Jesteśmy małżeństwem od 2 i pół roku, mamy półtoraroczne dziecko. Jesteśmy małżeństwem kościelnym, mieszanym - tzn ja jestem stroną wierzącą , a mój mąż - brał ślub, jako strona niewierząca. Chcemy mieć jeszcze dzieci, ale chcielibyśmy zacząć się starać za jakieś pół roku. Ja chciałabym stsosować NPR, ale mąz raczej nie rozumie potrzeby abstynencji w czasie płodnym. Poza tym twierdzi, że on już jest gotowy na drugie dziecko - ja natomiast jeszcze nie, chciałabym poczekać te pół roku. I w związku z tym pojawia się konflikt sumienia, jesli chodzi o współzycie w fazie płodnej. Ja bym nie chciała współzyc, mąz czasem chce. On mowi, ze jest gotowy na kolejne dziecko, ja jeszcze nie. Wiec jesli dochodzi do wspolzycia w fazie płodnej, to z mojej niejako inicjatywy uzywamy prezerwatyw. I co ja mam zrobic w takiej sytuacji? Bo moge sie powstrzymac od wspolzycia, ale jesli maz nalega to daje sie namowic, ale z uzyciem prezerwatywy.
Jaka jest tu moja wina moralna? Jakie inne rozwiazania tu mozna zastosowac? co radzicie?
Dziekuje za odp.

Pogadać z mężem, bo to nie jest normalna sytuacja, że zmuszasz się do współżycia, bo "on chce". Nie jesteś jego własnością.

Wiem, ze gaazkam na mnie nakrzyczy, ale co tam.

Na forum mamy wyszukiwarke.
search.php

I to cudowne narzedzie (regulamin zaleca stosowanie go przed zalozeniem nowego watku) wynalazlo mi takie, juz istniejace, tematy:
search.php?keywords=prezerwatywy&terms=all&author=&sc=1&sf=titleonly&sk=t&sd=d&sr=posts&st=0&ch=300&t=0&submit=Szukaj
Moze zajrzysz najpierw tam? Moze najdziesz juz cos dla siebie? bo o winie moralnej to my ci tutaj nic zowbowaizujacego nie powiemy. chyba o tym wiesz?

@Kael, gdzie tam jest odpowiedź?

@sigmasigma
Jak naucza Pius XI:
Wie również doskonale Kościół święty, że nieraz jedna strona znosi raczej aniżeli popełnia grzech, zezwalając z ważnego naogół powodu, wbrew własnej woli, na naruszenie właściwego porządku. Strona ta jest w takim wypadku bez winy, byleby nie zapomniała o obowiązku miłości bliźniego i drugą stronę starała się od grzechu powstrzymać. Nie można i tych małżonków pomawiać o występek przeciw porządkowi przyrodzonemu, którzy z praw swoich w naturalny i prawidłowy sposób korzystają, chociaż się już potomstwa spodziewać nie mogą dla powodów naturalnych, czy to wieku, czy też innych jakichś ułomności. Małżeństwo bowiem i używanie go obejmuje jeszcze drugorzędne cele, jak wzajemną pomoc, wzajemną miłość i uśmierzanie pożądliwości. Do tych celów wolno małżonkom dążyć, jeśli tylko przestrzegają prawidłowości owego aktu i podporządkowują go celowi pierwszemu.
Źródło: http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Piu ... bii/II.php

O tym, jaka jest Twoja wina moralna orzeka spowiednik.


a mąż jest własnością żony?
Sytuacja jest trudna, gdy chodzi o sprawy seksualne, bo nieraz jest tak, że kompromisy są niezbędne. Zwłaszcza, gdy oboje mają różne temperamenty. Uważasz, że to mąż zawsze ma się podporządkować w tych sprawach kobiecie? Jego potrzeby są mniej ważne niż jej?

@Val, tam jest np o prezerwatywie w malzenstwie.
Czyzbys wiedziala, jaka jest "wina moralna" sigmasigma? To jej napisz!
A do ksiedza to ja ja tez (posrednio) odeslalam!

Nom. Odesłałaś. A ja przytoczyłam tekst encykliki, który wskazuje, że wina moralna nie musi być oczywista i podsumowałam, że od orzekania o winie jest ksiądz. Nic nie sugerowałam, że wiem jaka jest "wina moralna".
Wiem, że nie budzę u Ciebie sympatii, ale te wykrzykniki wskazują, że podejrzewasz mnie o niecne intencje . W Voodoo się nie bawię

Uważam, że jeżeli jedna strona nie ma ochoty (nie ważne czy żona czy mąż), to druga nie ma prawa jej zmuszać do seksu.

A co w przypadku różnych temperamentów? Jej wystarczy seks raz na pół roku, a dla niego to zdecydowanie za mało? Ba- co w przypadku, gdy żona po urodzeniu dwójki dzieci odmawia współżycia na amen, wymaga od męża, aby razem z nią rozpoczął życie w celibacie?

