Wcale nie odniosłeś się do mojego pytania dotyczącego braku reakcji Boga. Napisałeś, że Bóg "dokonał umniejszenia - wcielił się, był z nami w postaci ludzkiej, wycierpiał w tej postaci na krzyżu i nadal pozostaje człowiekiem."

Trzęsienia ziemi, fale tsunami,powodzie i inne klęski żywiołowe nie spowodowane działalnością człowieka powodują smierć milionów niewinnych ludzi. Twierdzisz, że Bóg jest wszechmogący więc mógłby zatrzymać to wszystko i oszczędzić fizycznego cierpienia ale tego nie robi, dlaczego? Otrzymam odpowiedż na to pytanie, czy będziesz dalej pisał o tym jak Jezus wycierpiał za nas na krzyżu?

[edytowano 1x... poprawiono cytowanie. M.]

Kolejny wątek obrzygany, bo nowy właśnie odkrył problem teodycei i będzie tak teraz z tym zdechłym ptakiem latał po całym forum.

Żadna teodycea nie odpowiada na pytanie które zadałem. Chyba, że uważasz inaczej proszę przytocz swoje argumenty zamiast pisać o rzyganiu i zdechłych ptakach. Typowa taktyka na tym forum, zdeprecjonować rozmówcę bez odpowiedzi na pytanie. Bardzo po chrześcijańsku

Napisałem że Bóg zrobi sobie co tam będzie chciał, i to co zrobi czy myśli jakiś tam hindus nie ma tutaj żadnego znaczenia.

A może świadczy o tym, że nie robi nic? Chciałbym widziec jakiekolwiek pozytywne efekty jego działalności.

[edytowano 1x... poprawiono cytowanie. M.]

Ciekawym jest, dlaczego nie wymieniłeś na tej liście starości? W kontekście życia wiecznego śmierć 110-letniego staruszka jest tak samo przedwczesna, jak śmierć 12-latka w trzęsieniu Ziemi. Więc nie rozumiem, czemu powoływać się na klęski żywiołowe. Pytanie brzmi, czemu w ogóle Bóg dopuścił ludzką śmiertelność.

Śmierć 110-letniego staruszka nie jest tak samo przedwczesna, jak śmierć 12-latka w trzęsieniu ziemi. Różnica jest 98 lat pełnego doświadczeń życia. Powołalem się na klęski żywiołowe, gdyż są one tego rodzaju wydarzeniami, które sieją śmierć i cierpienie chaotycznie, nikt tego nie kontroluje. Istota, która miałaby możliwość zatrzymania takich zjawisk powinna to zrobić z moralnego punktu widzenia.

Dlaczego Bóg dopuścił śmiertelność? Dla mnie to pytanie jest bez sensu, uważam, że Bóg nie ma nic wspólnego ze śmiertelnością. Śmierć jest naturalnym elementem życia każdej istoty żywej, prędzej czy póżniej musi nastąpić.

Gdyby 110-latek i 12-latek w momencie śmierci skończyli swoje życie, zachowując jednakże swój bagaż doświadczeń (mniejszych lub większych) jako zdobycz i taki model świata byłby produktem Boga, to byłoby to niesprawiedliwe.
Jednakże taki model świata i życia, nie jest produktem Boga, ale Twojej wyobraźni.

Życie człowieka wg obietnicy Boga, nigdy się nie kończy, 12-latk i 110-latek żyją nadal w wieczności, kontynuując to co rozpoczęli.
Chcesz zarzucić Bogu, że daje życie wieczne?

Napisałem o kontekście wieczności. Zignorowałeś. ∞ - 98 = ∞
Śmierć ze starości zaś jest, jak wiemy, kontrolowana.
A pytanie "dlaczego dopuszcza tsunami" ma sens. Jednym słowem - sensowne są dla Ciebie pytania, które pozwalają Ci uzasadnić własne poglądy, a takie, które nie pozwalają - nie mają sensu.
Nikogo tutaj nie obchodzi, co Ty uważasz. Rozmawiamy o chrześcijaństwie, a nie o tym, co sobie uważa Osiris.

Raczej, że ów podmiot w ogóle nie istniał.


Nic nowego nie odkrył droga Białogłowa, spokojnie.
To już nawet Budda powiedział, że:

"Jeśli Bóg pozwala na zło, to nie jest Bogiem miłosiernym. A jeśli nie potrafi temu złu zaradzić, to nie można Go nazwać Bogiem wszechmogącym".



"Śmiertelność" dotyka również gwiazdy i drzewa.
Widzisz stary, te informacje w Księdze Rodzaju o przyczynie śmierci, są aż tak... nierealne (żeby nie powiedzieć gorzej), że nawet osobom wierzącym jest ciężko je zaakceptować.
I dlatego nadal drążą, i pytają "dlaczego".
Ja się pytam po co wiara, skoro wciąż powstają takie pytania?
Przecież Wasza "święta" książka wyjaśnia, dlaczego...

Czy możesz odpowiedzieć na pytanie dlaczego Bóg nie ma nic wspólnego z śmiertelnością?

Taki model życia i świata to jest własnie rzeczywistość. Produktem wyobraźni jest Bóg.
Chcę zarzucić Bogu ignorancję i brak reagowania na ludzkie cierpienie.

To ten 12 latek będzie w wieczności, kontynuował (palenie papierosów i picie alkoholu) to co rozpoczął?

@Whispernight - z Tobą dyskutować nie będę. Wiesz dobrze czemu.

Ja nie mówię, że dla mnie nic nie znaczy, bo ja jestem człowiekiem jak Ty i myślę po ludzku. Ale Bóg "postrzega" rzeczywistość inaczej niż my.
Ale w jakim kontekście jest Twoja odpowiedź? W kontekście niewiary w Boga? W kontekście wiary w złego/bezsilnego Boga? W kontekście chrześcijańskim?
Napisałem, że Bóg nie ignoruje cierpienia. Fakt, że reaguje na owo cierpienie inaczej, niż chciałby Osiris, ale nie ignoruje.
Ja mam uzasadniać Twoje rojenia? Dobrze się czujesz?

Zastanawiam czy ty, Whispernight, czy ktokolwiek z nas, czy nawet Budda (który również był tylko stworzeniem) potrafimy określić jaki powinien być Bóg, i czy umiemy w związku z tym Go oceniać i sądzić?..

Dla mnie samej coraz bardziej właściwe staje się podejście zbliżania się do Boga - poprzez wolne od wartościowania (pokorne) rozpoznawanie "sposobu" Jego obecności i działania. I zauważam, że do tego potrzebna jest moja uprzednia otwartość i zgoda - na to jakimkolwiek by On był czy nie był.
Taka zgoda to chyba wiara?



Te pytania to może wyrażanie i sygnalizowanie gotowości i potrzeby do dalszego i głębszego - do prawdziwszego rozpoznawania Boga oraz jednocześnie zawarta w nich prośba do Niego, by się nam pełniej objawił...