Bo hormony żeńskie zawarte w tych tabletkach, to jest substytucja w niewydolności jajników.
Analogicznie insulina też nie leczy, ale bez niej chory na cukrzycę typu I umrze.


Są jakieś środki poronne dla mężczyzn?

Tabletki hormonalne nie leczą niewydolności jajników. Hamują całkiem owulację, więc o jakim leczeniu piszesz? Porównując insulinę to raczej sytuacja analogiczna do uzupełnienia progesteronu w drugiej części cyklu niż do hamowania naturalnego wydzielania hormonów, żeby podać sztuczne.


Wybór antykoncepcji to wybór pary, mąż też ma prawo głosu i nie wyraziłby zgody na założenie np spirali u mnie.

Z pewnością ten ksiądz, o którym wspomniałaś, nie sprawił wrażenia, jakby cokolwiek zrozumiał (mieć kolejne dziecko, a potem co? następne 15?).


Wydaje mi się, że nie przeczytałaś mojej wypowiedzi zbyt uważnie. Nauka Kościoła głosi, że nie można postępować wbrew swojemu sumieniu.


NPR bez wymogu pełnego naturalnego stosunku oznaczałoby, że zamiast "dwa tygodnie seksu i dwa tygodnie przerwy" byłoby "dwa tygodnie seksu i dwa tygodnie seksu oralnego lub pettingu". To by się całkowicie mijało z jakimkolwiek celem.

Dlatego musi być "NPR + pełny stosunek", bo inaczej nie miałoby to żadnego sensu.

1. Następne dziecko, bo słyszał, że czasem po porodzie hormony się normują. Ciąża miałaby rozwiązać problem zarówno krótkoterminowo, bo nie ma problemu teraz i w ciąży można cały czas i długoterminowo, bo miałaby mnie cudownie wyleczyć.

2. Przeczytałam uważnie, tylko mam już taki mętlik, że nie potrafię rozdzielić tego co ja myślę od tego co mi narzucano. To jest to samo jak babcia całe życie mówiła, że mięso w wigilię to grzech a nie ma tego dnia wstrzemięźliwości to i tak unikam tego mięsa, bo mam wyrzuty mimo, że nie byłoby to niczym zły.

3. Nie piszemy teraz ogólnie o npr (bo napisałam, że dążę do tego, by tylko on był stosowany w 100% i nie mam nic przeciwko rytmowi 2tyg/2tyg), a o mojej sytuacji, gdzie nie ma tych 2 tygodni seksu. I mam do wyboru: pełny stosunek i ciąża albo wstrzemięźliwość ponad siły naszego małżeństwa albo grzech.

Nieprawda, że przy stosowaniu tabletek jest całkowicie zahamowana owulacja. Nie zawsze.
Mechanizm antykoncepcyjny polega nie tylko na hamowaniu dojrzewania pęcherzyków jajowych, na hamowaniu owulacji ale też na tym, że jajo nie zagnieżdża się w macicy, bo endometrium jest ścieńczałe i nieprzygotowane. Poza tym zmieniony śluz szyjki macicy nie przepuszcza plemników.
Są przecież tabletki jedno, dwu i trójfazowe. Mechanizmy działania być może nie są do końca jasne, bo są nadal badane, dyskutowane a koncepcje zmieniane przez naukowców.

Jesteś jakoś niekonsekwentna. Po co ci owulacja jak chcesz częściej i regularnie współżyć z mężem i nie zajść w ciążę
Każdy człowiek ma rozum na wzór i podobieństwo boskiego. Warto z niego korzystać.
Moim zdaniem najlepsze w twoim wypadku byłyby antykoncepcyjne środki mechaniczne, bo są nieszkodliwe.

Po wielu nieodpowiedzialnych wypowiedziach teoretyków nie dziwię ci się wcale.Nie wiem czy "grzeszny" ale na co wam nerwice (zdąży, nie zdąży? będzie ciąża, nie będzie?) ?
Współczuję.
Tak na prawdę, to jest to tylko sprawa twojego sumienia. Postępując zgodnie z nim nie jestes w stanie cięzko zgrzeszyć wg teologii katolickiej. Zorientowałem się juz, ze katolicy sa wychowywani zupełnie inaczej i nie sa przygotowani na samodzielność ale w końca kazdy zostaje ze swoim sumieniem sam na sam. Wsparcie duchowe: wspólnota, przyjaciel, czy ksiądz to jednak tylko wsparcie. Jest jeszcze kwestia konfesjonału. Tutaj rzeczywiście będziesz chyba potrzebowała nieco szczęścia i determinacji.

Co próbujesz zrobić z mojego wątku? Głównym działaniem tabletek jest hamowanie owulacji. Kropka. Po co ciągniesz temat? Tabletki antykoncepcyjne nie służą do leczenia i to potwierdzi każdy ogarnięty ginekolog. Ja próbuję się wyleczyć. To takie trudne zrozumieć? Nie pouczaj mnie o działaniu tabletek, bo: a. nie będę ich stosować b. nie ma to związku z tematem.
Zakończ ten off top.
Tekstu o używaniu rozumu nie skomentuję. Co sugerujesz?


Ano, prawda. Ani to przyjemne ani wygodne.


To zaczynam szukać. A z wychowywaniem to masz całkowitą rację. Tak jest od samego początku: rodzice, katechetka, ksiądz. Nie można dyskutować tzn można, ale jest jedna wersja i jej trzeba się trzymać. Zmienić teraz takie myślenie jest bardzo trudno.

spin, przekraczasz granice kultury. Gy ktoś czegoś nie chce, to jego sprawa i trzeba to uszanować.


Być może za dużo o tym myślisz? Czasem tak się zdarza. Wtedy najlepiej zrobić przerwę i np. przez tydzień zająć się czymś innym, a temat odłożyć na później. Mózg sam porządkuje informacje, tylko potrzebuje na to trochę czasu.

Skoro jednak miewasz też zbyt duże wyrzuty sumienia w sytuacjach, gdy raczej nie mają uzasadnienia, może chodzić o coś więcej. Może to także ma jakiś związek z poczuciem własnej wartości? Gdy jest ono zaniżone w jakichś aspektach, wtedy można mieć zbyt małe zaufanie do własnych osądów. Jeśli tak by było, warto spróbować to zmieniać (oczywiście potrzeba na to czasu), np. starać się myśleć o sobie w pozytywny sposób i częściej poświęcać jakiś czas na robienie czegoś dobrego dla siebie.
Ewentualnie, jeśli przyczyny są inne, zawsze dobrze byłoby się nimi zająć w miarę możliwości.