Nic nie piszesz, dlaczego nie jesteście małżeństwem sakramentalnym?
Może o tym napisz, bo to kluczowa informacja w tej opowieści.

Planujemy ślub w przyszłe wakacje...
Nie jesteśmy ponieważ nie śpieszy nam sie az tak do ślubu,ja się ucze, a on pracuje za granica. Bardzo rzadko sie widujemy ;( co 2 miesiace...

Nie widzisz sprzeczności między tymi dwoma cytowanymi stwierdzeniami?
Możesz tą różnicę wyjaśnić?

Nie rozumiem za bardzo... Po prostu nie śpieszy nam się do ślubu, nie śpieszyło... Bo kilka dni temu uprawialiśmy sex pierwszy raz.
To przecież normalne że ludzie planują ślub Na kiedyś tam...
W sumie to już w tym roku mieliśmy się pobrać, ale się "zmieniło", i myślimy o przyszłym roku.

Chodzi o to, ze katolicy, zwłaszcza wierzący i praktykujący najpierw ustalają datę ślubu, potem sobie ślubują, a potem zbliżają się do siebie cieleśnie

Pytam jak Wy godzicie odwrócenie tej kolejności z deklaracją bycia wierzącymi i praktykującymi katolikami. Jak Ty to objaśniasz?

Kurcze...
Wydaje mi się że już to opisałam. Jeśli nie, to nie wiem jak mam Ci odpowiedzieć mały_kwiatku na to pytanie... ;-(
Podstawowe pytanie mi zadałaś...
Albo pytanie jest dziwne, bo przecież to że się kochaliśmy nie oznacza od razu ze przestajemy być wierzącymi i praktykującymi... Czyż nie?

http://mateusz.pl/czytania/2009/20090819.htm

Więc może miłość zasłoniła Wam grzech przeciw szóstemu przykazaniu. Dlatego nie odczuwacie poczucia grzeszności.
Miłość zasłania grzechy, jednak nie czyni ich nieistniejącymi.
"Idź i nie grzesz więcej" - powiedział Jezus do niewiasty, którą wspominam wyżej.

Pozdrawiam serdecznie i życzę szczęśliwego dojścia do stanu małżeńskiego.

Już to,że masz potrzebę o tym pisać o czymś świadczy...
Piszesz:"Uprawialiśmy sex".Nie chcę Ci sprawić przykrości,ale uprawiać to można ziemniaki ewentualnie sport.
Piszesz,że:" Jesteśmy katolikami wierzącymi i praktykującymi".Co to oznacza według Ciebie?
Bo wiesz,że praktykować to można wiele rzeczy ale wcale to nie oznacza,że się jest katolikiem.Diabeł też wierzy w Boga i cóż z tego wynika?
Chyba jednak nie potrzebnie rozpoczęłaś taki wątek bo możesz usłyszeć coś,co Ci się nie spodoba.
Do tego publicznie chwalisz się,że popełniliście grzech ciężki i wcale nie macie z tego powodu wyrzutów sumienia.
A to też dużo o Was mówi.No tak,warto to przemyśleć.

Życzę rozwagi i rozsądku.

Z Bogiem!

Oj tak... Zgadzam się z Tobą. Nie wiem jak będzie, bo zobaczymy sie dopiero w Boze Narodzenie. I chcialabym tego wiecej nie robic przed slubem. Boje sie ze sie nam nie uda
Choć.... Dzięki modlitwie 3 lata wytrwaliśmy Może jest to jakieś pocieszenie... Może się nam uda.

Nie wiesz, czy jesteś w ciąży? A to nie stosowaliście jakiegoś zabezpieczenia? Bo ja myślę, że trzeba podejść tu też pragmatycznie. Na skrzydłach miłości dzieciaka nie wychowasz. Ojciec przydałby się częściej niż raz na dwa miesiące, a i własny kąt dla rodziców również ma niebagatelne znaczenie.

Nie... No, dlaczego się chwalę? jej...
Nie chwalę się.!
Nie odbierajcie tego tak.
Chce wiedzieć co myślicie na temat tego że zbytnio się nie przejmujemy tym co zrobilismy. I czy to jest normalny objaw w miłości.
mały_kwiatek napisał coś co mnie podniosło na duchu... Wiem że Bóg wybacza, może nam tez wybaczy. Dziękuję ;* mały_kwiatku

Dostałam okresu przed chwila wiec najprawdopodobniej nie jestem w ciaży...
Gdybym była to nasze życie inaczej by wyglądało,napewno przyjechałby bliżej lub mnie wziął by ze sobą.

Pytasz o podejście antykoncepcyjne, sprzeczne z podejściem katolickim.
Katolicy w aktach seksualnych z radością powierzają Bogu możliwość sprowadzenia nowego człowieka na świat za ich przyczyną. Jeśli nie czują się gotowi do przyjęcia i wychowania nowego dziecka, to powstrzymują się od seksu.

Ilovemyboy wyraźnie napisała, że nie boi się ciąży, dziecka i w razie jego zaistnienia, z radością przyjmą je na świat, jako rodzice. To jest skądinąd dowód ich katolickości.

Jeśli zależy Wam na sobie to wytrwacie.Jeśli Ty chcesz żyć w czystości przed Bogiem to Twój narzeczony --jeśli Ciebie miłuje i szanuje to nawet jeśli sam tego nie chce -- uszanuje Twoją wolę.Ale chodzi o to abyście oboje tego chcieli.Bóg wtedy pobłogosławi i da siłę aby wytrwać.
Ważne jest trwać w postanowieniu.

Życzę błogosławieństwa Bożego!

P.S.I powiem Ci tak od serca,że jeśli się kogoś ogromnie miłuje to czas i przestrzeń nie mają znaczenia.Ale jeśli istnieją warunki,aby związek sakramentalny zawrzeć to nie zwlekajcie.