W sumie to racja, przecież jest wszechwiedzący, czyli musiał wiedzieć, że ich zabije. Wychodzi na to, że to jednak morderstwo. Miałeś rację:)

Jeżeli komuś po dokonaniu analizy wychodzi, że Bóg jest mordercą, podczas kiedy Bóg jest dobry i mordercą nie jest, oznacza to, że w dokonywaniu swojej analizy popełnił jakiś błąd.

Najpierw musiałbyć udowodnić, że Bóg jest dobry i nie wymordował wrogów Izraelitów:)

Rozumiem, że prawo, medycyna to też nie nauka?
Bo nie bardzo wiem, jaką definicję nauki przyjmujesz.

Medycyna to nauka, natomiast prawo absolutnie nie jest. Definicję nauki możesz znaleźć choćby na Wikipedii.
Piszesz że interpretacja biblijna opiera się na metodach naukowych a jednocześnie twierdzisz, że do tego niezbędna jest pomoc Ducha świętego. To nie ma nic wspólnego z nauką.

Medycyna to nauka, natomiast prawo absolutnie nie jest. Definicję nauki możesz znaleźć choćby na Wikipedii.
Piszesz że interpretacja biblijna opiera się na metodach naukowych a jednocześnie twierdzisz, że do tego niezbędna jest pomoc Ducha świętego. To nie ma nic wspólnego z nauką.[/quote]

Pisma są wyznaniem wiary Izraela, dlatego interpretacja bez wiary prowadzi do nikąd.
Medycyna to nauka a prawo nie. Odsyłam to co najprostsze, do google - tam twierdzą inaczej.
W interpretacji Pisma św. niezbędna jest wiedza naukowa, ale do wiary już to nie wystarczy.

I jeszcze jedno pytanie. Prokurator prowadzi dochodzenie w sposób naukowy, czy nie naukowy?

Alleluja. Dziękujcie Panu, bo jest dobry (Ps118.1)

Przy braku cytatów mówiących, że Bóg kogoś zamordował, sprawę uważam za udowodnioną.

No przecież żucanie w ludzi kamieniami, ze świadomością że to doprowadzi do ich śmierci, jest morderstwem.
Więc nie rozumiem twojego oporu w tej sprawie?
A jak chcesz cytat:

Księga Jozuego. 10

@Robek
Zlituj się!!! Kibicujesz różnym klubom piłkarskim, a tam ciągle jest jakiś rzut. I Ty nie wiesz, że rzucać pisze się przez rz? Takie niechlujstwo językowe nie uchodzi kibicowi. Na taki błąd kibola można by przymknąć oko, ale w przypadku kibica.... scyzoryk otwiera mi się w kieszeni.

Nie jest.

Zaczynam powoli wątpić czy jesteś w stanie zrozumieć o co chodzi w tej prostej sprawie:)
Mieliśmy cytat dotyczący Boga rzucającego kamienie w stronę ludzi ze skutkiem śmiertelnym (zabójstwo umyślne lub morderstwo). Jeśli przyjmiesz dosłowne tłumaczenie tego tekstu - nie oponowałeś wcześniej więc przyjmujemy że nie masz nic przeciwko:)
Teraz mamy cytat: "Alleluja. Dziękujcie Panu, bo jest dobry". To nie jest opis sytuacji którą można interpretować tylko opinia jakiejś osoby, żaden fakt.
Aby w tej sytuacji coś udowodnić musiałbyś przytoczyć przykład czegoś wielce dobrego uczynionego przez Boga i jednocześnie zbić argument dotyczący zabijanych ludzi z poprzedniego cytatu.
Oczywiście Ty to wszystko rozumiesz, tylko robisz sobie jaja:)

Mieliśmy taki cytat.


Takiego cytatu nie mieliśmy. To wniosek Chronosa.


Mamy.


Źle. Cytat nie jest opinią, tylko faktem. Cytat przedstawia jednoznaczną informację, że Bóg jest dobry.


W jakiej sytuacji? W sytuacji informującej: "to jest dobre", mam informację, że "to jest dobre" i niczego udowadniać nie trzeba. Koniec kropka.

Mamy zatem sytuację, podającą jednoznaczną informację "Bóg jest dobry" i pewien cytat i wniosek niejakiego Chronosa, że Bóg nie jest dobry. Wniosek nie zgadza się z informacją, ergo wniosek jest błędny. Należy się zastanowić, jaki był powód wyciągnięcia błędnego wniosku.

Dobrze więc. Oto cytat: "Chronos ma zawsze rację". Twój wniosek nie zgadza się z tą informacją, ergo wniosek jest blędny.
Sayonara

Ja jestem kibicem, a nie jakimś polonistą




To rzucanie przez Boga w ludzi kamieniami, jest czymś dobrym?

Chodzi o odbiór czynności rzucania kamieniami przez adresata tej informacji. Prymitywny adresat wymagał prymitywnego komunikatu. W specyficznym kontekście taka informacja mówiła "dobry".

Jeśli więzień Auschwitz jest latami źle traktowany przez sadystycznego ssmana, to w umyśle więznia, zdeformowanym złym traktowaniem, kamień zrzucony przez Boga na głowę ssmana zostanie odebrany jako wybawienie z opresji, czyli coś dobrego. Jeśli ten sam kamień spadający na głowę tego samego ssmana, zostanie zauważony przez pięcioletniego synka ssmana, dla którego ssman był dobrym ojcem, to czyn taki będzie okrutny. Czyli ta sama sytuacja będzie odebrana zupełnie różnie.
Z upływem czasu dorastający synek zacznie rozumieć kim był jego ojciec, pod warunkiem że będzie odpowiednio wychowywany, co może doprowadzić do zmiany zdania na temat śmierci ojca, nawet na całkiem przeciwne, czyli krytyczne. Podobnie więzień w miarę upywu czasu może zrozumieć uwarunkowania ssmana, które doprowadziły go do wykonywania jego profesji i z biegiem czasu może spojrzeć na niego wyrozumialej, albo nawet całkiem wybaczyć. Czyli cały czas mamy sytuację "kamień spada na głowę" i diametralnie różne jej wartościowania, a wszystko zależy tylko od odbiorcy i jego uwarunkowań.