Nie wiem czy kiedykolwiek zastanawialiście się na istotą Boga ,nad jego fenomenem ,dla mnie to wielka zagadka i myśle ,że nie tylko dla mnie ,przecież Bóg jest wszechmogący może dosłownie wszystko a nawet więcej bo jest oprócz wszechmogącej istoty także kreatorem zapewne nieskończonym w tym atrybucie. Dalej bardzo zdumiewająca jest jego wszechobecność jak i wszechwiedza ,Bóg potrafi przecież czytać w myślach jednocześnie u każdego człowieka ,zna nasze emocje ,wie o nas wszystko a także o martwej naturze jak i o zwierzętach ,jest istotą doskonałą ,żaden człowiek nie może się z nim równać nawet w ułamku procenta.
Mało tego Bóg stoi poza czasem ,owszem wie co dzieję się z człowiekiem w czasie rozumie to ,ale sam zna przyszłość i przeszłość ,te rzeczy są mu potrzebne i niezbędne do dyrygowania światem ,zwiększają one znacznie możliwość ingerowania w niego.
Zwykły człowiek nie potrafi nawet czytać w myślach drugiej osoby a Bóg potrafi to i to jednocześnie na wszystkich ludziach itp.

To co opisałeś, jest niesamowite dla każdego człowieka, ale nadal pozostaje naszym wyobrażeniem o Bogu który zapewne wykracza poza te dla ludzi nie przekraczalne "banały". Nie mamy możliwości nawet sobie pewnych rzeczy wyobrazić. Natomiast czytanie w myślach zapewne przestanie być dla nas kiedyś niewyobrażalne. Pojawia się inne cechy które przypisując Bogu będą tak naprawdę opisywać Jego doskonałość naszym ułomności językiem wyobrażeń.

Jasne ,zgodzę się z Tobą ,że Bóg i nasze o nim wyobrażenie może się daleko mijać z prawdą ,ale o pewnych rzeczach wiemy z nauki Kościoła ,o pewnych rzeczach mówi nam sam Bóg w Piśmie Świętym ,Bóg nie chce być dla nas niezrozumiały ,jakby chciał to mógłby być ale przez swojego Syna Jezusa Chrystusa dał się nam lepiej poznać.

Zgadzając się z tym wszystkim co napisałeś pozwolę sobie nie zgodzić się z powyższym stwierdzeniem. Nawet na logikę biorąc. Gdyby Bóg tylko czytał w myślach to by odkrywał to co jest ,,zapisane" w tych myślach. A przecież Bóg jest Doskonały czyli nie może odkrywać czegoś. Bóg po prostu wie jakie kto ma myśli.
A Ewangelicznie:
1. Sam bowiem wiedział , co w człowieku się kryje. J 2,25
2. A Jezus znając ich myśli ..Mt 9,4

Trudno sobie wyobrazić ,że Jezus wpatruje się np. w faryzeusza , natęża myślenie i silnie skupia się by wyczytać co ten człowiek myśli. To jest oczywiście nieprawda. Jezus jako widzialny obraz Ojca ukazuje ,że Bóg absolutnie nie czyta w myślach tylko je po prostu zna. On wie co kto w danej chwili myśli. Bóg jest Doskonały i żadnej sztuki czytanie nie musi się uczyć. Bóg wszystko wie. Tak jest bo Bóg jest doskonały.

I zapewne zna też myśli ludzi, którzy się jeszcze nie narodzili.

Dowcipny jesteś jak stępiała ruska żyletka.
A pewnie ,że zna! Możesz sobie nie wierzyć . Bóg jest doskonały i wszystko wie.

Nie tyle mam na myśli że nasze wyobrażenia mijają się z prawdą, co raczej że nasza wyobraźnia nie jest w stanie ogarnąć Boga i jego przymiotów. Kiedy mówimy że Bóg zna myśli, to widzimy nieraz obraz z filmu, jakiegoś magika, czy świata w przyszłości, a Bóg ma to opanowane totalnie i wykracza z tą mocą poza wszelkie nasze wyobrażenie. Samo w sobie nie stanowi to chyba jakiegoś problemu. I oczywiście masz rację, w takiej normalnej relacji Bóg chce być z nami w przyjaźni i bliskości. Napiszę to tak, z Bogiem jest trochę jak z robotem w filmie "Chapie". Można się z nim zaprzyjaźnić, a nie koniecznie trzeba znać jego budowę. Myślę zatem podobnie jak Hominibus, który pokazuje też jak ludzkie myślenie nieraz spłyca sprawę. Ale my ostatecznie zawsze będziemy spłycać. Bóg istotnie jest wielką tajemnicą i dlatego samo jego istnienie jest kwestią objawienia na co bardziej stawiam, pomimo że Kościół wierzy iż odcisk palca Boga można znaleźć w jego tworach.

