Tak, wiem. Jeśli Mariusz Trynkiewicz "w godzinie śmierci" dokona właściwego wyboru, to potupta prosto do nieba i będzie kontemplował Absolut ramię w ramię z tymi chłopcami, których zaciapał młotkiem.

A być może i nie ze wszystkimi, bo być może w chwili, gdy młotek Trynkiewicza wnikał w mózg któregoś z tych chłopców, był on np. w stanie grzechu śmiertelnego, prawda?

Nie mamy takiej wiedzy. Alus przypuszcza ze Religa się nawrócił. Ciekawe czy w sposób równie merytorycznie uzasadniony i obiektywny dopuszcza myśl, że JPII umarł jako ateista. Wszak nie wie, jakiego wyboru dokonał a obliczu wieczności, śmierci bla bla bla...

Bla...bla - jedynie w głupawej wersji ateistów można nazwać ateistą człowieka żyjącego jedynie dla Boga.
Nie wiem czy prof Religa nawrócił się, ale miał taką możliwość.

Zatem będzie happy end... Bo Magda68 jest pewna!
Argument nie do podważenia.


Muszę Cie zmartwić, ale jednak nie każdego.


Tak, zapewne rodzice którzy chcą wyswatać własna córkę z jakimś tam wiejskim pajacem, również się o własna córkę martwią... no i oczywiście chcą dla niej jak najlepiej.
Jednak jak zapewne wiesz... nie można dla kogoś czynić jak najlepiej, bez jego własnej i nie przymuszonej zgody! To że ktoś ma dobre chęci to wiesz... "dobrymi chęciami, to jest piekło wybrukowane".

Apodyktycznym rodzicom mówimy Nie!


Alus, a nie przypadkiem "sąd Boży" decyduje o tym, lub o tamtym, jeśli już rozmawiamy w kontekście wiary, Pisma i Boga?
A co do samej śmierci, to jest ona barierą, a to co jest za nią, to nic innego jak ludzka fantazja.


Chyba jasno i wyraźnie napisała poniżej! Po raz kolejny problemy ze zrozumieniem słowa pisanego?

No i jak myślisz, czy w tej sytuacji powinieneś zadać to drugie pytanie?
Bo moim zdaniem tym pytaniem po prostu doszukujesz się tu winy tej dziewczyny, i starasz się ukazać ja w negatywnym świetle.

Chyba sam rozumiesz, że chodzenie do Kościoła w momencie, kiedy sam nie jesteś przekonany, co do wiary i samego istnienia Boga jest po prostu obłudą. To nie ma sensu!

Tak drogi Bercie04... przerost formy nad treścią.

Ach, kolejny komentator, który już WIE...

A ja nie wiem. Dlatego się pytam.

I bardzo proszę kolejnych "komentatorów" o zachowanie swoich myśli dla siebie. Ja tam jestem ciekaw, co Rosa444 odpisze o powodach, dla których nie chce iść do kościoła.

A czy te powody są ważne dla omawianej kwestii czy nie, będę wiedział, jak odpowiedź dostanę. Taką czy inną.

Skoro w wyobraźni Alus człowiek, który całe życie był zadeklarowanym ateistą, mógł umierając stać się bogobojnym, to czemu nagle wyobraźnia Alus blokuje się, gdy chodzi o identyczną sytuację, ale symetrycznie w druga stroną?
Religa miał możliwość nawrócenia się, ale JPII porzucenia wiary już nie? Aniołek nad nim czuwał i jak tylko papież spróbował, to walił w nerę?

@Wishpernight Cieszę się, że czyjeś nawrócenie nazywasz happy endem, to może tak do końca nihilistą nie jesteś. Zakładam, że w tym zdaniu nie było jedynie sarkazmu i złej woli .
Jestem pewna owszem, po pierwsze każdy wcześniej czy później w obliczu wieczności i spotkania ze świętością Boga żałuje za zło, którego się dopuścił, po drugie Autorka wątku nie wydaje mi się cynicznym ateistycznym (żel)betonem, ale poszukującą (szczerze) sensu wiary. I to wg mnie tylko kwestia czasu kiedy się w niej odnajdzie.

Musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre (2 Kor 5,10)
Każdy człowiek w momencie śmierci stanie przed Chrystusem twarzą w twarz i wtedy widząc w pełnej prawdzie całe swoje życie, będzie musiał podjąć ostateczna decyzję, czy opowie się za Chrystusem czy przeciw Niemu.
"W całej prawdzie" - czyli człowiek doświadczy znajomości zła, które dokonał w swoim życiu i które uniemożliwi mu wybór Chrystusa, lub pozwoli wybrać Chrystusa po oczyszczeniu.

Czyli w momencie mojej śmierci przekonam się, że Bóg (i Chrystus) istnieje, i wtedy będę mógł spokojnie oszacować bilans korzyści i strat i będę mógł sobie wybrać niebo albo piekło, tak?

Innymi słowy nie ma sensu odmawianie sobie różnych przyjemności ze tego jedynego ziemskiego żywota, bo w momencie śmierci i tak możemy sobie ostatecznie wybrać?

To by wyjaśniało beztroskie korzystanie z uciech życia przez ojca Gila i bpa Wesołowskiego.

Po co sobie chłopaki miały odmawiać tego, co ich najbardziej rajcowało?

A i dla Trynkiewicza istnieje jeszcze szansa.

Jak miło...

W teologii KRK tego typu postawa jest zabezpieczona tzw. grzechem przeciwko Duchowi Swietemu. Czyli: jeżeli grzeszysz dziś przewidując już spowiedź jutro, to ten grzech nie podlega pod odpuszczenie.

Bardzo miło....głupota, że aż boli - grzeszyć zuchwale z nadzieją odpuszczenia w momencie śmierci, to grzech p-ko Duchowi Świętemu, który Chrystus wskazał jako ten, który nigdy nie będzie odpuszczony.

Z jaką nadzieją? Ateiści nie wierzą w życie wieczne, więc grzeszą bez żadnej nadziei...

I nie bez konsekwencji.

Konsekwencją jest przyjemne życie. Jedyne, jakie mamy na pewno.
Np. takie cudzołóstwo, mój ulubiony grzech, sam miodzik! Oj, pocudzołożyłoby się znów trochę, pocudzołożyło... [rozmarzony]

I złapało trypla lub HIV