Tak, to też mnie zastanawia, JedenPost...

Być może sam rodzaj uczynku popełnionego przez pierwszego "zbuntowanego anioła" - pomimo, że według mojego założenia był "tylko" błędem, a nie grzechem (co wyjaśniłam powyżej) - wyeliminował czy usunął go z panującego w królestwie niebieskim porządku, że był na tyle z nim niezgodny, że musiał spowodować taki skutek?.. Nie byłby więc rodzajem wymierzonej przez Boga "kary", lecz raczej (pierwszą?) nieuniknioną konsekwencją, którą dotknięty nią anioł musiał jednak odebrać jako karę (znowu błąd?), bo inaczej nie zareagowałby złością i świadomie wymierzonym przeciwko Bogu złem, co byłoby już przez to grzechem. Jak z tego wynika, początkowy błąd może (ale nie musi) doprowadzić do grzechu...

Jednak rozróżnienie błędu od grzechu, też w stosunku do człowieka, wydaje mi się osobiście ważne. Zauważam to gdy sama robię rachunek sumienia. I mam nadzieję, wręcz wiarę (bo wskazówki to potwierdzające znajduję w biblii), że i Bóg je w naszych łamiących Jego prawo uczynkach rozróżnia.

@gałązka
Bład jest wówczas, gdy czynimy coś złego nieświadomie. Uważasz, że Anioł nie miał świadomości buntując się przeciw Bogu?
No i jeszcze:
Nadzieję można mieć, ale skąd podstawy do wiary w powyższe? Bóg z miłością patrzy na grzesznika i każdorazowo wybacza, jeśli grzesznik żałuje za swoje czyny, ale na pewno odróżnia grzech od błędu.
Bóg czeka na skruchę i jest gotowy wybaczyć, ale jeśli grzesznik tego nie chce, ma wolną wolę, którą Bóg szanuje.

Najważniejsze w pytaniu Dlaczego anioł miałby wybrać zło? to kwestia pochodzenia dobra i zła, czyli skąd w świecie dobro i zło się wzięło. Przed stworzeniem świata istniał tylko Bóg, jedyną istniejącą substancją był Duch Boży. Wszystko co powstało potem (lub zostało stworzone) może jedynie pochodzić od tej pierwotnej duchowej substancji także dobro i zło. Skoro więc to Bóg zainicjował powstanie dobra i zła przez rozpoczęcie stwarzania świata, to świat jest tylko bożą zabawką w aniołów, szatanów, w dobro, zło, człowieka itp. Bóg nudząc się stworzył sobie taką grę w świat.

Zło NIE JEST BYTEM. Bytem jest Dobro - Bóg. Zło jest negacją Dobra. Pustka bez Boga jest złem. Brak Dobra jest złem. Ponieważ Bóg dał swoim stworzeniom wolną wolę, pozwala na wybór przebywania w Jego "przestrzeni", albo wybór bycia poza "Jego przestrzenią". Przestrzeń w cudzysłowie bo Boga nie ograniczają znane nam wymiary (On je stworzył dla nas) - poza materią nie ma wymiarów. Czemu niektóre anioły wybrały bycie "poza Bożą przestrzenią"? Pewnie poczuły się tak mocne jak Bóg (czyli zwyciężyła w nich pycha) i wybrały swoją "przestrzeń życiową", gdzie mogą żyć samodzielnie (albo "samodzielnie"). Do tej swojej przestrzeni usiłują nas zaciągnąć, gdzie mogą nami rządzić - jest to po prostu Piekło.

Jedynym warunkiem istnienia dobra jest istnienie zła. Dobro nie może istnieć kiedy zło nie istnieje. Z kolei, jeżeli zło nie jest bytem to nie istnieje. istnieją tylko byty.

Dokładnie! I jeśli człowiek wierzący zda sobie w końcu sprawę, że "Szatan" jest jedynie alegorią, a nie religijną personifikacją, zrozumie w czym rzecz.


Dokładnie!