Ludzie posiadają wyobraźnie, więc są w stanie sami sobie stworzyć wizje Boga, choćby taką jaką tu przedstawiłeś, bez tej całej wyobraźni, przynajmniej za życia, nie było by nic.

Na jakiej zasadzie to dyrygowanie ma wyglądać?

Tak dyrygowanie jest typowo diabelskim działaniem. Dlatego właśnie boimy się Boga. Ponieważ sądzimy , że On również chce nami dyrygować. A prawda jest taka, że On chce nam służyć. Jeżeli zrozumiesz, ze Bóg jest źródłem całego dobra to zrozumiesz, że służy każdemu człowiekowi gdy tylko zechce pomyśleć i okazać drugiemu miłość. A w ten sposób każdy okazujący i odczuwający miłość łączy się ze swoim źródłem i to jest najwspanialszy aspekt miłości wykazujący, że może emanować nawet z niedoskonałego czy wręcz najmniejszego żyjącego jestestwa ( przecież zwierzęta też działają z miłością). Na tym świecie w oczywisty sposób nie znamy siebie ( i swoich myśli) ponieważ mamy chęć ukrywania swoich myśli zdając sobie sprawę z tego iż nie są one zawsze miłujące a zatem w swoim działaniu będące w opozycji do Boga. Nie zdając sobie sprawy, że skoro jestem w opozycji do Boga to wierzę, że mogę wytworzyć taką myśl, która zdoła przeciwstawić się miłości. Oczywiście, że Bóg nie po to przydał sobie swojego Syna aby ten miał oddzielne niekochające myśli i błądził gdzieś nimi po za Nim samym. On dał Siebie do samego centrum kochającego serca i umysłu Syna będącego jednym. A w momencie oddzielenia postanowił nie pamiętać tych myśli, działań i postanowień swojego dziecka , które ono miało i ma po to aby go zachować w sobie. Dając mu jednocześnie przebaczenie ich które to przebaczenie jednoczy Go ze swoim dzieckiem stanowiąc na powrót jednością. Na tym świecie z powodu nieustannego ukrywania swoich myśli i czynów ( z obawy, przed karą) oddzielamy się tym nieustannie od Boga. Bo ukrywając myśli sam sie ukrywam i nie chcę znać mysli Boga , których sie boję nie rozumiejąc całkowicie , że w ten sposób odcinam sie od wszelkich doskonałych rozwiązań wytwarzanych przez siebie problemów. Nie rozumiejąc, ze wszelki mój problem wskazuje na ukrycie tego jednego i jedynego ukrywam sie przed Bogiem nie chcąc aby mój stwórca i moje źródło dalej służyło mi swoja potęgą.
Nie chcę tego zrozumieć ani przyjąć nawet po tym jak dał mi na znak swojej miłości swojego Jedynego Syna po to aby głębiej to zrozumieć jak mam być Jednym z Nim w Synu. Jednym z Nim i swoim bratem. Bo dopóki nie rozpoznam w drugim człowieku Chrystusa nie rozpoznam , że jestem ukochanym dzieckiem Boga.
A dopóki tego nie rozpoznaję potrzebuję lekarstwa, którym jest pojednanie. Pojednanie , które przebacza tak, że nie pamięta złego. I wtedy właśnie miłość Boga okazuje się wszech potężna ponieważ nawet w błądzącej i oddzielonej pozornie istocie (w swoim błędnym myśleniu) potrafi emanować dobro i miłość w istocie na pozór mizernej.

Wątpię żeby Bóg chciał komukolwiek służyć ,raczej jest zupełnie odwrotnie owszem on chce dobra człowieka ale w jego naturze leży rządzenie ,jest władcą wszechświata i to on dyktuje warunki ,dlatego mamy modlitwę w której nie żądamy od niego ale prosimy.

