Czy drzewa, Raj - Eden, zerwanie owocu z drzewa jest prawdą, czy metaforą literacką. Bo słyszę różne wersje ?
Ostatnio słyszy się, że cały opis stworzenia człowieka jest metaforą literacką. Jakie jest stanowisko kościoła w tej sprawie !

Oczywiście że to metafora, o drzewie życia wspominały też inne mitologie ludów wschodu. Natomiast z rajem może być tak, że została zachowana jakaś tradycja szczególnie urodzajnej ziemi, świadczy o tym np. dość szczegółowy opis lokalizacji ogrodu Eden. Również opis stworzenia to metafora - po hebrajsku "adam" to po prostu człowiek. Nie ma się co dziwić, natchniony pisarz wykorzystywał po prostu symbole i historie, które były bliskie i zrozumiałe dla współczesnych ludzi.

Z tego co wiem Kościół nie zajmuje w tej sprawie oficjalnego stanowiska, a mimo to często-gęsto interpretuje ten opis jako alegorię.

W takim razie tak naprawdę nie wiemy, za co ciąży na nas ten grzech pierworodny ?
Wiadomo tylko, że za przeciwstawienie się bogu.
Ale nie wiadomo tak naprawdę w jaki sposób człowiek się mu przeciwstawił ?

Nie wiadomo też tak naprawdę za jaki grzech ludzkości Jezus cierpiał na krzyżu ?

Aztec, a czy czułbyś się dobrze, gdybyś wiedział że Twój pra-ojciec Adam i pramatka Ewa zerwali jabłuszko i teraz na Tobie ciąży ten grzech? Dla mnie by to sprawiedliwe nie było. :-)

Interpretacja opowieści z początków księgi Rodzaju jest dla mnie jasna: pisarz biblijny chciał pokazać, że my wszyscy, naturalnie mamy skłonność do grzechu, ciekawości, ulegania podszeptom. Że niemożliwe byłoby dla nas bycie doskonałym i w jedności z Bogiem - ot tak od razu. Jednak wolą Boga jest to, abyśmy chcieli się od tej naszej natury uwolnić, a ponieważ po ludzku nie jest to możliwe, dlatego dał nam Jezusa.

No ale tak przecież jest

No cóż, ja tam wolę pochodzić od hominidów, niż od Adama i Ewy. Zresztą w geneaologii plemion w Księdze Rodzaju nie wymieniono żadnych przodków Słowian; no chyba że prawdziwa jest teoria, że pochodzimy od Scytów - a ci są wymienieni. :-)

Co do rajskich drzew to wg mnie jest tak:
Rajskie drzewo poznania Dobra i Zła symbolizuje ciało Boga -
Ojca, a zerwanie zakazanego owocu oznacza akt zamordowania ojca i przywłaszczenie sobie jego seksualnej potencji. Cały mit o grzechu pierworodnym można zinterpretować jako opis zbrodni edypalnej. Zerwanie i zjedzenie owocu to podniesienie ręki na samego Boga (ojca hordy pierwotnej).
Ustanawia się następnie zakaz kazirodztwa czyli zrywania owocu z Drzewa Życia, które jest ciałem matki.

Co do drzew w innych fragmentach Biblii:
Księga Sędziów rozdz. 9, 6
(6) Następnie wszyscy możni miasta Sychem oraz cały gród Millo zgromadzili się i przyszedłszy pod dąb gdzie stała stela w Sychem, ogłosili Abimeleka
królem.

Dąb - Bóg był świadkiem ogłoszenia Abimeleka królem.

Księga Rodzaju 12, 6-7
(6) Abram przeszedł przez ten kraj aż do pewnej miejscowości koło Sychem, do dębu More. - A w kraju tym mieszkali wówczas Kananejczycy. (7) Pan, ukazawszy się Abramowi, rzekł: Twojemu potomstwu oddaję właśnie tę ziemię. Abram zbudował tam ołtarz dla Pana, który mu się ukazał.

Znowu: dąb jest bogiem, dla dębu został zbudowany ołtarz.

Ks. Rodzaju, 18, 1
(1) Pan ukazał się Abrahamowi pod dębami Mamre, gdy ten siedział u wejścia do namiotu w najgorętszej porze dnia.

Tak samo, dąb oznacza samego Boga.

Ks. Ezechiela, 17, 24
(24) I wszystkie drzewa polne poznają, że Ja jestem Pan, który poniża drzewo wysokie, który drzewo niskie wywyższa, który sprawia, że drzewo zielone usycha, który zieloność daje drzewu suchemu. Ja, Pan, rzekłem i to uczynię.

