Witam. Mam pewien problem. Jestem w ciąży, już zaawansowanej. Z mężem przed ciążą stosowaliśmy NPR. Teraz okazało się, że mąż ma jakąś infekcję grzybiczną, która na razie nie chce się zaleczyć. Czekamy na kolejną wizytę u lekarza. W każdym razie mamy wątpliwości czy możemy współżyć bez szkody dla mnie i dziecka. Czy użycie prezerwatywy w tym konkretnym wypadku byłoby w jakikolwiek sposób uzasadnione moralnie? Co robić w takim przypadku?
Wiem, że pewnie najlepiej po prostu się powstrzymać od współżycia, ale wstrzęmięźliwość jako tako mieliśmy narzuconą ostatnio z góry, bo mąż był za granicą. Teraz chcielibyśmy się zbliżyć, ale ja mam wątpliwości....

Wiesz, ja bym się zapytała lekarza. Ale tak szczerze mówiąc, to jeżeli istniałoby chocby najmniejsze ryzyko, że infekcja męża mogłaby przenieść się na Ciebie i zaszkodzić dziecku ( nie wiem, nie znam się na tym, dlatego napisałam o lekarzu), to wydaje mi się, że najlepiej faktycznie byłoby po prostu poczekać....seks jest bardzo ważny, ale nie może być wazniejszy od zdrowia dziecka..

Sądzę, że to problem medyczny i tak powinnaś go potraktować, z innego paragrafu niż antykoncepcja. Z grzybicami jest różnie, ponieważ mamy też różne grzyby wywołujące infekcje skóry. Jeśli ta infekcja zaatakowała u męża różne okolice ciała to leczenie też jest długotrwałe. Podatność na zakażenie jest różna i nie sądzę, żebyś uzyskała pewność. Powinnaś to skonsultować z lekarzem.

Warto umówić się z księdzem na rozmowę, albo rozwiązać ten problem w konfesjonale i zerknąć np na ten artykuł.
http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/katoli ... 74647.html

Przecież nie będzie stosowana w celach antykoncepcji więc w czym problem?A to jest inne pytanie. Najlepiej (dla zdrowia) poczekać do wizyty u lekarza i z nim wszystko omówić.
(I znów się zgadzam z Lizą - wrrrrrrr )

W ciąży nie ma problemu zamknięcia się na życie, więc nie widzę konieczności niczego dziurawić. Żeby wszystko było zgodne z literą prawa należy porozmawiać z księdzem (byle trafić na myślącego). Wtedy sumienie na pewno będzie spokojne. Chyba wzięłabym ten artykuł wskazany przez WIST'a jako załącznik do rozmowy jakby ksiądz miał problem z decyzyjnością.
Mamy tu przykład naszego zachodniego rozumowania: wszystko musi być ujęte w ramy prawa. Idea antykoncepcji jest jasna: otwartość na życie.

To nie ma nic wspólnego z zachodnim rozumowaniem! To rozumowanie : co nie dozwolone to zabronione, to rozumowanie człowieka zniewolonego! Wolny człowiek kieruje się zasada : co nie zabronione to dozwolone.

Ja tylko nieśmiało mimo wszystko napiszę, że bardziej niż księdza pytałabym się na razie lekarza i od jego zdania uzależniła to, czy pójdę do księdza..w sensie, że jeżeli lekarz powie, iż lepiej wstrzymać się od współżycia dla dobra dzidziusia, to problem antykoncepcji i współzycia chyba i tak upadnie? No a jeżeli lekarz nie będzie widział zdrowotnych przeciwwskazań, to wtedy udac się po poradę moralną do księdza..

Masz rację. Z zapytania jednak wnioskuję, że ta osoba ma problem z poustawianiem spraw na swoim miejscu. Sumienie przestanie ją 'gryźć' jak porozmawia też z księdzem. Po prostu postawiłam się na jej miejscu.
Ja nie miałabym wątpliwości będąc w ciąży. Porozmawiałbym z lekarzem o niebezpieczeństwach zakażenia mnie i dziecka. Grzybice to choroby, które leczy się czasem latami (antybiotyki wprowadza się dopiero wówczas jak środki maści/płyny nie przynoszą poprawy), stąd nie warto ryzykować narażając się na zakażenie.

Wiem, rozumiem, tylko ja wywnioskowałam, że głównym problemem jest to, czy wspólżycie z prezerwatywą będzie moralne czy nie w oczach KK, i zaniepokoiło mnie to, że jakby kwestia bezpieczeństwa dzidziusia nie jest kluczowa - ale oczywiście mogłam źle zrozumieć, jeżeli tak to przepraszam Autorkę.

