ks. dr Dziewiecki twierdzi:

@ homo_homini_canis_est

Strasznie uogólniasz. Poza tym mężczyźni również mogą być nie bez winy.

ale niezłe wrobienie kobiety w poczucie winy i to na cale życie..
i ustawienie siebie w pozycji niewinnego, uciemiężonego..
"bravo" !



założyłam ten temat, o który prosisz.
viewtopic.php?f=26&t=32008

co m nie właśnie odstrasza od niektórych mężczyzn, ze ciężko im wziąć odpowiedzialność,
za swoje własne czyny.
dla mnie "prawdziwy mężczyzna" to przede wszystkim mężczyzna odpowiedzialny.
bo jak taki nie jest na płaszczyźnie uczuciowej, to tez nie będzie na innych
i jak tu z takim zakładać rodzinę, rodzic dzieci itd ...strach..

To wtedy jest doniczkowa opcja mężczyzny.
Coś mi się to kojarzy z pantoflarzem, nie wiem dlaczego.

Prawdziwe drzewo dla prawdziwego mężczyzny?

No - to pozostaje pojechać do Yellowstone i zasadzić sekwoję.

Ale to, z kolei, chyba drzewo dla zakompleksionych

Oby tylko sadzący wiedzieli jak się sadzi!
Podpowiem: Zielonym do góry.

Witajcie!
Chciałbym i ja zaznaczyć swoją obecność w tym temacie i pozwolę sobie dać od razu odnośnik do bliźniaczego tematu: viewtopic.php?f=26&t=32008. Podaje go ponieważ temat brzmi bardzo podobnie a istota problemu w jednym i drugim przypadku jest taka sama. Czytając te posty które się już pojawiły nasuwa mi się kolejna ważna kwestia, która powinna być poruszona zanim rozpoczną się jakiekolwiek dyskusje (prowadzące do konstruktywnych wniosków). Definicja słowa "natura"...póki ta sprawa nie będzie wyjaśniona (a później kwestia wymieniona w bliźniaczym temacie) to wydaje mi się, że dyskusja będzie, ale nie będzie prowadziła do sensownych wniosków, argumentów...

Pozdrawiam
R.

źródło: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

Dzięki! to już jest jakiś początek do dalszej dyskusji
Mnie osobiście taka definicja nie przekonuje, bo przede wszystkim temat natury wymaga głębszej analizy niż na poziomie językowym (który także jest istotny, ale nie sięga sedna). Wydaje mi się, że natura jest czymś niepodzielnym/wspólnym dla konkretnego bytu o którym mówimy...innymi słowy jeśli mówimy "natura ludzka" to mamy na myśli każdego człowieka: zdrowego i chorego, starego i tego, który ma np. 3 miesiące, niezależnie od płci, itd. itd. przez naturę wszyscy są w jednym worku. Usposobienie (jak podaje definicja) definiujemy na podstawie tego kiedy mówimy o konkretnej osobie, to pozwala na odróżnienie jednej osoby od drugiej...bo jeśli mamy dwoje ludzi jeden jest miły sympatyczny, rozgadany, otwarty - takie ma usposobienie, a drugi jest skryty, nieśmiały, zamknięty w sobie, małomówny i z kolei to jest jego usposobienie to jak wskazać ich punkt wspólny ? co można powiedzieć o ich naturze ? Jeden z natury jest taki, a drugi taki, na poziomie językowym chyba nie rozwiążemy tego problemu.

Większość zna tylko te trzy "zadania" jakie ma w życiu mężczyzna:
1. Zasadzić drzewo
2. Zbudować dom
3. Spłodzić syna

Mało kto wie, że jeszcze są dwa:
4. Zabić/pokonać wroga
5. Odnaleźć prawdę

A Ty nie wiesz, że bez tych trzech, nie wykonasz tych dwóch, bo te dwa są pochodnymi tych trzech.
Nie poznasz prawdy w niezbędnym zakresie, jeżeli nie wykonasz tych trzech, a to z kolei nie pozwoli Ci pokonać wroga.
Te trzy są warunkami pierwszymi!
Należy jeszcze dodać:
Aby młodzi mężczyźni mogli wykonać te warunki, ludzie dorośli powinni urządzić świat wg sprawiedliwości, tzn wg Przykazań Bożych. Inaczej mało który mężczyzna te warunki spełni, bo po prostu nie będzie w stanie.

Hehe, niby tak, ale z drugiej strony wielkość jąder w porównaniu z innymi ssakami, oraz szybkość zaspokojenia seksualnego u kobiety i mężczyzny sugeruje raczej, że pierwotnie u ludzi była właśnie poliandria - poligamia dopiero później

Bebe - a kim jest ten wspomniany przez Ciebie wróg?

Co do tytułowej prawdziwej natury mężczyzny - nie generalizowałbym. Każdy człowiek jest inny, nie można wrzucać wszystkich facetów do jednego worka.