Typowe skały osadowe powstają w wyniku osadzania sie gotowego węglanu wapnia pochodzącego z osadzania sie muszelek. Potem ulegają rożnym procesom rekrystalizacji (ale bynajmniej nie powstają w wyniku jonowego wytrącania). Tak jest w naturze, a co sobie robisz sztucznie to osobna sprawa.


Mozesz podac źrodła: kto tę nazwę wprowadził i kto jej używa. Jakos nie widzę.

Wapno (chemicznie wodorotlenek wapnia) jest zawsze w formie zawiesiny jako ze prawie nie rozpuszcza się w wodzie. Forma jonowa to woda wapienna, ktróej maksymalne steżenie wynosi ok. 0,16%.

Masz pewnie na mysli wyrób granitopodobny, o ile nie dysponujesz wulkanem lub wysokotemperaturowo-wysokocisnienieowym piecem.

Zapewne każdy chemik powie co istnieje i co powstani,e gdy mu powiesz co zmieszałes.

Tworzy się wątek techniczny odbiegający od tematu. Bardzo ciekawy dlatego może trzeba by wydzielić go osobno?

Dajmy już spokój z tymi piramidami, to nie jest forum na takie tematy.
Może by tak "glejt" napisał jaką ma wizje życia po śmierci, no chyba że "glejt" jest ateistą, to wtedy nie będzie żadnego pośmiertnego życia.

Dobrze napisane. Wielki szacunek dla Twojej duszy

Od kiedy Bóg, zawarł z nami ostateczne przymierze, nie kara nas za nasze zło bo to nasze zło i sami się powinniśmy karać. Od zmartwychwstania Jezusa tego symbolem jest tęcza.

Osobiście nie potrafię się bać piekła bo co takiego człowiek może uczynić, aby otrzymać wieczną kare? Czy Bóg mógłby dobrze się z tym czuć? Mnie naprawdę robi się na samą myśl niedobrze, ze w ogóle można myśleć o Bogu jak o miłości i obawiać się wiecznej kary. Nie ma innej kary jak to ze każdy sam zdecyduje gdzie jest Jego miejsce. Gdzie czuje się dobrze i jakie towarzystwo sobie wybierze. Gorzej jeśli wybierze się zło, wtedy fakt faktem zapewne taką duszę czeka długa droga, może nawet wieczna o ile nie zrozumie czym jest dobro i dla czego każda ewolucja duchowa, idzie w kierunku dobra.

Jestem człowiekiem. Muszę jeść i pic by żyć. Mam potrzeby od snu po poczucie bezpieczeństwa. Zycie zmusza mnie do posiadania by móc egzystować tu na ziemi. Każdy z nas więc musi mieć w sobie egoizm bo ego wymaga tego aby w pierwszej kolejności zadbać o siebie, o rodzinę i o Ojczyznę i dalej idąc o dobro całej Ziemi.

Czy da się długo być złym wiedząc i znając prawdę? Ze prawda to sens bycia, dobro własne i tych których sie kocha.

Na ziemi jest trudny los nas wszystkich. W innym Świecie nie ma tego ciężaru i walki o choćby pożywienie dla rodziny. Nie można też oprawiać polityki czy krzywdzić. Więc zło znika... pozostaje kwestia zrozumienia.

Wierze za każdy człowiek dostanie szansę na równi z każdym innym człowiekiem. Wolną wole i drogę jak długo by chciał dochodzić prawdy. Bo Zycie nie jest równe. Co człowiek to inny czas i inna historia jego życia. Miłość jest cierpliwa - w obliczu jej nasze własne sumienia bez słów zrozumieją, ze ewolucja duchowa musi trwać. Nie można jej zatrzymać. Ze skoro mamy nieśmiertelność, to po to by "coś i "kiedyś" było z niej pięknego. W przeciwnym razie nie był by to plan Boski. Boski plan musi byc doskonały

Przerażasz mnie.
Powinniśmy się karać za to jakimi nast stworzył?
A może przy stwarzaniu miałeś jakiś udział żeby brać teraz za to odpowiedzialność? Może miałeś udział w wychowaniu twoich rodziców i dziadków?


Nic bo to średniowieczna bujda dla parobków żeby ci pracowali na ówczesnych księży. W Egipcie wmawiano ludziom, że jak nie będą posłuszni to słońce zgaśnie
i gasło hahaha
dziś pracodawca wmawia kobiecie, która haruje za najniższą pensję że też nie zasługuje na więcej i nigdzie pracy nie znajdzie i ona w to wierzy.
Przeraża mnie to że w obecnych czasach wierzy się jeszcze w takie bzdety.


Brawo!
Wszyscy jesteśmy egoistami, jedni większymi inni mniejszymi ale wszyscy. Nie ma grabi, które grabią od siebie bo nawet gdyby były to szybko zostałyby spalone.
Kura, która nie znosi jajek szybko ląduje w rosole hehehe


Nie da się
Kiedy zna się prawdę wie się, że wszystko co się robi jest dobre.
Czasem oznacza to rozpad jednego małżeństwa i budowanie drugiego, czasem wojnę o zasoby czasem co innego. Ale takie jest już życie z wszystkimi swoimi "dziwnymi" twarzami. I to jest właśnie wspaniała i to jest dobre.


Jest

Nie, niezupełnie.
Prawdą jest, że Bóg nie karze nas za nasze winy. Bowiem choć jest miłosierny, jest też konsekwentny.
My też nie karzemy się za nasze winy. To nie kara, to konsekwencja. Czy ból spowodowany oparzeniem jest karą za to, że wylaliśmy wrzątek na rękę? Absolutnie nie. To ino skutek.

Bóg dał człowiekowi wolną wolę i kreatywność. Dał rozum i nakazał korzystać z niego. To człowiek dokonuje wyboru. I ponosić konsekwencje swoich wyborów.
Choć zawsze może liczyć na miłosierdzie, jak marnotrawny syn, to jednak musi okazać żal i skruchę.

Wobec tego pytanie.
Jak nazwać postrzeganie konsekwencji w formie kary? To głupota? A może lenistwo? A może jedno i drugie?

Tak samo jest z problemami. Jeżeli postrzegać je jako wyzwania to stajemy się silniejsi, mądrzejsi, świat idzie do przodu.
Po cóż więc tworzyć takie słowa jak problem, kara? Żeby usprawiedliwić swoją głupotę, lenistwo? Czy może oskarżyć innych o własną bierność?
Mysz która jest zjadana przez węża wie że jest myszą. Nie robi z tego problemu ani kary. Wie że jak nie ucieknie przed czasem to po niej i tyle. Nie tworzy odrębnego bytu, którego zaraz obwini i osądzi. A my zawsze jak przegrywamy to albo katar albo pogoda albo kraj nie ten.


Czy ból spowodowany oparzeniem jest karą za to, że wylaliśmy wrzątek na rękę? Absolutnie nie. To ino skutek.

[/quote] Choć zawsze może liczyć na miłosierdzie, jak marnotrawny syn, to jednak musi okazać żal i skruchę.[/quote]
Jakie znów miłosierdzie?
Syn wrócił bo był spłukany to konsekwencja.
Ojciec wiedział, że wróci zanim ten wyszedł i już wtedy wiedział że mu przebaczy. To też konsekwencja. Żal i skrucha to też konsekwencja. Nikt niczego nie musi i nikt nie dokonuje żadnych wyborów. Te prawa są wpisane w życie jak dwa razy dwa.