Bóg = drzewo, stwarza człowieka, który sam jest też drzewem (na obraz i
podobieństwo Boga) i robi z nim, co mu się podoba.

Księga Jeremiasza, rozdz. 2, 26-27:
(26) Jak złodziej pełen jest wstydu, gdy zostanie schwytany, tak okrył się
wstydem dom Izraela: oni, ich królowie i przywódcy, ich kapłani i prorocy.
(27) Ci, którzy mówią do drzewa: Ty jesteś moim ojcem, a do kamienia: Ty mnie zrodziłeś, do Mnie zaś obracają się plecami a nie twarzą, a gdy ich spotka nieszczęście, wołają: Powstań, wybaw nas!

Prorok potępia tu oddawanie się bałwochwalczemu kultowi Kananejczyków. Jest on teraz uznawany za coś złego, ale kiedyś, wcześniej mógł być traktowany jako normalny i oczywisty. Czysty monoteizm i idea Boga jako istoty czysto duchowej nie powstały ot tak od razu. Z początku Hebrajczycy, tak jak inne ludy, czcili Boga w drzewach i kamieniach. Obiekty kultu religijnego zawsze były najpierw czymś konkretnym, namacalnym, także w przypadku Izraelitów.

Wiemy. Przeciwstawienie się Bogu to już konkretny grzech. A jeszcze konkretniej - człowiek sam chciał sobie ustanowić prawo moralne, wzgardzając tym danym przez Boga - na tym właśnie polega grzech pierwszych rodziców

A za jakie grzechy cierpiał Jezus? Polecam przeczytać IV Pieśń Sługi Jahwe Iz 52,13-53,12, a konkretnie fragmenty: Iz 53, 4-6; 8; 11

Masz na to jakieś źródła, czy to taka Twoja własna teoria?




A nie prościej że Abram po prostu wybudował ołtarz tam gdzie go budowali miejscowi?




Rozumiem, że jeśli w piosence Breakautu słyszysz "Wicher wieje, wicher słabe drzewa łamie, hej; Wicher wieje, wicher silne drzewa głaszcze, hej" to interpretujesz ją jako reminescencję faktu stworzenia ludzi jako drzew? :-)



A zastanawiam się, gdzie umknęły Ci początkowe wiersze Księgi Rodzaju, gdzie to Bóg jest określony jako twórca wszystkich tych rzeczy, do których modliły się inne ludy w tym ciał niebieskich i roślinności.
[/quote]

Widzę, że obca Ci jest psychoanalityczna egzegeza biblijna. Teorie Freuda, Theodora Reika, Ericha Fromma i innych to wg mnie nalepsza metoda zrozumienia przekazów biblijnych.



Oczywiście tak też mogło być.



Z czasem gdy Jahwe stał się głównym bóstwem Izraelitów (jedynym stał się trochę później; przed monoteizmem był henoteizm) powstał mit o jego potędze jako kreatora wszystkiego, co istnieje. Ale że nic nie bierze się z powietrza pewnie i on opiera się na innych, wcześniejszych przekazach.
O ile pamiętam, to również Marduk z babilońskiego mitu o Tiamat potrafił sprawić samym słowem zaistnienie pewnej rzeczy, mianowicie zniknięcie i pojawienie się jakiejś szaty.
Nie jest to może stworzenie całego świata, ale też coś.

[/quote]

Jeszcze raz końcówka, bo nie wiedzieć czemu nie można tu edytować postów.
Czy w piosence Breakout jest mowa o Panu, który przechwala się, czego to on nie wyczynia z drzewami?

Z czasem gdy Jahwe stał się głównym bóstwem Izraelitów (jedynym stał się trochę później; przed monoteizmem był henoteizm) powstał mit o jego potędze jako kreatora wszystkiego, co istnieje. Ale że nic nie bierze się z powietrza pewnie i on opiera się na innych, wcześniejszych przekazach.
O ile pamiętam, to również Marduk z babilońskiego mitu o Tiamat potrafił sprawić samym słowem zaistnienie pewnej rzeczy, mianowicie zniknięcie i pojawienie się jakiejś szaty.
Nie jest to może stworzenie całego świata, ale też coś.

A który z wymienionych naukowców głosił taką interpretację Księgi Rodzaju?

Theodor Reik zinterpretował mit o Adamie i Ewie jako ojcobójstwo, Geza Roheim zinterpretował go jako opis kazirodztwa popełnionego z matką. Czyli edypalne sprawy w skrócie. Czy to opis rzezczywistych wydarzeń czy tylko fantazji twórców mitu trudno powiedzieć.