Skoro nieochrzczone małe dziecko poszło do nieba to chrzest dzieci nie ma sensu bo i tak wszystkie pójdą do nieba.
Dobrze rozumiem?

@logika
Przedstawiam wyłącznie własną opinię.
Przyjęcie chrztu jest bardzo ważnym aktem, wyrażającym nawrócenie i wiarę człowieka w odpowiedzi na usłyszaną Ewangelię. Gdy brak jest głoszenia Ewangelii, brak nawrócenia i wiary (a dzieje się tak zawsze w przypadku niemowląt) - wtedy chrzest nie ma sensu.

Inną natomiast sprawą jest Boży sąd nad przedwcześnie zmarłym dziekiem. Gdyby sąd ten był uzależniony od ochrzczenia bądź nieochrzczenia dziecka, znaczyłoby to, że nie wiara, ale czynność innego człowieka miałaby decydować o czyimś zbawieniu.

Zapominacie że w czasie obrzezania albo chrztu człowiekowi nadaję się Imię.

W biblii Kościoła Katolickiego znalazłem taką wypowiedz apostoła Pawła.
Rzymian 6:23
,,...Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć,...,,

Rzymian 6:7
,,...Kto bowiem umarł, stał się wolny od grzechu...,,

Rozumiem z tego , że nieochrzczone dziecko które umarło jest uwolnione od swego grzechu i jest w oczach Boga czystą kartą.
Z tego rozumiem, że czy umiera ochrzczone czy nieochrzczone dziecko ich los jest taki sam , są czystą kartą w oczach Boga.
Dobrze rozumiem?

Logika
Ty nie wiesz czym jest grzech i czym jest śmierć, nie wiesz też co to znaczy być wolnym od grzechu.
Nie wiesz też jak należy cytować fragmenty Pisma Świętego. Taki malutki fragment o grzechu śmierci i wolności nic nam nie mówi. To ogromny temat który przywoływany i obrazowany jest przez wszystkich prawie we wszystkich rozdziałach Pisma Świętego.
Jeżeli czytał byś kiedyś Pismo Święte od początku do końca bez ingerencji strasznicy to przekonał byś się że grzech, śmierć i wolność mają zupełnie inny charakter niż myślałeś.

@Inny_puknkt_widzenia

Rzymian 6:7
,,...Kto bowiem umarł, stał się wolny od grzechu...,,

Jak to rozumiesz?

@Małgosiaa
Służę uprzejmie.
Chrzest wymaga nawrócenia człowieka:
(37) Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: Cóż mamy czynić, bracia? - zapytali Piotra i pozostałych Apostołów. (38) Nawróćcie się - powiedział do nich Piotr - i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego. (Dz. 2,37-38)

Chrzest wymaga wcześniejszego głoszenia Ewangelii i wiary chrzczonej osoby:
(15) I rzekł do nich: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! (16) Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. (Mk. 16,15-16)
Ktoś, kto nie uwierzy, nawet gdyby (hipotetycznie) przyjął chrzest, to i tak będzie potępiony.

Jezus akceptował małe dzieci, które przynoszono albo przyprowadzano do Niego:
(13) Wtedy przyniesiono Mu dzieci, aby włożył na nie ręce i pomodlił się za nie; a uczniowie szorstko zabraniali im tego. (14) Lecz Jezus rzekł: Dopuście dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie. (15) Włożył na nie ręce i poszedł stamtąd. (Mt. 19,13-15).
Nie mamy tu informacji, że te dzieci były chrzczone, natomiast mamy nformację, że Jezus włożył na nie ręce (czyli modlił się za nie).

(1) W tym czasie uczniowie przystąpili do Jezusa z zapytaniem: Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim? (2) On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: (3) Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. (4) Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. (5) I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje. (Mt. 18,1-5)
Małe dziecko postawione jest za wzór apostołom. Dziecko już jest dzieckiem, a apostołowie mają dopiero się stać jak dzieci.
Dziecko jest czyste "pierwotną czystością" tzn. jeszcze nie popełniło żadnego grzechu. Jezus to docenia i stawia za wzór dorosłym.

Dodatkowe wyjaśnienia:
W Kk chrzci się niemowlęta i to jest fakt historyczny. Prawdopodobnie początek tej praktyki był związany z naśladowaniem żydowskiego obrzezania, dokonywanego w ósmym dniu życia chłopców.
Dla ochrzczonych w dzieciństwie proponowałem nawrócenie się i wiarę w już świadomym wieku.
Użytkownik @logika konsekwentnie prezentuje przekonania charakterystyczne dla Świadków Jehowy. Dlatego w rozmowie z nim nie poruszam aspektów, które ważne są dla katolików, a dla niego nieistotne.

