Z twojego doświadczenia?

Dusza nie jest śmiertelna. Ma też wolną wolę czy być w Bogu ( a na ziemi jest to możliwe tylko w Duchu św lub w Chrystusie ). Duch Syna jest tylko jeden bo Bóg Ojciec ma tylko jednego Syna. A życie otrzymuje się w Chrystusie przez połączenie ) obrazowo Jezus wyjaśnił to na podstawie krzewu winnego" ja jestem krzewem winnym wy latoroślami). Żydzi nauczali miłuj bliźniego swego jak siebie samego ale ze względu na niszczące działanie szatana ( ego) wielu nie kocha nawet siebie. W związku z tym Jezus dał nowe przykazanie : "abyście się wzajemnie miłowali jak ja was umiłowałem". W moim objawieniu dotyczącym osądu drugiego człowieka i działań związanych z osądem wynika, że to co się robi i daje innym robi się sobie ( a w praktyce Jezusowi) dlatego Jezus przestrzegał :
"(37) Wówczas zapytają sprawiedliwi: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? (38) Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? (39) Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie? (40) A Król im odpowie: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili. (41) Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom! (42) Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; (43) byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie.
(Ew. Mateusza 25:37-43, Biblia Tysiąclecia)
Nikt nie ma świadomości czym jest jego dusza ale rzeczywiście nawet będąc odrębną otrzymujemy od Ojca całkowitość dziecka Bożego ( w łączności z braćmi). Ta odrębność będze pełna ( a jednak w jednosci Chrystusa) dopiero po naprawie uczynionej przez Ojca przy końcu świata i dokonanym sądzie Syna ( jest o tym wzmianka gdzieś mówiąca o kamykach , którym nadane zostaną nowe imiona przez Ojca- nie pamiętam gdzie)
nie bardzo rozumiem o co tu chodzi
Dusza jest tylko jedna jaką obdarza nas Bóg Ojciec tyle tylko, że jeżeli wierzy w inkarnacje i karmę to jeżeli szczerze pragnie może czasami dostąpić łaski poprawy swojego postępowania o ile otrzyma przebaczenie osoby skrzywdzonej. Ze względu jednak, że reinkarnacja nie jest prawdziwa to czas jaki otrzymuje dusza jest dodany ale ona nie pamięta poprzedniego czasu ( podobnie do Jana Chrzciciela , który otrzymał to co osądził będąc Eliaszem)
Ten świat jest oszustwem szatana i nie ma w nim ani krzty prawdy dlatego Bóg Ojciec dał światu i swojemu Synowi Ducha św Ducha Prawdy po to aby był światłem i pomagał przezwyciężać mroki kłamstwa i braku miłości.
Ps. Piszę tu tak w pośpiechu bo napisał do mnie [b]gaazkamm[/] abym zerknęła na ten urywek. Nie lubię jednak pisać gdy jestem zmęczona bo wtedy jasno nie myślę. A nie chcę pisać czegoś błędnego.

Sama wszystkiego też nie rozumiem. Np słów "To czemu dałaś życie nie jest żywe". I choć trapi mnie to, to ze wzgledu na lęk ( ,że może dotyczyć to moich dzieci) boję sie usłyszeć odpowiedzi. A jeżeli sie boję lub nawet tylko odczuwam rodzaj konsternacji to odpowiedź nie może być dana).
A czym lub kim jest ten kto w świecie wydaje sie żyć a Jezus powiedział o tym ,że nie jest żywe?
Czy może chodzi tu o moje ego , które rzeczywiście nie moze być żywe? Bo żywe może być tylko to co stworzył Bog i czemu Bóg dał życie ( a ci są synami światłości).
Całemu światu Bóg dał swojego Syna a w prawach Bożych aby coś mieć trzeba to dawać ( inaczej sie traci). Bóg daje swojego Syna każdemu kto w niego wierzy. I latorośl i krzew winny sa dalej jednym krzewem Choć latorośl została wszczepiona a właściwie ponownie przywrócona Synostwu.

Boga i miłość trzeba doświadczać. Bez tego doświadczenia wszystko jest wydumaną teorią i zmyśloną fikcyjną rzeczywistościa , którą psycholodzy nazywają postrzeganiem a , które nie jest rzeczywistością.

Odnośnie tego tematu wczorajsze czytania na nie odpowiadają.
(1 Kor 10,16-17)
Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest udziałem we Krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa? Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno Ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba.

(J 17,20-26)
Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich.

A cofając się do pytania gaazkamm widzę ,że w punkcie

rozumiane jest , że dotyczy to moralności. Jednak moralność jest dziedziną rozumu a zatem rozumienia i sposobu rozumienia a zatem rodzajem idei która dla oddzielnych osób jest i musi być taka sama i ta sama a która dotyczy umysłu będącego źródłem decyzji a zatem postępowania. Bóg, który jest miłością daje swoją miłość ( a miłość jest rodzajem idei i kształtu tej idei i sposobu jej działania) ale ta miłość musi pozostać taka sama gdy zostanie zmieniona odnośnie idei i jej zasad działania takiej jaka jest w Bogu powoduje to niezgodność i brak jedności.
Obecnie na ziemi ludzie "miłość" uznają w różnych konstelacjach opartych na zaprzeczaniu takiej miłości jaką jest Bóg. I dopiero połączenie się w Chrystusie i w Duchu św( bo są nie rozłączni) przywraca tę jedność , która była a która przez wypaczenie i odwrócenie tej idei do góry nogami odcina umysł człowieka od łączności z Bogiem Synem i Duchem św bo wybiera on inny sposób myślenia.

No przecież dopiero wcześniej pisałaś że po śmierci wszyscy będą jednym i nie będzie podziału na poszczególne osoby, a teraz zaczynasz mówić że każdy dostanie nowe imie?
Gdzie w tym sens?