Po pierwsze, to celibat oznacza bezżenność, a nie brak współżycia. Po drugie, to w takim przypadku mąż/żona może próbować przekonać drugą stronę do zmiany zdania, ale mimo to nie ma najmniejszego prawa jej zmuszać do seksu.

malzenstwo ma tez swoje obowiazki wzgledem drugiej osoby..moze nie wchodzimy w nie wylacznie dla seksu..ale jest on istotny..co to znaczy zmuszac?...gwalcic?..zastraszac?...z pewnoscia nie--ale ile mozna prosic?--co powie ksiadz?..zapewne ze nie ma w tym jej winy,bo poprawne i zgodne relacje malzenskie sa wazne,a kazda ze stron swoje potrzeby i prawa ma

Według Słownika Języka Polskiego "celibat" oznacza:
1. «bezżenność duchownych w niektórych religiach»
2. «wstrzemięźliwość płciowa»

Oczywiście możesz podważać wiarygodność SJP, ale wypadałoby zaznaczyć, że go nie uznajesz. Nie rozumiem, dlaczego autorytarnie narzucasz mi pierwszą z możliwych definicji, a drugą arbitralnie wykluczasz.


W omawianym przypadku nie wiemy, czy żona nie chce seksu, gdyż może chcieć, ale się powstrzymuje, bo jest to faza płodna. A że mąż nalega, to jest z prezerwatywą, bo nie chce zajść w ciążę. Nie chodzi tu o zmuszanie, ale przekonywanie małżonka, aby zrezygnował z naturalnej metody na rzecz innej, w tym przypadku na rzecz prezerwatywy. I jedna ze stron ma dylemat. Nie zawsze w takim przypadku żona ma grzech ciężki, bo zgadza się na współżycie z prezerwatywą. Zacytowałam fragment encykliki, który o tym mówi.

Akurat w przypadku, gdy jedna ze stron stosuje NPR bywa, że pojawia się frustracja małżonka lub ich obu i nie jest to dla nich prosta sytuacja, zwłaszcza gdy wskutek tego jedna ze stron namawia drugą, aby zastosowała nienaturalną formę antykoncepcji. Oboje chcą współżyć, więc tym trudniej odmówić. A relacja małżeńska to również sfera seksualna i o nią również trzeba dbać.

Dlatego:

celibat [łac. caelibatus ‘bezżeństwo’ < caelebs ‘nieżonaty’], dobrowolne wyrzeczenie się małżeństwa;
w Kościele katolickim obowiązuje duchownych oraz zakonników; w Kościele prawosławnym oraz w Kościele katolickim obrządku bizantyńsko-ukraińskiego tylko biskupów oraz zakonników; nie obowiązuje duchownych, którzy przeszli z Kościoła anglikańskiego i in. Kościołów do Kościoła katolickiego.

Hasło ze słownika, na które się powołałaś, podało też drugie, błędne znaczenie tego słowa.


W omawianym przypadku nie wiemy, czy żona nie chce seksu, gdyż może chcieć, ale się powstrzymuje, bo jest to faza płodna.[/quote]
Tekst wyraźnie wskazuje, że nie bardzo chce.



Akurat nie rozmawiam z Tobą o kwestii prezerwatywy.


I tu jest właśnie problem, bo następuje łamanie woli i konieczność dogadania się między sobą.


Wiesz, nie ucz faceta z dziewięcioletnim stażem małżeńskim czym jest sfera seksualna i czy trzeba o nią dbać.

A jest błędne, bo Encyklopedia PWN nie podaje drugiego znaczenia? Skąd wiesz, że PWN się nie myli?


Z powodów ideolo. A z powodów biologicznych? Dopuszczasz możliwość, że biologia "mówi tak", a ideologia "nie"?


No właśnie. A Ty od razu rozstrzygnąłeś, że facet traktuje ją jak własność, mimo że nigdzie w tekście nie ma sugestii, że jak ona nie chce współżyć, to ją gwałci. Może tak się dogadali, że w fazie płodnej tylko z prezerwatywą, bo ona nie chce zajść w ciążę?
Nic takiego nie robię. Przypominam, że nie dyskutuję o Twoim życiu seksualnym, jakbyś się jeszcze nie zorientował .

Dziekuje za wypowiedzi. Moze jeszcze raz wyjasnie: otoz maz nie zmusza mnie do wspolzycia w sensie gwałtu, ja - chętnie bym podjeła współzycie w dni płodne, tylko ze wzgledu na to, ze chce zyc zgodnie z nauka KK - powstrzymuje sie. Ja jeszcze chce poczekac z drugim dzieckiem , maz twierdzi,ze on jest juz gotowy na drugie. Ale maz nie rozumie katolickiego podejscia do seksu i w czasie plodnym np inicjuje pieszczoty itp. Jak ja mowie, ze wolalabym nie wspolzyc, bo sa płodne , to on mnie namawia i zacheca. Ja wtedy sie denerwuje i czesto konczy sie tak, ze co prawda seksu nie ma, ale zasypiamy obrazeni na siebie i pozniej dasamy sie az do momentu , gdy mozna wspolzyc, bo sa nieplodne, albo do momentu gdy po prostu godze sie na wspolzycie, ale z prezerwatywa. (godze sie tzn wyrazam zgodę, a nie ze jestem zmuszana, gwałcona itp.)

@sigmasigma
bywają takie małżeństwa, gdzie strona wierząca korzystająca z prezerwatyw nie ma grzechu z powodów, jakie wymieniłaś(o tym stwierdza indywidualnie spowiednik). Po prostu w tym przypadku Twój małżonek ma grzech ciężki, a Ty nie.
Warto wyjaśnić sytuację w konfesjonale, podkreślić jaki jest stosunek do NPR Twojego męża, jak się oboje z tym czujecie itp. , możliwe że spowiednik stwierdzi, że nie ma w tym przypadku Twojej winy, gdyż jak już pisałam są takie małżeństwa.