Skoro Bóg nie może służyć, wg twoich słów to dlaczego Jezus ( będący w jedności z Bogiem i Duchem św) powiedział, że: „przyszedłem służyć”. Rządzić tak jak to jest rozumiane na tym świecie to rządzi szatan. I prawdopodobnie tak rozumiesz rządzenie. Jeżeli jednak mamy prosić o to czego potrzebujemy to ze względu na to iż często sami nie wiemy czego chcemy a jeżeli już coś otrzymujemy to nie jesteśmy z tego zadowoleni. Dzieje się tak z tego powodu, że nie znamy wszystkich skutków jakie wywoła to o co poprosiliśmy. Jednak wtedy rozpoznamy, że nie wiemy co dla nas jest dobre. Jest tak ponieważ z uporem maniaka trzymamy się kurczowo tego co nas krzywdzi i oddziela od źródła naszego szczęścia czyli Boga. Dlatego najwyższą formą łączności z Bogiem jest zaufanie które pozwala wychwalać Boga śpiewając „zaufałem Panu i już niczego nie muszę się lękać... Bo On ma moc przezwyciężyć w moim sercu zło, bo On ma właśnie taką moc”.
Bo ufając nie boje się Ducha św i On wtedy może pomagać mnie samemu gdy coś źle rozumiem a prze zemnie pomagać drugiemu człowiekowi , który ma problem. Po to aby mu wykazać , że jeżeli ma jakikolwiek problem to jest to problem oddzielenia się od Boga i próbowanie znalezienia rozwiązania na swój indywidualny sposób w oddzieleniu i od brata i od Boga. I wymyślania sposobów rozwiązywania tych problemów zawsze inaczej niż rozpoznał to Duch św i inaczej niż chce rozwiązać to Bóg o w swoim zapyziałym rozumku arogancko oświadczam mam doskonalszy plan jak rozwiązać mój problem i nie potrzebuje niczyjej pomocy. W swoim oddzieleniu znajdę oddzielny i działający sposób na ten problem. A ja ci mówię z doświadczenia, że tylko Boży plan rozwiązywania naszych problemów jest skuteczny, Jego i tylko Jego. Ale wymagane jest aby go przyjąć i uznać , że tylko gdy Mu zaufam i pozwolę sobie służyć ( bo w świecie Boga zawsze służy tylko ten kto jest większy a przecież największy jest Bóg Ojciec). A to skutkuje tym, że mogę stać się wspaniałym narzędziem Jego dawania siebie temu oddzielonemu światu.

Tak Jezus powiedział ,że przyszedł służyć ,ale miał na myśli służenie swojemu Ojcowi ,bo Bóg Ojciec jest większy od Jezusa ,nawet jest to napisane w Piśmie Świętym gdzie Jezus w jednej z ewangelii mówi ,że "Ojciec większy jest ode mnie" ,także naturą rzeczy jest ,że mniejszy służy większemu ,
Bóg Ojciec jest od Jezusa większy mocą ,Jezus siedzi w Niebie po Jego prawicy i razem z nim rządzi ze swoim Ojcem z tym ,że ostateczne słowo należy do Boga Ojca.

(24) Powstał również spór między nimi o to, który z nich zdaje się być największy. (25) Lecz On rzekł do nich: Królowie narodów panują nad nimi, a ich władcy przyjmują nazwę dobroczyńców. (26) Wy zaś nie tak [macie postępować]. Lecz największy między wami niech będzie jak najmłodszy, a przełożony jak sługa! (27) Któż bowiem jest większy? Czy ten, kto siedzi za stołem, czy ten, kto służy? Czyż nie ten, kto siedzi za stołem? Otóż Ja jestem pośród was jak ten, kto służy. (28) Wyście wytrwali przy Mnie w moich przeciwnościach. (29) Dlatego i Ja przekazuję wam królestwo, jak Mnie przekazał je mój Ojciec: (30) abyście w królestwie moim jedli i pili przy moim stole oraz żebyście zasiadali na tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela.

(Ew. Łukasza 22:24-30, Biblia Tysiąclecia)
To jest tak trudne ponieważ w królestwie Niebieskim wszystko jest jednością z Bogiem. Dawanie jest otrzymywaniem przebaczanie innym jest przebaczaniem sobie ( bo w Chrystusie jesteśmy jednym zatem co uczynię drugiemu bratu uczynię sobie i Chrystusowi). Czy zatem jak siedzi na tronie to powiedzenie byłem głodny a nie dałeś mi jeść lub byłem w więzieniu a nie odwiedziłeś mnie -oddzielając się jest nieprawdziwe sugerując, że Jezus nazywając siebie prawdą, kłamał?

Skoro zna, nie powinienes traktować tego jako dowcipu, nawet chropowatego;-).
A swoją droga, gdybym tak zupełnie wszystko wiedział, nie czułbym się komfortowo a raczej byłbym znudzony. Ciekawe jak to wygląda z perspektywy Boga.

Możesz się zapytać Boga. Jak zechce to ci opowie. Ja nie wiem. Doradcą Pana Boga nie jestem.