Co na to Budda?
"Jeśli Bóg pozwala na zło, to nie jest Bogiem miłosiernym. A jeśli nie potrafi temu złu zaradzić, to nie można Go nazwać Bogiem wszechmogącym".


Jeśli fakty przeczą teorii, oznacza to, że teoria jest błędna.
I niestety tak właśnie jest, że religijne aksjomaty w rodzaju: Bóg=Doskonałość, to jedynie utopijne koncepcje, napiętnowane chciejstwem i antropomorficznym złudzeniem!
Jak dla mnie, pytanie @JedenPost pozostaje bez odpowiedzi.
Jakim cudem z doskonałości narodziła się niedoskonałość?

Moim zdaniem, gdyby Bóg istniał, i w rzeczywistości był doskonały, musiałby pozostać w "doskonałej stagnacji", aby pozostać doskonałym!
Każda Jego emanacja, skutkowałaby brakiem doskonałości!

Inaczej mówiąc, ten Wasz Bóg to taki, mówiąc alegorycznie, "słoń w składzie porcelany"...

Musze przyznać, że gałązka naprawdę imponuje mi tym, jak kombinuje. Zaproponowana sekwencja: jest chyba najciekawszym, co dotąd w tym wątku przeczytałem. Jest nad czym pomyśleć.

Dziękuję, JedenPost, ale to ty mnie na to naprowadziłeś.

Ja raczej rozważam taką myśl, czy byłoby możliwe, że Anioł początkowo popełnił nieświadomy błąd, który jednak potem, na skutek błędnie przez niego zinterpretowanej jego konsekwencji przemienił w świadomy grzech skierowanego przeciwko Bogu buntu...



Chyba ten biblijny fragment z wypowiedzią Jezusa w sytuacji jego ukrzyżowania przekonał mnie o tym:

".. A kiedy przyszli na miejsce zwane Czaszką, ukrzyżowali Jego i dwu złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej stronie. Jezus zaś mówił: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą co czynią..."

Słuszna uwaga: kombinuje. Niestety kombinowanie to nie jest prawda. Może być drogą do prawdy, ale jak na razie zawiera podstawowe błędy.

Nie napisałaś tego jako rozważanie, ale jako pewną prawdę. Dlatego sprostowałam co nieco.

Tu nie ma mowy o błędach, a o grzechu, o którego przebaczenie Jezus prosił Ojca.

Na razie stanowi jedyne wyjaśnienie zasadniczo logiczne, czego o poprzednich nie można powiedzieć. Ba, problemem nie do przeskoczenia dla wielu osób jest samo zrozumienie prostego pytania. Ale rozumiem - na katechezie tego problemu się nie porusza.

Logiczne dla kogoś, komu nie mieści się w głowie pojęcie czystej Miłości, takiej, która nie prowadzi za rączkę, a pozwala iść wybraną drogą.

Pytanie dla tych wielu jest zrozumiałe. Gorzej ze zrozumieniem odpowiedzi przez zadających owo pytanie.

Na katechezie porusza się (przynajmniej ja) każdy temat, którym są zainteresowani uczniowie i nie na zasadzie "tak bo tak", ale metodą trybunału czy burzy mózgów, uczniowie sami dochodzą do właściwych wniosków.

Gdyby było zrozumiałe, to by na nie odpowiadali, nieprawdaż? Zamiast tego odpowiadają głównie na pytanie, które można sformułować jako "czemu Bóg dopuścił, by anioł wybrał zło?"

Doprawdy?
viewtopic.php?p=962787#p962787 - pierwsza odpowiedź
viewtopic.php?p=962800#p962800 - kolejna
viewtopic.php?p=962811#p962811 - kolejna
a wszystko na pierwszej stronie. Niestety, Twoja koncepcja Boga jest Twoja, a nie objawiona przez Stwórcę. Stąd postępujesz jak uczniowie idący do Emaus (objaśniał im Pisma.... a oczy ich były jak na uwięzi - cytat z pamięci). Mam nadzieję, że przejrzysz jak oni.

To są znów akurat odpowiedzi na pytanie "jaki był/jaki charakter miał pierwszy grzech".