Nie bardzo gdzie miałem to napisać więc zadam tu pytanie.
Dlaczego Bóg jest obojentny na nasze problemy
Chodzi mi o to ,że człowiek jak nie ma relacji z Bogiem to Bog ma w nosie człowieka.A jeszcze mu potrafi pogorszyć.

Obojętny? Ja tak nie myślę, choć pytań parę mam...
Czemu pogorszyć? Słońce, deszcz i różne do życia ziemskiego dobra są dane pobożnym i bezbożnym, więc nie popieram Twego myślenia...

Nie chodzi o zjawiska atmosferyczne.
Pewnie ze tak nie myślisz, bo ludzie bronia Boga.

No, jest nawet taki teologiczny termin: teodycea - czyli obrona Boga przed oskarżeniami...
Myślę, że Pan Bóg sam się może obronić, bez teodycei, ale jej argumenty są pomocne, gdy ma się takie obiekcje, jak Twoje (ich istnienie nie jest samo w sobie raczej złe, byleby nie zatrzymać się na nich, negując próby wyjaśnienia: właśnie z zakresu teodycei).

Z czym masz największy problem?

strasznie jesteś pewny siebie co do Boga. No proszę tutaj to zawsze wrażliwi są ludzie jak coś sie napisze na Boga ,ze jest obojętny to juz źle. Ja tu nie przychodzę z problemami zeby o nich tutaj dyskutować. Sory, ale to nie miejsce. Zaraz pewnie rozwiazesz mój problem i moja teza pryśnie.

Ja się i tak z mojego myślenia nie wycofam. Choć nie umiem tej tezy obronić.
Ale widze ,ze nawet pretensji do Boga nie można mieć. Jeszcze trzeba dziękować za cierpienie

Bóg nie traktuje ludzi jak marionetki i nie "dobija ich" życiowo, nie steruje ludzkim życiem jak Mu pasuje. Co innego jeśli Mu sam zawierzysz i się oddasz Jego prowadzeniu, wtedy dla Twojego własnego dobra może próbować Tobą "potrząsnąć"/skarcić/naprostować. Innej opcji nie ma.

Wszystko sie rozchodzi o to ze wystarczy mu się zwierzyc. Jedni jest ale. Skoro Bog nie dobija to jakoś Bog nie potrafi do siebie przyciągnąć po mimo tyłu znaków

Zawierzenie ma wszystko zmienić, tu na ziemi w życiu doczesnym?
Może pomóc, ale żeby żądać drogi usłanej różami...Zrobił już dla ludzi za wiele, dał im Syna...niezasłużoną łaskę zbawienia.

Eh czyli takim językiem piszesz to ja tego języka nie rozumiem. No dobra to ja na razie zakończę wątek chyba ,ze sami będziecie pisac.

Ciekawe pytanie, aczkolwiek całkowicie od czapy. Zastanawiam się skąd wiesz, że jest obojętny? Czy masz na tyle dobrą z Nim relację, że znasz Jego reakcje?
W jaki sposób rozpoznajesz emocja Boga? Na jakiej podstawie oceniasz Bożą empatię?

Jestem dziwnie przekonany, że nie masz żadnych podstaw do twierdzenia, że Bóg jest obojętny na ludzkie problemy.


Kolejna ryzykowna teza. A nawet dwie.
Uzależnienie wrażliwości Boga na Twoje problemy w zależności od relacji. Proszę, napisz jak zmieniają się Twoje relacja z Bogiem. Jak bardzo wrażliwy był Bóg na Twoje problemy, gdy miałeś z Nim dobre relacja? A jak był wrażliwy, gdy relacje się pogorszyły?
Sugerujesz, że Bóg obojętnieje na los człowieka, który ma złe z Nim relacje?

Jak się odnosisz do deklaracji J 15.7 Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.

Eh szukałem jakiś argumentów zeby napisać cokolwiek ale nie udało mi się znaleźć.
Nie umiem Ci odpowiedzieć na te emocje czy jego wrazliwosc.

Tak myślałem ,ze moja teza nie przetrwa zbyt długo, ale przynajmniej probowałem.Kazdy teraz będzie mnie probował atakować.

A i proszę się mnie nie czepiać z powodu ,ze tezy nie obroniłem .

Guest
Aby przybliżyć nas do twojego tematu, powiedz nam jakie problemy chciałbyś tutaj poruszyć?

Jakim niby sposobem zbadać relację człowieka z Bogiem? Idąc dalej, jak udowodnić wpływ tej "relacji" na boską obojętność bądź nie wobec naszych problemów?
Racjonalnie można by stwierdzić, że Boga nie ma, i zamknąć temat. Jeżeli zaś jest, to może nie jest wszechmogacy, albo skory do ingerowania w nasze życie, tymbardziej, jeśli ingerencja wymaga łamania praw natur?.

A po co badać? Zadaniem człowieka jest ją rozwijać. W miłości. Na ocenę tejże relacji cierpliwie zaczekać do dnia Sądu.

Tylko ateista może chcieć to zrobić, bo nie jest w stanie osiągnąć poziomu umysłowego, w którym skonstatuje, że to wykracza poza nauki przyrodnicze, na których się opiera. I to wyłącznie.


Słusznie. W pełni popieram. Ale sprzeciwia się temu ateistyczna wiara w to, że Boga nie ma. I przemożna chęć udowodnienia tego. Na dodatek posługując się tymi samymi argumentami, tylko przekręconymi z druga stronę.


Najlepszym słowem w tym, jest "może". Bo Bóg wszystko może. I wszystko co wiemy o Bogu, to może. Bo niczego nie wiemy do końca. Antropomorfizujemy Go. Przypisujemy Mu ludzkie ograniczenie. A On jest wszechmocny. Ale też konsekwentny. Bzdurą byłoby to, jak uważam, że po to stworzył prawa fizyczne, biologiczne, aby je ustawicznie łamać. Oczywiście może incydentalnie je zmieniać. To wyjątki. Nie po to stworzył prawa natury, aby je gwałcić.
Nie po to dał człowiekowi rozum i wolną wolę, aby gwałcić to prawo do samostanowienia.