Z moich obserwacji wyciągam wnioski, że świat w którym w tej chwili sie znajduje, jest czymś realnym, nie widze tu żadnej iluzji.
Z alkoholu i narkotyków raczej nie korzystam, więc żadna rzeczywistość, czy ta cała iluzja mi sie nie zmieni.
W prawdzie żyje od samego początku, więc nie mam do czego sie przybliżać

Odkąd zacząłem z tego korzystać czuje sie coraz lepiej.

To gdzie sie znajduje mój umysł?

W rozumnej, inteligentnej a także nieśmiertelnej duszy.

Jakim sposobem zatem wpływajac na mózg można wpływać na umysł?

Gdzie sie znajduje moja dusza?

A jak myślisz?

Ponieważ dusza / duch, można powiedzieć, teraz współpracuje z ciałem.

I uszkadzając czyjeś ciało można uszkadzać jego duszę?

Raczej nie w taki sposób, ale na przykład psychika, kiedy człowiek doświadcza trudności w sensie psychiki, zaburzenie, depresja, choroba, tutaj dusza może cierpieć, może być dotknięta w jakiś sposób, a także kiedy człowiek cierpi fizycznie, to też ma wpływ na jego stan ducha, ponieważ to jest jakby połączone, powązane ze sobą, poprzez obecność ducha w ciele.

Ale jeśli wyjdziemy poza te ograniczenia i wejdziemy na grunt religijny, to przecież jeśli w/g wiary duch istnieje po śmierci ciała, z raacji tego że jest nieśmiertelny, to można zastosować do określenia nawet istoty ludziej jako nieśmiertelną, ponieważ świadomość, tożsamość i umysł pozostaje po śmierci ciała. A nawet co więcej, ten umysł wejdzie wtedy na wyższy poziom, bo nie będzie już ograniczony przez fizyczne ramy, to będzie jakby czysty umysł w swojej najwyższej formie, zdolny do pojmowania rzeczy wcześniej niemożliwych do rozpoznania.

Hm, ale jemu chodziło chyba o uszkodzenia mózgu, wylewy krwi, alzheimera i tak dalej. Góglnij sobie zresztą Phineasa Gage'a.

Ale ja nie o tym, tylko o fakcie, że np. po usunięciu hipokampu czlowkiek przystaje zapamiętywać, czyli umysł przestaje w tym obszarze działać. Uszkadzajac inne określone obszary mózgu, uzyskujemy inne dysfunkcje umysłu. Co więcej: niektóre są częściowo odwracalne, ale zależy to od plastyczności sieci neuronów - żeby coś znów zaczęło działać, określona część mózgu musi podjac funkcję. Znany jest przypadek teoretycznie udanej terapii wścieklizny (wirus zaatakował mózg), która zaowocowała całkowitym wykasowaniem osoby, tzn. całej pamięci, z wyuczonymi odruchami, podstawową obsługa ciała i tak dalej włącznie. Trochę kłóci się to z koncepcją umysłu znajdującego się w duszy czy tożsamego z nią, natomiast w pełni zgadza się z założeniem, że umysł "znajduje się" w mózgu.

I właśnie o tym staram się powiedzieć w poprzednim poście, że te fizyczne lub psychiczne cierpienia mają wpływ na stan duszy / ducha, ale nie mogą go uszkodzić w jakiś widoczny czy trwały sposób. Po prostu duch może cierpieć i być jakby zaćmiony w takim stanie i kondycji ciała, ponieważ to ma powiązanie teraz, ale przecież po śmierci duch uwolniony jest od tego wszystkiego, tam odzyskuje a nawet zyskuje jakby nowy wymiar, w swojej czystej formie, nie zakłóconej już niczym.

Dusza jest bytem i formą inteligentną, po śmierci ciała nawet przechodzącą na wyższy poziom poznania, w takim razie jak wytłumaczysz obecność jasnego i czustego umysłu, świadomości i tożsamości bez istnienia fizycznego ciała i mózgu.

Nie chodzi o cierpienia, tylko uszkodzenie struktury. Może być ono zupełnie bezpolesne, człowiek może wręcz niczego nie zauważyć.




Nie wytłumaczę, bo o niczym takim mi nie wiadomo. Natomiast to, o czym piszę wyżej, to twarde fakty.

Ale nie można uszkodzić struktury duszy. To ma tylko zastosowanie do fizycznej materii. A że w jakiś sposób teraz duch jest powiązany ściśle z ciałem to ciało ma moc oddziaływania także na stan duszy, ale nie może jej uszkodzić w fizycznym wymiarze.




Owszem, ponieważ tutaj sięgamy już kwestii wiary, która wychodzi poza naukę. A jeśli wiara zakłada istnienie bytu jako świadomego siebie, z zachowaną własną tożsamością, bytu myślącego, rozumnego i ineteligentnego, to znaczy że umysł nie umiera i jego ośrodkiem nie jest mózg, jest tylko połączony i związany z mózgiem na czas życia na tej ziemi.

Tym dziwniejsze zatem, że jedno czy dwa cięcia skalpela wystarczą, by np. czlowiek przed zabiegiem niewierzący już nigdy (przynajmniej za życia...) nie mógł uwierzyć, ponieważ zwyczajnie nie zapamięta co mianowicie miałoby być przedmiotem wiary?

Znaczy, nic się nie zmienia, oprócz wiary w pośmiertną egzystencję. Bo już się bałem, że zechcesz przeszczepiać ludziom mózgi...

Przećwiczone na rezusach, choć tam zamieniano całe głowy. Technicznie prostsze, niż przeszczep serca. Stwierdzono zmiany w behawiorze rezusów; niestety, nie na lepsze.