Tak, i starałem się zwrócić uwagę na pewne aspekty a także jak najbardziej wiem że każdy sam dla siebie wybiera taki model jaki mu odpowiada najbardziej.
Ale, co istotne, posłuszeństwo jest wskazane tylko dla kobiety. To zakłada samo w sobie pewną zależność i jednak brak własnego zdania, lub to że zdanie kobiety nie ma takiej wartości jak zdanie mężczyzny.
Mając nakaz posłuszeństwa uznajesz tym samym że mężczyzna wie lepiej, jest kimś ważniejszym i stoi wyżej od Ciebie w małżeńskiej hierarchii. Dobrze jeśli czasem mężczyzna potrafi być także posłuszny kobiecie, w tym dobrym. Oboje sobie nawzajem kiedy potrzeba, a w słowach Pawła posłuszeństwo jest wymierzone tylko w stronę kobiet, jako bezwzględna postawa. Zauważ że to może być powodem pewnego nadużycia w stosunku do kobiety. Bo mężczyzni mogą zapomnieć co jest dalej w słowach Pawła stosując tylko tą zasadę która jest dla nich wygodna.

Posłuszeństwo jest poddaństwem.

Nie do kónca.

Jest również formuła wzajemnosci:

"Badzcie poddani jedni drugim"(Ef 5:21)
"Mężowie, miłujcie żony i nie bądźcie dla nich przykrymi".(kol 3:18)




Już ci tłumaczyłem że tak nie jest, przynajmniej jezeli chodzi o stosowanie w praktyce tej zasady w chrzecijanskich związkach.Jak widać twoje rozumienie tej kwestii jest czysto mechaniczne,które nie bierze pod uwagę podstawowego czynnika jakim jest miłość.


Teoretycznie tak,ale tylko wtedy kiedy męzczyzna nie uznaje innych norm w obrębie których ma funkcjować ich małżeństwo.Ten werset który podałem z Kol 3:18 wyklucza to, azeby kobieta była pokrzywdzona w ramach tej zasady.



Kobiety również mogą zapomnieć o wielu innych zasadach.I czego to ma dowodzić?

Posłuszeństwo NIE JEST poddaństwem. I nie oznacza, że uznaję czyjąś wyższość. Z faktu, że wybieram posłuszeństwo komuś zupełnie nie wynika, że on jest ważniejszy czy lepszy. To nadużycie - jesteśmy równi. Posłuszeństwo oznacza tyle: żyjemy razem. Tworzymy jedną rodzinę - jedną wspólnotę - jakąkolwiek jedność (bo nie tylko małżeństwa posłuszeństwo dotyczy). Przed nami stoją różne decyzje, które będą wspólne. Pierwszym kryterium jest dobro-zło. Ono jest wcześniej niż posłuszeństwo. Ale może się zdarzyć, że istnieje kilka rozwiązań, które wyglądają na dobre. Oczywiście, możemy mieć takie samo zdanie - wtedy nie ma problemu. Ale możemy mieć też zdania różne, i wtedy - po przedstawieniu swojego zdania i ewentualnych zastrzeżeń - podejmę decyzję o posłuszeństwie. Wyrażam swoją wolną zgodę na drogę wybraną przez kogoś. Przyjmuję ją za swoją, na dobre i na złe. Jesteśmy jednym i musimy działać jak jedność. To znaczy, praktycznie: nie będę stawiać biernego oporu na każdym kroku. Nie będę też się czepiać na zasadzie: "a nie mówiłam", jeśli nie wyjdzie. Nie ma ludzi, którzy się nie mylą, a zakładam dobre intencje. Poczucie odpowiedzialności i troskę.

Posłuszeństwo jest funkcją zaufania. I domaga się odpowiedzialności od tego, kto przyjmuje na siebie ciężar przewodzenia i troski. Także wtedy, jeśli decyzja przyniesie trudności, z których trzeba będzie całą rodzinę czy wspólnotę wyprowadzić.

