Z mężem nie tworzymy rodziny (nie mamy dzieci).

Mam 5 bardzo bliskich znajomych, które nie weszły w związek małżeński, jedną, która samotnie wychowuje dziecko (pozamałżeńskie). Żadna z nich nie "szuka męża", a nawet gdyby się którejś tak zdarzyło, że wyjdzie za mąż to i tak rodziny nie stworzy bo to już nie wiek odpowiedni dla posiadania dzieci.


Szukam w internecie informacji ile osób w Kościele żyje w pojedynkę.
Nie znalazłam. Ale pewa jestem, że to nie zupełnie marginalna grupa.

Czy Kościół dla tych osób nie ma żadnej oferty duszpasterskiej?
Rodzina, rodzina rodzina.... A co osobami nie żyjącymi w rodzinie?

Nie warte są uwagi?

Są jakoś tam wynaturzone i jako takimi
nie warto się nimi zajmować (poza niewyrażanym głośno
ubolewaniem, że "nie ułozyły sobie życia").

Nie uważam, że dla tej grupy powinna być jakaś osobna oferta duszpasterska.
Uważam, że nauczanie Kościoła powinno być bardziej uniwersalne, żeby każdy
się w mógł w nim odnaleść.

A tak wychodzi na to, że Kościół interesuje się wyłacznie rodzinami.
Rodzina, rodzina, rodzina i tak w kółko...

Masz racje. Jakos osoby samotne bez sklonnosci do zycia konsekrowanego (dziewice/wdowy/pustelnicy) sa przez Kosciol ignorowani.
Rodzina jest podstawa Kosciola jako wzor wspolnoty i kolebka nowych chrzescijan. Osoby samotne byly chyba w przeszlosci rzadkoscia.
Nawet jesli byly niezamezne/niezonate, byly jakos czescia wiekszej rodziny. Dzis to juz nie jest takie oczywiste.

To prawda. Kobiety nie miały innego wyjścia jak tylko wyjść za mąż, najlepiej za bogatego. Inaczej nie miałyby z czego żyć. I los ich bywał godny pożałowania. Po śmierci rodziców, według prawa dziedziczyli tylko synowie. Inna sprawa,że nie wypadało inaczej. Może te osoby powinny bardziej włączać się w życie wspólnoty?
Skąd "w kółko rodzina?"
Ponieważ próbuje się wmówić społeczeństwu jakoby była niepotrzebna. Przestaje być modna.

OAZA RODZIN czeka

Mąż i żona też tworzą rodzinę. Bezdzietność np. z powodu zdrowotnego nie przekreśla męża i żony jako rodziny, oni są rodziną. Z drugiej strony każdy z nas ma rodzinę i do rodziny należy. Mamy bliskich, rodziców, rodzeństwo, krewnych. Ale czy nawet człowiek żyjący w oderwaniu od ludzi, czy on nie ma rodziny Nawet taki człowiek ma rodzinę, mamy naszą Matkę w niebie, mamy naszego Ojca - te tytuły mają swoje głębokie znaczenie i każdego człowieka osadzają w rodzinie i właśnie do rodziny się odnoszą.

Dlatego nie rozumiem czemu taki lekki negatywny ton wobec rodziny.

Pewnie, że czeka. Małżeństwo bezdzietne też tworzy rodzinę. Może być także AK lub Caritas, dlaczego nie?

A co ma być?



A na czym ma ona polegać?



No właśnie.



I jest.



Nie wychodzi. Ale rodzina jest istotną sprawą.



Nie zauważyłem. Np. o polityce też jest sporo

Jeszcze więcej o gender

ale przecież wszystko jest dla Was: adoracje, rekolekcje, grupy modliitewne, wspólnoty, dni skupienia, msza. Ze wszystkiego możecie korzystać, nie macie problemu z kim zostawić dzieci. Możecie biec do świętości bez żadnych przeszkód, bo przecież o to chodzi w Kościele, osiągnąć świętość.

Odpowiedzi jakie tutaj przeczytałam są gdzieś ...obok problemu.

Z mężem nie mamy problemu ze znalezieniem się w Kościele.
Moje niezamężne raczej też nie. Nie oczekiwałam rad.

(na marginesie @quas- jakieś dwa tygodnie temu słyszałam z ambony,
że małżeństwo staje się rodzoną dopiero jak ma dzieci, a listy duszpasterskiepasterskie,
kazania itp. są tak pisane, że widać wyraźnie, że chodzi o rodzinę jako mąż+żona+dzieci).

Zwróciłam uwagę na problem. Na to, że tyle jest o rodzinie,
jakby nie było osób żyjących w pojedynkę.

Czemu Kościół np. nie upomina się o ludzi pracujących ponad siły lub źle opłacanych,
zatrudnianych na umowach śmieciowych czy na czarno?
To temat ogólniejszy a bardzo, bardzo ważny. A o tym cicho...

Bo często ludzie pracujący ponad siły, źle opłacani czy pracujący na czarno pracują u tzw. dobrych sztandarowych katolików ( w tym i na plebaniach, przy kościele czy w innych instytucjach przykościelnych).

