Dyskutujesz tu z jakas prywatna opinia forumowicza a nie z opinia Kosciola.
Jak pisalem wyzej, ani KPK (Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r.) ani zaden inny dokument duszpasterski nie mowi nic o tym, aby dzieci ze zwiazkow niesakramentalnych, z in vitro, czy jakiekolwiek inne chrzcic inaczej lub w innym terminie niz pozostale.

Problemem nie jestes Ty sam i twoje poglady, bo sa mi one zupelnie obojetne, ale fakt ze mieszasz w glowach katolikom szukajacym prawdziwych informacji dotyczacych wiary i moralnosci Kosciola, tu na tym katolickim forum, a na to mojej zgody juz byc nie moze. Pozdrawiam.

Na szczęście katolicy na tym forum mają... Ciebie . A Twoje argumenty biją na łeb na szyję to co ja tu wypisuję (o czym myślę sam jesteś przekonany - i słusznie), a Ty mimo to czujesz jakieś obawy?

Miło, że ktoś o moim jednym czy drugim wpisie mówi "bzdury", wytyka brak argumentacji i jeszcze przejmuje się tym co ja tu piszę Spokojnie, każdy uważny czytelnik tego wątku już zauważył, że w tej dyskusji z Tobą już poległem Gratuluję

Albo może dlatego, że to bękart i taka tradycja została .....

@remek116
Nie dyskutuj z paragrafami. Znizając się do tego poziomu zawsze przegrasz. Twojemu dyskutantowi nawet przez myśl nie przeszło, ze te paragrafy tworzą ludzie i zmieniają je co jakis czas.

Kozioł - otóż to.
Właśnie stąd wypływa moje przekonanie o tym, że Kościół zmieniać się będzie, bo robi to zresztą od dwóch tysięcy lat. Zmiana to nie kwestia postulatów, albo forsowania tez, według mnie to prawo wpisane w naturę rzeczy. Struktura hierarchiczna nie wypełnia w 100% słowa "Kościół". Klerycy, księża, biskupi, kardynałowie to zaledwie mały procent tego co nazywamy Kościołem. Zmiany w Kościele nie mogą wynikać jedynie z faktu, że hierarchowie coś zmienią, ale dlatego, że cała wspólnota się zmienia. Nie chodzi tu o zmianę doktryny, ale jak to mówi kard. Kasper raczej o zmianę dyscypliny. Najlepszy przykład na tę zmianę dyscypliny, która dla mnie jest takim małym krokiem potwierdzającym, potrzebę zmian jest kwestia imprezowania w piątek (przynajmniej na terenie naszego kraju). Sprawa jest być może w Kościele trzecio/-czwratorzędna, ale jednak coś pokazuje... Czy wprowadzając tę zasadę w życie zmieniła się doktryna? Czy KK nagle głosi lub twierdzi, że piątek przestaje być dniem męki i śmierci Jezusa? Oczywiście, że nie. KK cały czas podkreśla wartość i znaczenie piątku, jego wymiar teologiczny, zaleca by pamiętać o tym dniu jako szczególnym ze względu na mękę Chrystusa. Doktryna się nie zmieniła, ale dyscyplina - owszem. Podobnie jest lub będzie z innymi kwestiami, nikt nie mówi o tym, żeby uznać małżeństwo za rozerwalne, chodzi przede wszystkim o zmianę dyscypliny egzekwowania tych przepisów. Pismo Święte to podstawa i wykładnik tego jak należy się kierować w różnych kwestiach (m.in. moralnych) kiedy jest jakiś problem. Pamiętamy o tym, że PŚ jest natchnione, ale zapominamy, że nauka wypracowywana na podstawie PŚ jest zawsze interpretacją, a ta nie jest sama z siebie natchniona. Owszem, zawsze ktoś może powiedzieć, że przecież jest asystencja Ducha Świętego w Kościele. To jednak nie daje mandatu na to, że raz wypowiedziana interpretacja na łonie Kościoła jest pewną i stałą, która będzie obowiązywała przez cały czas istnienia Kościoła. Podkreślam mówię o interpretacji dotyczącej nauki moralnej nie dogmatycznej Kościoła

Krótko pisząc "semper reformanda".
Nie jesteś w tym przeświadczeniu sam. Taki wniosek wyciągnął Gądecki po wizycie "Ad limina apostolorum" polskich biskupów. a zaraz potem się tego przestraszył ... (źródło)

To hasło znasz: "Ecclesia Reformata et Semper Reformanda Secundum Verbum Dei"?

Biblia jest zapisem nauki Chrystusa. Tak mi się przynajmniej wydaje, że to Słowo jest Natchnione. Ale czy da się nim żyć w 100%? A co z fragmentem Kpł 15, 28-30 lub Kpł 15, 20-23. Jak to jest możliwe, że nie wymaga się od Wierzących by postępowali wg. tego Prawa?

Tak to jest możliwe, że w czasie tzw. Soboru Jerozolimskiego (Dz 15,1-29) zniesiono obowiązek zachowywania przepisów Prawa Mojżeszowego przez chrześcijan.