Władza jest odpowiedzialnością za tych, którzy są jej poddani w posłuszeństwie. Warto o tym pamiętać. Ten kto ją posiada nie jest lepszy. Otrzymał trudne zadanie. Nasz problem z posłuszeństwem wynika przede wszystkim ze złego pojmowania władzy (i złego realizowania jej w praktyce).

Więc mówimy o tym w pojęciu władzy. Małżonek jest tym który ma władzę nad tobą. Kiedy istnieje hierarchia nie możemy mówić o równości. Podobnie to zdanie że przedstawisz swoje zastrzeżenia lub wątpliwości, jakiś swój pogląd ale z góry zgadzasz się na wolę męża. To jest poddanie się. Bez uwzględnienia tak naprawdę twojego zdania. Bo jeśli masz rację to być może masz także prawo powiedzieć - a nie mówiłam. Chociaż lepiej tak nie mówić ze względu na pewną delikatność, na zasadzie, nie pogrąża się kogoś i nie kopie się leżącego bo nie jest to fair.

Dla mnie bardziej bliski jest jednak inny model związku. Taki gdzie jesteśmy na równych prawach i nikt nie wywyższa się nad drugiego i nie jest tak że tylko jedna strona podejmuje decyzje i przyjmuje odpowiedzialność, ale obie strony wspólnie, razem. Wspólne życie, wspólna odpowiedzialność, wspólne i równe prawa na podejmowanie ważnych spraw i decyzji. Wspólnie przemyślane. Z tego co zauważyłem Ty tylko możesz przedstawić swoje zdanie ale zgadzając się zawsze z wolą męża, z tym co on ma do powiedzenia jako że ostatnie słowo należy do niego.

Kobieta niechaj się uczy w cichości z całym poddaniem się. Nauczać zaś kobiecie nie pozwalam ani też przewodzić nad mężem, lecz [chcę, by] trwała w cichości... Zbawiona zaś zostanie przez rodzenie dzieci. (1 Tm 2,11)
Kobiety mają na tych zgromadzeniach milczeć; nie dozwala się im bowiem mówić, lecz mają być poddane jak to Prawo nakazuje. A jeśli pragną się czegoś nauczyć, niech zapytają w domu swoich mężów! (1 Kor 14,34)
Mężczyzna zaś nie powinien nakrywać głowy, bo jest obrazem i chwałą Boga, a kobieta jest chwałą mężczyzny...Podobnie też mężczyzna nie został stworzony dla kobiety, lecz kobieta dla mężczyzny. (1 Kor 11,7)
Żony niechaj będą poddane swym mężom, jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus – Głowa Kościoła: On Zbawca Ciała. Lecz jak Kościół poddany jest Chrystusowi, tak i żony mężom we wszystkim. (Ef 5,22)

Nie rozumiem.

Poczatkowo bylo to jedno przykazanie. Dlaczego nie ma w druga strone -"nie pozadaj meza"?
Bo tu chodzi nie o nieczystosc, ktora jest okreslona - "nie cudzoloz" tylko o naruszenie prawa wlasnosci. Zona postawiona w jednym rzedzie z wolem i oslem,

To według Ciebie można dowolnie słowa Sw Pawła parafrazować Zresztą u Pana ani mężczyzna nie jest bez "wołu i osła", ani "wół i osioł" bez mężczyzny. Jak bowiem "wół i osioł" powstały w mężczyzny, tak mężczyzna rodzi się przez "wołu i osła".

Nie wg. mnie. Ja tylko cytuje.

Trzeba jeszcze rozumieć co się cytuje.

Nie rozumiem zupełnie o co chodziło Św. Pawłowi. Ale na moją "głupią, bo kobiecą" logikę, jeśli para nie umie równo podejmować decyzji, ktoś musi dominować, to niechże to będzie rozsądniejsza osoba. A rozsądek nie zależy od płci. Huśtawka emocjonalna, kierowanie się emocjami nie dotyczy każdej kobiety. Można by powiedzieć: "Przecież zawsze rządzili mężczyźni, to naturalne". Tylko z historii wiemy jak te rządy wyglądały. I wynikały z fizycznej przewagi nad kobietą.
Zresztą (to moje odczucie, nie wiem jak u innych) jak widzę takie "białogłowy" zależne od mężów, niesamodzielne, nie umiejące decydować, żyć, to myślę sobie, ze one jakąś taką niepełną osobowość mają, ubogą, nieciekawą.
W skrócie: płeć nie predestynuje do dominacji/uległości.

