Dziś usłyszałam od siostry, że jest w ciąży. Normalnie powinnam wybuchnąć radością, ale pogratulowalam grzecznie a wewnątrz poczułam się dziwnie. Ona starała się jakiś czas o to dziecko mimo, że ślub planują za jakiś czas. Wystarane, wyczekane, ale we mnie niesmak, że nie wzięli najpierw ślubu, że to nie ta kolejność. Czy ze mną jest coś nie tak? Glupio mi sie potem zrobiło, że takie mysli mi do glowy przyszly. Przeciez to dziecko nie jest niczemu winne, ono juz zyje, a z kazdego poczętego zycia trzeba się cieszyć. I tak niby cieszę się, ale jest jeszcze to ALE. U nas to pierwszy przypadek dziecka nieślubnego w rodzinie. Moze stąd mój niesmak? Najgorsze, że jak się dowie o tym nasz ojciec to moze to dziecko nazwac tradycyjnie "bękartem". Ciekawe, czy osmieli się i tym razem i nazwie tak przyszlego wnuka lub wnuczkę...ech..cięzki temat

Czy coś z Tobą nie tak? Myślę że wszystko ok, o ile myślisz o pewnym zdrowym porządku, a nie o tym że w rodzinie będzie dym, bo coś się komuś nie spodoba. Twoja siostra widocznie nie jest tak związana z wiarą, aby zachować ową właściwą kolejność. Ona ma swoją kolejność i postępuje zgodnie z sumieniem. Dziecko jest dzieckiem, czy się urodzi przed czy po ślubie. To bardziej kwestia czy rodzice postąpili dobrze czy nie, ale to nie decyduje o ich szczęściu, czy nieszczęściu w dalszym życiu. Po prostu budują bez Boga, albo wedle innej wizji Boga w ich związku, bardziej prywatnej.

Myślę twoja reakcja jest jak najbardziej normalna, sama jestem nie ślubnym dzieckiem i złość mnie ogarnia kiedy moi rodzice z radością podkreślają że zostałam poczęta przed ich ślubem. Ale to wybór rodziców. Natomiast dziecko samo w sobie to powód do radości

Może i nazwie , ale potem będzie na pewno kochał i rozpieszczał najbardziej na świecie. Swoją drogą ciekawe, jeżeli się kochają na zabój i planują być razem całe życie to dlaczego nie po kolei?
Czyżby sobie nie ufali?, szczególnie ona jemu ( ok, sprawdzisz się jako ojciec, to wezmę Cię na męża, a nie to wynocha!) Zawsze mnie to zastanawia

może po prostu nie mają ochoty na małżeństwo? ot tak?

Cóż, wówczas będzie to świadczyło tylko o nim.

Fakt.
Jest coś z wyjątkowej obrzydliwości w tym, że jak się chce uderzyć we własną córkę (z powodu własnego widzi mi się) to się to robi uderzając we wnuczkę, która dopiero co ma zacząć poznawać ten świat. Całe szczęście, że takie dziecko jeszcze dokładnie nie rozumie i takowy dziadziuś ma jeszcze chwilę, by zrozumieć co naprawdę by zrobił takim zachowaniem i jak obrzydliwe takie zachowanie jest.

A na rodzicielstwo to mają ochotę?

Mają. I co w związku z tym?

Jedź po nich na gruncie wiary i religii, ale obiektywnie małżeństwo i rodzicielstwo to są dwie różne rzeczy.