To jest właśnie kwintesencja zachowania chwata.
Zapewne w przypływie religijnego uniesienia uświadomił sobie, że "Bóg jest dobry" i samo to stwierdzenie nie wymaga żadnej argumentacji. Natomiast ktoś twierdzący, że jest inaczej ma teraz wskazywać dlaczego rozumowanie chwata jest błędne bo przecież nie należy wymagać od chwata by najpierw wykazał prawidłowość swoich racji

Bo dyskutuje się albo językiem nauki albo językiem wiary. W nauce są pewne zasady dowodzenia prawdy wymyślone dawno temu. Wiara jest doznaniem subiektywnym, wg mnie nieprzekazywalnym więc o wierze można tylko informować, że się ją ma albo nie. Dowodzenie czegokolwiek w tej dziedzinie a zwłaszcza objaśnianie natury Boga jest wg mnie w najlepszym razie gimnastyką umysłową. Co nie zmienia faktu, że każdy stawia sobie tego typu pytania i jakoś na nie odpowiada.

Chronos - "skąd się wzięło zło?" - gdybym to wiedział to byłbym w jednej osobie doktorem Kościoła, naczelnym rabinem wszystkich żydów i laureatem niezliczonych nagród naukowych. Kiedy Bóg stwarzał świat, przyglądał się każdemu stworzeniu i stwierdzał, że jest dobre. Ale nie mogło być doskonałe bo byłoby nim samym czyli też Bogiem. A Bóg chciał stworzyć coś, co byłoby czymś innym niż On sam. A więc te stworzenia były dobre ale nie doskonałe. Zakładam, że dobro jest zwróceniem się ku doskonałości. Stworzenie niedoskonałe dążąc ku doskonałości popełnia mimo woli błędy. Te błędy nazwałbym złem. Zło byłoby więc efektem istnienia stworzeń niedoskonałych.
To taka naprędce sklecona teoryjka, podoba się?

Chwat - argumentowałbym podobnie jak Chronos. Jeżeli jego nie rozumiesz to nie zrozumiesz i mnie.

Ależ oczywiście to kwitesencja mojego zachowania. Jeśli ktoś coś stwierdza, to niech to stwierdzenie uargumentuje. Brak wskazania oznacza, że rozmówca nie ma nic do powiedzenia i jedynie nabija licznik poprzez stosowanie ad personam.


Natomiast tu mamy przykład myślenia i postępowania całkiem przeciwnego, do postępowania stosującego argumenty. Nie podano żadnych argumentów, tylko miele się ozorem bezmyślnie i nie na temat, podając rezultaty własnego fantazjowania na temat pewnej osoby, co do tematu ma się nijak i niczego do niego nie wnosi i nikogo nie interesuje. O sprzeczności regulaminowej nie wspominając.

Bezmyślność jest kontynuowana. Ktoś nie odróżnia czyichś racji, od cytatu podającego wprost jednoznaczną informację. Taka informacja ma rangę faktu, a nie jest "racją" ze strony rozmówcy.
Jeśli chcesz dyskutować ze stwierdzeniem Dziękujcie Panu, bo jest dobry (Ps 118), to podaj cytat o przeciwnej treści, np "Bóg jest zły", będący jednoznacznym komunikatem w drugą stonę. Pojawi się w końcu coś konkretnego?

A kto tak zadecydował?
Oczywiście jeśli mówimy tu o Bogu chrześcijańskim, to wiadomo że jest dobry, w końcu sam kiedyś tak powiedział.
Natomiast jeśli wszystkie religie, zostały stworzone przez ludzi, a ten prawdziwy Bóg oczywiście istnieje, tyle że nie ingeruje w to co się dzieje na świcie, a przynajmniej nie robi to w zauważalny sposób.
To w tej sytuacji, taki Bóg może być doskonale dobry, ale również może być doskonale zły.




To jest strona o tematyce religijnej, więc chyba by wypadało powiedzieć, że zło sie samo pojawiło? bo jakże by inaczej?




A to każde stworzenie które jest doskonałe, również jest wszechmocne i wszechwiedzące?

"Bóg jest zły" (Chronos).