Wg. obecnie obowiązującej wykładni nauki Kościoła
na temat płciowości nie powinnaś współzyć.

Kościół zakazuje stosowania prezerwatyw
nawet w wypadku małżeństw gdzie jedno z nich choruje na Aids
(choc być może w tej kwestii coś się zmieni, ale taki jest stan na dzień dzisiejszy)

Wedłu Kościoła zamierzone złożenie nasienia przez mężczyzne
w miejscu innym niż pochwa kobiety jest grzechem
(nawet jeżeli chodzi o badania nasienia)

Jestem pewna tego o czym piszę

Wstrzymanie się od wspóżycia przez w sumie nie tak długi czas
chyba nie jest aż tak wielkim problemem - więc się wstrzymaj)

A to co teraz napiszę jest sprzeczne z nauczaniem Kościoła
ale zgodne z moim sumieniem.

Gdybym ja albo mój małżonek był chory na aids
z czystym sumieniem używałabym prezerwatywy.

A jeżeli już miałabym rozważać przerwanie współzycia
to wyłącznie dlatego, że prezerwatywa
nie daje 100% zabezpieczenia przed zakażeniem
a nie z innych powodów

"Jestem pewna tego o czym piszę"

sprostowanie:


kwestia badań lekarskich
nie jest poruszana w dokumentach Kościoła
niektórzy wyciągają z tych dokumentów taki włniosek
(że nasienie nie może być złożone bezpośrednio do pojemniczka
i przekazane do badania)

według mnie to wniosek nieuprawniony

Jeśli mamy problem z mniejszym złem (to zawsze jest jednak zło a nie dobro) to należy odwołać się do wyższej instancji, czyli przykazań miłości. Z punktu widzenia miłości ważniejsze jest zdrowie dwóch osób i zbliżenia małżonków niż dyrektywa techniczna w postaci zakazu użycia prezerwatywy. Jej zakaz stosowania wynika z tego, że zamyka małżonków na nowe życie. W omawianym przypadku nie ma zastosowania.
W przypadku braku ciąży sprawę należy uzgodnić z księdzem w celu uzyskania dyspensy na czas choroby.

Rozmawiałam niedawno z mężczyzną, który bierze leki mogące uszkodzić płód. W jego przypadku zasugerowałam NPR i ograniczenia zbliżeń do czasu poowulacyjnego (żona ma nieregularne cykle).
Każda sprawa musi być traktowana indywidualnie.

Tak odczytuję prawo.

Jesienna- akurat trąbili o tym wszędzie, gdy papież zezwolił w wyjątkowych sytuacjach na korzystanie z prezerwatyw. Dokładnie to BXVI tak stwierdził w 2009 roku.

papież uznaje sytuację nadzwyczajną, w której praktykowanie seksualności stanowi prawdziwe ryzyko dla życia drugiej osoby. W takim przypadku papież nie usprawiedliwia moralnie nieuporządkowanego praktykowania seksualności, ale uważa, że użycie prezerwatywy dla zmniejszenia zagrożenia zakażenia jest "pierwszym aktem odpowiedzialności, pierwszym krokiem na drodze ku bardziej ludzkiej seksualności",

Oczywiście podwładni wyjaśniali, że to wcale nie wstęp do rewolucji mającej zezwolić na korzystanie z prezerwatyw, że nic się nie zmieniło itd.

zwracam uwagę, że (o ile dobrze pamiętam)
wypowiedź dotyczyła uzywania prezerwatyw przez męskie prostytutki
a nie małżeństwa

sprawdź w internecie, ale jestem prawie pewna,
że się nie mylę, jak znajdziesz szerszy kontekst tej wypowiedzi
wrzuć go tuaj, proszę, lub podaj linka

to co udało mi się znaleść
(późniejsza wypowiedź BXVI gdy zrobił się szum
co do tej wypowiedzi jaką cytujesz
udzielona w jakims wywiadzie)

"Być może istnieją uzasadnione pojedyncze przypadki, gdy np. mężczyzna uprawiający prostytucję używa prezerwatywy w sytuacji, gdy takie postępowanie może być pierwszym krokiem na drodze do umoralnienia, jakimś zalążkiem odpowiedzialności, aby na nowo rozwinąć świadomość tego, iż nie wszystko jest dozwolone i nie wolno robić wszystkiego, na co ma się ochotę."