Grzech naszych przodków odbija się na każdym nowym pokoleniu i to jest fakt.
Zależność wpływu grzechu, została opowiedziana przy pomocy historii dwojga ludzi i to jest alegoria.
Co nie znaczy, że historia opwiadająca początki człowieka, nie miała miejsca
Czy nauka nie twierdzi, że istniał pierwszy homo sapiens? Bo chyba nie twierdzi, że istniał wiecznie?

Nie. Kłamiesz. Nie dokładnie 2000. W zasadzie nie wiem po co to kłamstwo.To jest pytanie do Ciebie - do czego Ty zmierzasz. Co konkretnie krytykujesz, jakie są Twoje argumenty przeciwko tej konkretnie koncepcji i do czego właściwie zmierzasz. Ja jedynie próbuję w miarę możliwości ustosunkować się do urywków myśli, które tutaj prezentujesz.

Nie. Kłamiesz. Nie dokładnie 2000. W zasadzie nie wiem po co to kłamstwo.[quote]

Napisałeś, że niewinny człowiek cierpiał 2 tysiącie lat temu. Ja potwierdziłem, a Ty twierdzisz, że kłamię? Czyli sam sobie zarzucasz, że kłamiesz w pierwszym stwierdzeniu.

Nie. Stwierdziłeś, że było to dokładnie 2000 lat temu. A ja mówiłem w przybliżeniu (co było oczywiste z kontekstu).

Wszystko to, żeby uniknąć jasnej deklaracji, co właściwie krytykujesz.

W ST pojawiają się kontrowersyjne zapisy. Jednak mimo ich występowania, nie unieważniają one Dekalogu. Nie został on przeformowany w nowe prawo, przyzwalające na permisywizm, jego aktualność cały czas obowiązuje i o tym mówi Biblia.

Ale to że Jezus umarł na krzyżu już żadną alegorią nie jest ? W takim razie co symbolizuje cała to historia z wygnaniem z ogrodu Eden ?

Grzech pierworodny

Przez nieposłuszeństwo, to cierpienie stało się miarą Miłości.

Słowo ''dokładnie'' użyłem by potwierdzić prawdziwość twego stwierdzenia.
(co było oczywiste z kontekstu)

Czyli co takiego się odbija dokładnie?


Aaaa, kontrowersyjne powiadasz?
Czyli dla Ciebie to co nakazał Mojżesz swoim wojom w Księdze Liczb jest ok?
No to Ci powiem przyjacielu, że owe nieludzkie barbarzyństwo opisane w Księdze liczb, może być pozytywnie rozpatrywane tylko przez osoby chore psychicznie. Wiec nie za bardzo wiem, jak coś podobnego może budzić kontrowersje!?
Lub co bardziej prawdopodobne, jednak niefortunnie się wyraziłeś


Z woli wyjaśnienia, mówiłem jedynie o Księdze Rodzaju.



Bre he he he!
Chodzi głównie o to, że jeśli człowiek prymitywny widział na każdym kroku karę Boską, że w bólach kobieta rodzi, że na chleb harować trzeba, i że koniec końców śmierć kominem do chaty wlezie... to tak sobie tłumaczył. I nie ma w tym nic złego.

Jednak od człowieka współczesnego, wymagałoby się nieco szerszego pojęcia. Dziś już wiemy, że kobieta nie rodzi w bólach "za karę", że nie harujemy "za karę", i nie odchodzimy z tego świata "za karę"!

Tak własnie wyglądają owe nieprzemijające wartości zawarte w Biblii. Ważne aby mentalnie pozostać tysiące lat wstecz...

Ps: a najokrutniejszą karę to poniósł chyba waż... "po wsze czasy będzie się na brzuchu czołgał"!
Cóż to za straszna kara dla węża!

Wszystko. Każdy nasz błąd odbija się niekorzystnie na naszych potomkach.

To co nakazywał Mojżesz, należy rozpatrywać szerzej. Ty zawężasz to, w celu uprawiania własnej ideologii. Przekazana treść wydaje się kontrowersyjna, bo nie potrafimy posługiwać się kryteriami dawnego odbiorcy przekazu.
To istnienie Dekalogu jest dziś normą etyczną, a nie okrucieństwo.

Skoro jako norma, przetrwał Dekalog a nie okrucieństwo, to Twoja interpretacja widząca w ST barbarzyństwo, jest błędna, to chyba jasne. Gdyby Twoja interpretacja o nadrzędności barbarzyństwa jako przekazu ST była prawidłowa, to mielibyśmy dziś barbarzyństwo jako normę etyczną.

Przetrwał Dekalog bo ludzie tak chcieli.
Bo jeśli ludziom by ta religia z jakiś powodów nie odpowiadała, to dzisiaj by nie było nawet jednego chrześcijanina.

Aha. Czyli nie umiesz posługiwać się językiem polskim. No trudno. Trzeba było od razu o tym napisać.

A sprecyzowania, co tak naprawdę Osiris chciał skrytykować, jak nie było, tak nie ma.

Może i tak, ale Whisper cały czas mówi, że ludzie chcą barbarzyństwa i ST jest o barbarzyństwie itp.
Jeśli ST stworzyliby barbarzyńcy, którzy chcieli i lubili barbarzyństwo, to mielibyśmy dziś barbarzyństwo za normę. Jest w tym momencie dziwne, czemu uchował się Dekalog jako norma.

Wiesz, Whispernight, zauważam coraz bardziej, że ja tych "kar" po prostu potrzebuję:

- Rodzenie dzieci w bólach pomogło mi z pełną świadomością zaangażowaniem brać udział w tym akcie, a potem w pełni świadomie odczuwać głębię znaczenia narodzin moich dzieci i ich cudowną wartość

- "Harowanie" przypomina mi o tym, że życie jest darem, o który muszę nieustannie dbać i czasem wręcz walczyć o jego podtrzymanie, dzięki czemu buduję z nim silniejszą i prawdziwszą relację oraz uczę się je współtworzyć

- Świadomość mojej śmiertelności z kolei jest dla mnie niezbędna, by tworzyć i utrzymywać w moim życiu właściwą hierarchię wartości - tą, która wspomaga przetrwanie i spełnianie" życia, świata i mnie samej

Dlatego nie potrafię nazwać tych faktów "karą". One są dla mnie niezbędnymi konsekwencjami skłonności człowieka do pychy, która powoduje u niego niebezpieczne w skutkach zatracanie poczucia rzeczywistości (jej praw), też tej własnej.