Poruszyłeś parę spraw. Zacząłbym od rozstrzygnięcia kwestii "języka nauki" i "języka wiary".
Jest język nauki który opisuje w weryfikowalny sposób rzeczywistość w której żyjemy i jest język religii, który jest niedoskonałą wersją tego pierwszego, powstałym w czasach kiedy nauka stała na niskim poziomie a człowiek potrzebował wyjaśnienia zjawisk, których wtedy nie rozumiał. Język ten nie wytrzymał próby czasu, gdyż twierdzenia na nim oparte są nieweryfikowalne lub weryfikacja przebiegła na jego niekorzyść. Dlatego chociażby nie da się naukowo udowodnić istnienia lub nieistnienia Boga, gdyż jego atrybuty są konkretnie zdefiniowane.
Kwestia złą - jeśli powstało w wyniku świadomego działania istoty wszechmocnej i wszechwiedzącej jaką jest Bóg to mamy na przykład problem - dlaczego Bóg doprowadził do powstania zła?

@Chronos – to że Bóg jest dobry jest przedmiotem wiary chrześcijan. Możesz tej wiary nie podzielać i wówczas mówi się trudno. Możesz jednakże twierdzić, że ta wiara jest sprzeczna wewnętrznie bądź z obserwacjami. Wówczas jednak to na Tobie spoczywa onus probandi, aby to wykazać.

Czy poza problemem teodycei masz coś jeszcze na poparcie takiego sądu?

Ktoś dyskutując z Tobą może powołać się na swoją wiarę i stwierdzić: " Bóg jest zły" - możesz tej wiary nie podzielać i wówczas mówi się trudno. Wtedy na Tobie spoczywa obowiązek wykazania sprzeczności tego sformułowania.

Kwestia teodycei to jedna sprawa, natomiast skoro chwat lubi cytaty to może stara dobra historyjka o dzieciach, niedzwiedziach i pewnych łysielcu:

"Kiedy zaś postępował drogą, mali chłopcy wybiegli z miasta i naśmiewali się z niego wzgardliwie, mówiąc do niego: «Przyjdź no, łysku! Przyjdź no, łysku! On zaś odwrócił się, spojrzał na nich i przeklął ich w imię Pańskie. Wówczas wypadły z lasu dwa niedźwiedzie i rozszarpały spośród nich czterdzieści dwoje dzieci. (2 Krl 2)

A gdzie cytat "Bóg jest zły", będzie w końcu coś?

"Bóg jest zły" (Chronos)

A cytat, że bezbożnictwo jest złe? Zastrzegam, że wolno posługiwać się tylko pismami bezbożnika Lenina.

Czyli przyznajesz, że po prostu jesteś religijnym wyznawcą malteizmu. OK. Bądź sobie. O czym tu dyskutować?
Chodziło mi o to, że w tej kwestii zasadniczo wszystko już zostało powiedziane. Wszystkie argumenty i kontrargumenty zajechane przez tabuny filozofów i teologów wszystkich wieków. Ciężko tutaj cokolwiek nowego, co by przekonało nieprzekonanych wymyślić.

zefciu napisał(a):
@Chronos – to że Bóg jest dobry jest przedmiotem wiary chrześcijan. Możesz tej wiary nie podzielać i wówczas mówi się trudno. Możesz jednakże twierdzić, że ta wiara jest sprzeczna wewnętrznie bądź z obserwacjami. Wówczas jednak to na Tobie spoczywa onus probandi, aby to wykazać.

Czy poza problemem teodycei masz coś jeszcze na poparcie takiego sądu?


Ktoś dyskutując z Tobą może powołać się na swoją wiarę i stwierdzić: " Bóg jest zły" - możesz tej wiary nie podzielać i wówczas mówi się trudno. Wtedy na Tobie spoczywa obowiązek wykazania sprzeczności tego sformułowania.


@Chronos - wiary się nie wykazuje, przynajmniej naukowo. Wiarę się deklaruje. To samo dotyczy twierdzeń z wiary wynikających. Mogę wierzyć, że Bóg jest dobry ale nie mogę i nie muszę udowadniać, że w to wierzę. Wiara jest aksjomatem, tak jak punkt i prosta w matematyce. Dopiero przyjąwszy aksjomaty można coś tam z nich wywodzić. To właśnie nazywam językiem wiary.