Cytowanie nie musi wiązać się ze zrzynaniem od kogoś. Jeżeli ktoś cytuje tekst, z którym się zgadza, to nie jest to papugowanie, ale podzielanie jakiegoś poglądu.

Od innych można się też wiele nauczyć. No chyba że ktoś jest mądrzejszy od całej reszty świata.

Nie wiem, czy o to chodziło autorowi zalikowanego artykułu, ale uważam, że o to chodzi w małżeństwie. Co innego gdy ktoś jest singlem i np. się masturbuje - wówczas jego własna ochota może być jedynym wyznacznikiem.

A ja nadal twierdzę, że nie ma róznicy między zmuszaniem się do seksu - a popróbowaniem że może jednak ochota przyjdzie. Jak nie mam ochoty - to nie mam ochoty niczego ZACZYNAĆ, bo zaczynanie już jest zmuszaniem się. Tak to widzę jako kobieta.

Twoje prawo, ludzie są różni Ja np. czasem nie mam ochoty wyjść na spacer, ale jak już się zmuszę, to nie żałuję i mi się podoba. I tak mam w wielu różnych sprawach

trzymam stronę ikm

Jeśli się kogoś cytuje, to idzie się na łatwiznę i tylko czuje że potrafi wyrazić to, co chce!
Swoją prawdziwą wiedzę przedstawia się jedynie mówiąc własnymi słowami.
Car któryś tam podobno zabronił czytać z kartki posłom do Dumy ze względu na to, cztob głupość widna była.

Przenoszę powyższy offtop na priv.

"Od innych można się też wiele nauczyć. No chyba że ktoś jest mądrzejszy od całej reszty świata."
No, kiedy ma się taką perłę, to tylko dziękować Panu Bogu i czerpać mądrość, bo mądrość jest podstawą roztropności, a roztropność to prawidłowy kurs do celu życia, którym jest zbawienie.

A czy nie zdarzyło Ci się zmusić, żeby wstać w nocy do płaczącego dziecka, chociaż bardzo Ci się nie chciało? I nie mów proszę, że seks to co innego. Tu chodzi o obumieranie własnego ego, które oczywiście bronić się będzie na wszelkie możliwe sposoby bo chce być zawsze na piedestale. Co ja się będę podkładać facetowi(mężowi),to mnie przecież upokorzy, jak mu się chce a mi nie, to jego sprawa. Ja Ja Mi Moje itp. Można tak oczywiście, ale kto marzy o prawdziwym a nie domniemanym rozwoju duchowym będzie musiał zaprzec się samego siebie.

Ale jenis tak - seks to co innego. Jeżeli dziecko płacze, a ty do niego w nocy nie wstaniesz to może mu się coś stać! Natomiast mężowi... wybacz, ale nie powinno. Tutaj nikt nie pisze o żadnym egoizmie! Wrecz przeciwnie! Ale ty tego chyba nie rozumiesz... P.S. A mówienie żonie "Ja chcę dzisiaj", kiedy ona ewidentnie nie chce już nie jest egozimem? Chodzi o wzajemne wsłuchiwanie się we wzajemne ptorzeby a nie o żaden egoizm!!!

A gdzie miejsce na szacunek dla samego siebie?
Moim zdaniem osoba która tak myśli i postępuje nie ma szacunku ani dla samej siebie, ani dla partnera. Używa swojego ciała jak przedmiotu.

W miłości nie ma miłości na obowiązek i egoizm. Ale miłości całe życie się uczymy i daleko nam do dokonałości.....

Miało być w miłości nie ma miejsca na obowiązek i egoizm. Przepraszam , chochlik

"Niech mąż oddaje powinność małżeńską żonie, a żona mężowi. Żona nie może swobodnie dysponować własnym ciałem, lecz jej mąż. Podobnie i mąż nie może swobodnie dysponować własnym ciałem, lecz jego żona. Nie uchylajcie się od współżycia małżeńskiego, chyba za wspólną zgodą i tylko na pewien czas, aby poświęcić się modlitwie. Potem znowu podejmijcie współżycie, aby nie kusił was szatan, wykorzystując waszą niepowściągliwość" (1 Kor 7,3-5).
To oczywiście cytat ze św. Pawła jak i z artykułu od którego zaczął się ten wątek. Może byc tak, że żona mi się zestarzeje, albo figura jej się zmieni np. po porodzie itp. Mogę więc nie miec specjalnie ochoty na współżycie z nią. Idąc więc Waszym tokiem rozumowania mogę spokojnie jej powiedziec. Wiesz kochanie, ja nie mogę niczego robic wbrew sobie. Musisz zrozumiec, że nie mogę z siebie robic przedmiotu, nie mogę nawet spróbowac czy mi się może zachce, bo to juz by było przymuszanie się! A to przecież odebrałoby mi moją godnośc, ktorej w imię wielkiej miłości (tyle, że własnej) nie mogę dla ciebie poświęcic. Więc kochaj mnie dalej najdroższa, ale od dzisiaj już platonicznie...