Cześć
Na wstępie dziękuję Tobie za wsparcie :* <3 bo to wszystko dzięki Tobie się zaczęło :* <3
Dziękuję też za poradę z psychologiem/ psychiatra bardzo mi to pomogło
Walczymy dalej z tym wszystkim, chodź tak naprawdę jest bardzo ciężko .. ale mam nadzieję że się kiedyś uda
Doceniam wszystkich porady,rady są one bardzo dla mnie ważne chodź na początku trochę ciężko przyjąć je do siebie
Dlatego teraz też proszę o szczerość
Z góry dziękuję i przepraszam :*

Bóg działał i nadal działa niesamowite cuda .. codziennie przekonuje się jak Jego miłość jest niesamowicie piękna
Ostatnio załapalam za różaniec .. zaczęłam odmawiać swoją pierwszą nowennę pompejańską.. wow początek był bardzo trudny ale już na wstępie działy się takie cuda ze wow... Diabeł też mi bardzo przeszkadzal .. Nie umiałam mówić z pamięci musiałam mega się skupić i czytać modlitwę.. Nie przeszkadzało mi to .. bo widziałam że już na wstępie w tym wszystkim Bóg jest ..
Ale 9 dnia nie wytrzymałam dostałam po ludzku szału zaczęły mnie dopadac takie myśli .. tracilam kontrolę nad swoim ciałem .. upilam się i zaczęłam siebie obwiniac ze nikt mnie nie wyslucha ze to kłamstwo ..
Od tamtej pory nie mogę wrócić do modlitwy ..
Mam straszne myśli czuje że trwa walka o mnie .. Czuje że diabeł może wygrac..
Boję się bardzo o siebie .. bo też dzieją się różne akcje w domu ..
Zaczęłam też nosić krzyżyk żeby mnie jakoś chronił .. ale wiecie co czuje jakbym miała łańcuch na szyi..
Rozmawialam ze swoim terapeutą .. jest też Księdzem więc łatwiej mu spojrzeć na te sprawy .. ale powiedział mi jedno ze to już nie Jego działka tym się powinien zająć spowiednik .. a ja się boję mu o tym powiedzieć ..
Nie wiem co dalej .. boję się że gdy wpadnę po raz kolejny w szał to zrobię coś głupiego
Boję się ..

A w czym spowiednik miałby pomóc? Nie widzę tu nigdzie kwestii grzechu. Ani też diabła w takim całkiem bezpośrednim sensie.

W każdym razie odmawianie nowenny pompejańskiej to wymagające zadanie. Po prostu stworzyłaś sobiee bardzo duży obowiązek. Może lepiej byłoby zaczynać od czegoś mniejszego.

Dla Boga nie ma żadnej różnicy, czy ktoś odmawia raz dziennie Ojcze Nasz, czy nowennę na 1754 dni. Sam Bóg w ogóle niczego nie potrzebuje, ponieważ jest wszechmocny i uosabia wszystko, co dobre. A to znaczy, że wszelkie formy duchowości, w tym modlitwy istnieją tylko i wyłącznie dla nas - dla ludzi. To nam mają służyć, nas umacniać w wierze itp.

Dlatego to my musimy poznawać i oceniać, jaki sposób modlitwy i w jakich warunkach będzie dla nas najlepszy.


Mylę, że ważniejsza jest inna kwestia, o której wspomniałaś, czyli trudna sytuacja w domu. Takie rzeczy mogą mieć bardzo duży wpływ na psychikę i samopoczucie. Na pewno mogą też wiązać się z wszelkiego rodzaju formami nerwicy. Może zatem to właśnie tutaj tkwi źródło problemów. Z tego powodu warto byłoby porozmawiać o tym z terapeutą, ponieważ istnieją sposoby, które pozwalają na utrzymanie lepszego samopoczucia w trudnej sytuacji życiowej. Oczywiście są to kwestie w pewnym stopniu indywidualne ale od tego właśnie jest pomoc terapeutyczna, aby ustalić co i w jakich warunkach można zrobić.

W takiej ogólnej kwestii spokoju ducha mógłbym polecić książkę pewnego mnicha zen. "Spokój to każdy z nas" - Thích Nhat Hạnh. Znam przynajmniej dwie osoby, które same miały problemy z nerwicą oraz uzależnieniami i bardzo sobie cenią jego prace.

Wszystkiego dobrego i powodzenia.

Skoro terapeuta jest księdzem, może warto zapytać, czy nie zostałby też Twoim spowiednikiem.