To się nie zdawaj na swoją logikę, tylko zaufaj Bogu.

"Zaufaj Panu z całego swojego serca i nie polegaj na własnym rozumie!"
Ks. Przysłów 3:5

Skoro Bóg zarządził, że żona powinna być poddana mężowi, to jest to dobre.

Mi się tak jak pisałem poprzednio, wydaje, że tutaj również może w grę wchodzić nieprecyzyjne tłumaczenie

Bóg zarządził czy Paweł ? W oparciu o tamtejszą kulturę. W naszej kulturze czasem żartobliwie mówi się że mąż jest głową ale kobieta jest szyją która kręci tą głową.
Wybacz ale to niezbyt dobrze dla mnie brzmi - żona poddana mężowi. Uległa, bez własnego zdania, ubezwłasnowolniona tak jakby.

Podległość mężczyźnie jest nadana kobiecie jako kara za grzech pierworodny, tak jest w Genesis, ale na początku tak nie było, byli sobie równi i nikt raczej nikomu nie podlegał. Paweł wysnuł słowa, być może swoje własne, że kobieta została stworzona tylko dla mężczyzny, a takie założenie jest w krajach wschodu. Na przykład w Islamie wyznaje się coś takiego, że kobieta została stworzona po to aby służyć mężczyźnie, jak to wszystko wygląda w oparciu o takie przekonanie to możemy zobaczyć.
Paweł mówił także że długie włosy dla mężczyzny to hańba a przecież Jezus jest przedstawiany jako długowłosy mężczyzna.
Słowa takie jak to że kobieta może zbawić siebie tylko poprzez rodzenie dzieci też są kontrowersyjne, sprowadzając kobietę tylko do rozrodu i niczego więcej.
W tamtych czasach tak było a Żydzi do dziś modlą się słowami - mniej więcej - Panie, dziękuję że nie stworzyłeś mnie kobietą.

Może Italiano ma także rację że te słowa są źle tłumaczone.

Słowa są dobrze tłumaczone. To Bóg zarządził, a nie Paweł. To że dla ciebie to nie dobrze brzmi, nie zmienia stanu rzeczy.

"bez własnego zdania, ubezwłasnowolniona tak jakby" - To już ty od siebie dodałaś, Biblia tak nie naucza.
Jo_tka napisała mądrze na temat tego poddaństwa, czym ono jest. Dlaczego niektóre z was nie mogą tego przyjąć? Pycha. Chcecie sobie być panem i nikt wam nie będzie nic mówił jak macie robić. Dlatego też przykrywacie ten bunt słowami takimi jak "bez własnego zdania, ubezwłasnowolniona" aby usprawiedliwić swój bunt przed sobą. Postanowienia Boże możemy albo akceptować, albo nie i tak jest i w tym przypadku. trzeba wybrać.

Zresztą nie sądzisz, że Bóg cie pobłogosławi jeśli zechcesz być mu posłuszna? Wam się wydaje, że będziecie nieszczęśliwe jeśli dacie mężom przewodzić, ale jest dokładnie odwrotnie. Właśnie będziecie wtedy szczęśliwsze, bo wasze szczęście/nieszczęście nie zależy od was samych ale od Boga który błogosławi. Może macie nieporadnych mężów i co z tego? Masz być mu poddana nie ze względu na niego, ale ze względu na Boga. To dla niego to robisz, a nikt ci przecież nie nakazuje poddaństwa w czynieniu zła.

Jest wiele praw które Bóg ustanowił,a nam mogą się wydawać nie w porządku, ale na tym polega życie wiarą, że robimy tak jak nam Pan każe nawet jeśli nam wydaje się to niezrozumiałe. Wprowadź te prawa w życie, a szybko się przekonasz, że Bóg ma rację, nie ty.