Znam Z tym, że ja nie chciałbym negować ważności Tradycji dla KK (tak jak robią to protestanci). Myślę, że Tradycja to wielki skarb Kościoła . Z tym, że ja na tę Tradycję patrzę nieco inaczej, ale to temat na zupełnie inną dyskusję. Co do zmian w Kościele to o nie jestem zupełnie spokojny bo one prędzej czy później nastąpią, oczywiście istnieje prawdopodobieństwo, że nie nastąpią, ale to założenie pokrywa się z tezą, że w wtedy przyjdzie taki czas kiedy Kościół ziemski miałby się skończyć... ergo, Paruzja Nie wyobrażam sobie KK, który na każde nowe osiągnięcia, problemy, pytania, zupełnie nowe sytuacje, moralne, ekonomiczne, kulturowe, społeczne, polityczne z góry zakłada, że ma gotowe odpowiedzi ustalone 100, 200, czy 500 lat temu na takim bądź innym soborze. Nie przeczę temu, że ustalenia takie bądź inne mogły być bardzo dobre i wartościowe dla Kościoła, ale myślę, że trzeba uznać, że raz podane rozwiązanie sytuacji X nie zawsze musi się sprawdzać, trzeba więc nieraz problem rozpatrywać w zupełnie nowych okolicznościach i umieć pogodzić się z tym, że mniejsza lub większa zmiana nie prowadzi do upadku KK, ale jest gdzieś w tę naturę Kościoła wpisana

Ad rem

Kościół jest sakramentem zbawienia dla wierzących. Wszystkich, także tych, którzy trwają w grzechu ciężkim. Ci ostatni są objęci szczególną opieką samego Boga (por. Łk 15,1-7). Toteż właśnie grzesznicy są polecani w ciągłej modlitwie Kościoła. O czym wie każdy, kto uczestniczy we Mszy św.

Co dokładnie powiedział papież dziennikarzom, przytaczam za Gościem Niedzielnym:Widać tu trzy główne problemy:

1. Niemożność przyjmowania Komunii przez rozwiedzione osoby, które związały się z kimś innym.
2. Ogromna ilość małżeństw, które są potencjalnie nieważne.
3. Co jest spowodowane brakiem odpowiedniego przygotowania obydwojga kandydatów do sakramentu małżeństwa

Moim zdaniem, rozwiązaniem tych trzech problemów może być:

1. Złagodzenie kryteriów unieważnienia istniejących małżeństw.
   oraz
2. Zmiana zasad dopuszczania do sakramentu małżeństwa. Czyli, oprócz katechezy, także kilkakrotne spotkanie z psychologiem. Itp.

Wynika stąd, że może się coś zmienić, ale raczej nie to, co sobie różni reformatorzy wyobrażają. Zanim się jednak zmieni sporo czasu upłynie.

Szybka porada na teraz dla @magda2112. Znajdźcie sobie jakąś wspólnotę, która zajmuje się tymi problemami. Duszpasterstwo rozwiedzionych albo Drogę Neokatechumenalną.

Cawilian - chociaż jeden mądry który wie o co chodzi w Kościele Że nie chodzi tu o to żeby wszystkim na wszystko pozwalać ale wypracować konkretne metody jakimi należy się kierować we współczesnym Kościele. Oczywiście że wiele małżeństw jest zawieranych nieważnie, bo ludzie rzeczywiście do nich nie dorośli.
Byłam kiedyś z chłopakiem z którego znałam kilka lat. Podobał mi się a ja jemu. Nie chciał jednak wziąć ze mną ślubu ale był na tyle "uczciwy", że kiedy wspomniałam o złożeniu przysięgi przed Bogiem to dał nogę. Jednak nie wszyscy mają takie szczęście jak ja i biorą ślub kościelny dla świętego spokoju. A potem jest płacz i ciąganie się latami po sądach kościelnych w celu unieważnienia małżeństwa albo coraz więcej małżeństw niesakramentalnych.

Stwierdzenia nieważności, a nie "unieważnienia". W Kościele katolickim nie ma rozwodów.

Semantyka. Formalnie masz rację, ale efekt jest w praktyce identyczny z rozwodem, stąd powszechnie używany termin "rozwód kościelny".

Daleko idący wniosek nie wynikający bezpośrednio ze wskazanych zaleceń.


Nieprawda.
Jeśli zdarzają się jakieś problemy, to wynikają one tylko z indywidualnego postanowienia poszczególnych duchownych - choć są to sporadyczne przypadki.

Podobnie nieprawdą jest, że stosuje się jakąś segregację dzieci, chrzcząc te ze związków niesakramentalnych w sobotę, a nie w niedzielę z pozostałymi.
Jeśli zdarzają się takie przypadki, to wynikają one jedynie z fanaberii poszczególnych duchownych.


Bajdurzenie - papież ochrzcił dziecko samotnej matki, czyli akceptuje cudzołóstwo?


Wersja "taka tradycja" została tylko w umysłach ludzi nie lubiących posoborowego KK, albo w ogóle Kościoła jako takiego.