Nie mam czasu rozwinąć tematu - więc będę wrzucać pojedyncze uwagi.
Misje w parafi obok (dobry misjonarz więc chodzimy).

Nauka dla małżeństw (jasne - "pojedynczy się w tym nie znajdą - więc nie idą)
nauka stanowa dla kobiet ("pojedyncza" idzie - może coś dla niej a tam będzie -
a tam nauka dla żon i matek i babć....)

Nie o mnie tu chodzi (żyję w małżeństwie więc nauki w dużej części mnie dotyczą).
ale o tych "pojedynczych". Cała uwaga Kościoła skupiona na rodzinie a "pojedynczy" to co?
- "gorszy gatunek człowieka"?

Dodam, że "pojedynczych" będzie przybywać (na razie nie rozwijam tematu).

Do znudzenia przypominana jest nauka Jana Pawła II o rodzinie.
Tak jakby tak bardzo aktualnej w dziesiejszych czasach encykliki Familiaris Consortio
nie napisał.

Upomina się jak najbardziej, radzę czytać więcej prasy katolickiej. Tyle, że wtedy mówi się, jakoby Kościół mieszał się do polityki...

Tu nie chodzi o politykę.
Tu chodzi o osobiste wybory katolików.

O to, że "woła o pomstę do nieba" gdy właściciel szwalni kupuje kolejny jacht
a kobiety ślęczące nad szyciem dostają najniższą krajową. Tu nie ma żadnej polityki
- tu jest konkretny człowiek i jego decyzje. To ten konkretny człowiek zdecydował
co zrobić z zykiem.

Tego nie rozwiążą decyzje żadne polityczne.

Nawet jak się podniesie najniższą pensję(decyzja polityczna) to nic nie da.
Właściciel szwalni przeniesie biznes do kraju gdzie będzie placił jeszcze mniej
(w związku z tym kupi sobie śmigłowiec) a Polskie szwaczki staną się bezrobotne
i Polska straci na podatkach (niewiele- pewnie właściciel unikał jak mógł ich płacenia).

To ułuda, że wszysko da się załatwić decyzjami politycznymi.

Mówienie, że to sprawa decyzji politycznych to tak jaby twierdzić,
że nie potrzeba uczciwości w stosunkach międzyludzkich -
wystarczy samo dobrze skonstruowane prawo regulujące te stosunki.


Tu chodzi o zasady etyczne w prowadzeniu biznesu.


Pieniądze jakie się zarabia nie są wlasnością zarabiającego.
Nawert jak się je zarobiło uczciwym biznesem to nie jest tak,
że ma się moralne prawo wydać je na cokokolwiek.
Są powierzone mu przez Boga po to by mógł świadczyć dobro.


Każdy chrześcijanin powinien to wiedzieć.
Czy ktoś o tym mówi z ambony?
Gdzie jest cokolwiek o etyce w biznesie czy small biznesie.
"Small biznesmenów" jest statystycznie całkiem sporo.

To oni podejmują decyzję czy oplacić ubezpieczenie zdrowotne
dziewczynie, która siedzi w ich budce z hamburgerami.
Tu nie ma żadnej wielkiej polityki.


Czy ktoś o tym mówi z ambony?
Był na ten temat list pasterski?

A zmieniając trochę temat - Poska ma najniższy w Europie
wskaźnik zaangażowania w wolontariat. Jest sporo osób które nie mogą.
Ale też calkiem sporo takich co mogą.

Ktoś mówił z ambony, że wolny od pracy czas nie jest Twoją własnością.
Jest dany po to byś mógł czynić dobro.
(nie neguję konieczności wypoczynku czy rozwijaniu swoich pasji)

Ile zdrowych, sprawnych emerytek spędza czas
na oglądaniu kolejnych seriali i plotkach z przyjaciółkami?
I są przekonane, że mają czas, który jest ich czasem
i mogą go przeznaczyć na cokolwiek.

Kto im powiedział, że jest inaczej?
(Inna sprawa, że nie mozna im powiedzieć po porostu
"zaangażuj się w jakiś wolontariat" ktoś musi to wypromować,
przeprowadzić akcję informacyjną itd.)

Jesteśmy krajem, który ma jeden z najniższych (o ile nie najniższy)
wskaźnik zaangazowania finansowego na rzecz organizacji pożytku publicznego
czy akcji charytatywnych (mimo tego, że prężnie działa Caritas!)

Że Polacy są biedni? Są narody biedniejsze.
Kogo na to nie stać tego nie stać (jest takich ludzi sporo)
ale co z tymi których stać?

Kto zastanawia się nad tym czy kupić samą kawę w kawiarni czy kawę+ciastko?
A może te kilka złotych jakie dam za ciastko przeznaczyć na pomoc w budowie
studni w afryce?

Nie chodzi o to by ludziom dyktować jak żyć i co mają robić z pieniędzmi.
Chodzi o to, żeby ludzie mieli świadomość , że decyzje co zrobić ze swoimi pieniędzmi
mają wymiar etyczny.

Rozpisalam się. Pewnie nie jeden zaniedbany przez Kościół temat
by się znalazł....