A tak to prawda, przeciwnicy chrztu niemowląt pomijają i pomniejszają znaczenie fragmentów Pisma Świętego które są im niewygodne.

@Małgosiaa
Już analizowałem casus strażnika więzienia w Filippi, ale dla Ciebie powtórzę to.

Pojęcie „dom” może być bardzo szerokie. Nasze skojarzenia obejmują nie tylko gospodarza, jego rodzinę, domowników i dzieci, ale również ściany, podłogi, meble, zwierzęta itd. Jakie są granice rozgraniczenia tego/tych, którzy mogą zostać ochrzczeni od tego/tych którzy do chrztu nie pretendują? O tym, co faktycznie Łukasz, autor Dziejów miał na myśli, pisząc o „domach” możemy wywnioskować z opisu tego, co zdarzyło się u strażnika więzienia w Filippi:

(30) A wyprowadziwszy ich na zewnątrz rzekł: Panowie, co mam czynić, aby się zbawić? (31) Uwierz w Pana Jezusa - odpowiedzieli mu - a zbawisz siebie i swój dom. (32) Opowiedzieli więc naukę Pana jemu i wszystkim jego domownikom. (33) Tej samej godziny w nocy wziął ich z sobą, obmył rany i natychmiast przyjął chrzest wraz z całym swym domem. (34) Wprowadził ich też do swego mieszkania, zastawił stół i razem z całym domem cieszył się bardzo, że uwierzył Bogu. (Dz. 16,30-34)

Kluczowy jest werset 32: Opowiedzieli więc naukę Pana jemu i wszystkim jego domownikom. Po co opowiadali naukę Pana, czy nie wystarczyło ochrzcić wszystkich? Nie, bo wciąż obowiązują ogólne zasady dotyczące chrztu, a które wymagają od chrzczonego nawrócenia i wiary. A zatem jeśli ktoś z domowników spał, to trzeba było go obudzić, aby był świadomy „nauki Pana” oraz mógł nawrócić się i uwierzyć. Ewangelia jest dostępna dla rodziny strażnika oraz dla służby – bo przecież też są ludźmi zdolnymi do osobistej odpowiedzi Bogu. Odpadają za to przedmioty martwe oraz zwierzęta – bo nie są zdolne do nawrócenia i wiary. Można oczekiwać wiary od dzieci w świadomym wieku, np. od nastolatków.
A niemowlęta?

Niemowlęta nie są świadome znaczenia słów, które się do nich wypowiada - bez własnej winy. Są niewinne pierwotną niewinnością – i jako takie były przez Chrystusa stawiane apostołom za wzór niewinności (Mt. 18,3; 19,14).
Czy ochrzczone, czy nie - będą się wychowywać w rodzinie ludzi wierzących. Będą uczestnikami chrześcijańskich nabożeństw, będą słyszeli o Chrystusie, we właściwym czasie zostaną wezwani do nawrócenia i wiary, a wtedy ich chrzest będzie czymś naturalnym.

Przepraszam, którego Kościoła? Bo zasadniczy mój adwersarz w dyskusji jest (prawdopodobnie) Świadkiem Jehowy. Mam sięgać po dokumenty świadków? Dokumentów mojego Kościoła on nie uznaje...

Czy mam uważać, że to teraz z Tobą dyskutuję? Tylko dlaczego wtedy miałbym odwoływać się do dokumentów Kk, skoro nie na nich teraz buduję swoją argumentację?
Wyjaśnię: szeroko rozważałem to, co Katechizm Kk pisze na temat chrztu i chrztu niemowląt we wpisie o takim momencie publikacji:
Pn sty 23, 2023 11:55

Jeśli to Ty jesteś teraz moim oponentem, to Ty powinnaś wskazywać te fragmenty dokumentów, które uznajesz za istotny argument.

"Wprowadził ich też do swego mieszkania, zastawił stół i razem z całym domem cieszył się bardzo, że uwierzył Bogu". (Dz 16,34).
To zdanie/relacja też jest ważne! Radość z wiary w Boga była w tym "domu, który został ochrzczony"... Czy niemowlę może się radować taką wiarą?! Nawet 2-3 letnie dziecko jeszcze nie jest na tyle ogarnięte, by rzeczywiście się cieszyć swoją wiarą... Tak, czy nie?!

Nie kombinuj.

Małgosiu - to do mnie: "Nie kombinuj"? Jeśli tak, to wyjaśnij, jak niemowlęta cieszą się wiarą w Boga?... [tak praktycznie to opisz...]