Myślę że główną przycznyną niekończących się sporów między wierzącymi a ateistami / agnostykami jest to, że poprostu nie da się udowodnić istnienia lub nie istnienia Boga.

Co jeśli jednak teoretycznie, udało by się niepodwarzalnie i w 100% udowodnić istnienie lub nieistnienie Boga.

Czy w takim przypadku dana osoba automatycznie zmienia się z ateisty w wierzącego (tak, tak, wtedy to już nie wiara ale... przekonanie) a w drugim przypadku wierzący w ateistę?

Czy może są wierzący, którzy w obliczu faktów dalej pozostali by przy wierze w Boga?

To zależy jaka jest oferta ze strony Boga
Bo na co mi ta wiara, jeśli w tym Niebie jest tak nudno, że aż sie tego nie da wytrzymać!

Na szczęście nie jest. Możesz zatem ze spokojem zostać chrześcijaninem.

Nic to nie zmieni, szatan też wierzy w Boga.

Bo ty tam byłeś, i wszystko już widziałeś.

Nie. Nie byłem i nie widziałem. Jednak jeśli weźmiemy pod uwagę, że Bóg jest Stwórcą całego Wszechświata; że „wymyślił” on wszystko co istnieje, to niemożliwym jest, aby z taką istotą człowiek się nudził.

Nie zgodziłbym się z tym, że nie da się udowodnić nieistnienia Boga. A procenty akurat nie mają tu nic do rzeczy. Sam byłem bardzo wierzącym człowiekiem. I do kiedy człowiek będzie bronił własnych poglądów, zamiast szukać odpowiedzi, nie zmieni własnych poglądów. Tak też było ze mną. Tu tkwi różnica. Między obroną poglądów, a weryfikacją poglądów.
Mnie owa weryfikacja wyszła pozytywnie. Dziś, patrząc na siebie sprzed kilku lat, kiedy byłem wierzącym, nie mogę uwierzyć jak bardzo się myliłem.

Tutaj każdy sam kreuje własne poglądy, i z tego co się nauczyłem, nie ma złotego środka, a problem pojawia się, kiedy na siłę nawraca się kogokolwiek.
Każdy sam odnajdzie sens właściwy dla siebie. Na pewno warto szukać i rozmawiać. Nie nawracać, ale porównywać.

Czekamy na dowód. Pewnie nawet gdzies w Świecie jest jakaś sowita nagroda.

A na istnienie Boga masz dowód, czy wystarczy Ci wiara?
Bo jeśli mamy ustalić jakieś kryteria, to albo przedstawiamy dowody albo przyjmujemy na wiarę.
Byłoby to bardzo dziwne, gdybyś nie posiadał dowodów na istnienie Boga, ale żądał dowodów na nieistnienie Boga, nie uważasz?

Przecież sam obiecałeś dostarczyć takie dowody (tzn. zasugerowałeś, że mogą istnieć). Zatem nikt niczego od Ciebie nie „żąda” (poza trzymaniem się danego słowa).

Jakie konkretnie odpowiedzi uzyskałeś i na jakie konkretne pytania?



Weryfikacja konkretnie czego? I konkretnie w czym się myliłeś?



Szczerze powiedziawszy nie widzę żadnych korzyści wynikających z ateizmu. Może poza niczym nie skrępowanym hedonizmem. Dlatego dla mnie ateizm sensu nie ma gdyż jest on zwyczajnie niesatysfakcjonujący

Jest wiele korzyści, na przykład oszczędność czasu (modlitwy, chodzenie do świątyni).
Brak strachu przed karą po śmierci.

Żadne korzyści. 45 minut tygodniowo na mszę(a i nikt ci nie każe do kościoła w każdą niedzielę chodzić). To niewielka starta. Tak samo chwila na modlitwę raz dziennie

A cóż takiego czynisz że się boisz kary?

Jeżeli twój ateizm wynika tylko z tego. śmiało możesz zostać chrześcijaninem

@Eratostenes
Muszę Ci pogratulować ankiety. Pomysł super, i już na podstawie tych kilku osób które zagłosowały, można wyciągnąć pewne wnioski.

Zagłosowało 6 osób.
3 osoby wierzące i 3 osoby niewierzące.
Ateiści jak dotąd zgodnie twierdzą, że przy wystarczających dowodach, są w stanie zmienić własny światopogląd, czyli 100% badanych.
U teistów jest nieco inaczej.
Tylko 33% jest w stanie zmienić własny światopogląd, przy wystarczających dowodach, podczas kiedy u 66% procent teistów występuje coś co nazwałbym fanatyzmem.
Nie zmienią poglądów, choćby nie wiem co, i kropka!

Ciekawe, bo czyż nie?


Sugestia to nie obietnica. Zwyczajnie nie zgadzam się z twierdzeniem, że istnienia Boga nie można obalić. Inna sprawa, czy warto to robić zefciu.


Chodzi mi dokładnie o to, o czym świadczy powyższa ankieta. Ja sam zaliczałem się do tych przysłowiowych 66% fanatyków, którzy będą bronić własnej wiary choćby nie wiem co, i nie zmienią własnego światopoglądu. I to dało mi do myślenia. Jednak postanowiłem zweryfikować własną religię, aby się upewnić, czy jest ona słuszna. Koniec końców, skoro uważałem że moja religia jest tą prawdziwą religią, to przecież nic nie mam do stracenia. Eureka, jednak nie była. Weryfikacja uświadomiła mi przede wszystkim, ten przysłowiowy % fanatyzmu, na który "cierpiałem".


Weryfikacja religii na pierwszym miejscu, bo od tego jedynie można zacząć. Można powiedzieć w przenośni, że tak jak mury Jerycha padły pod naporem dźwięku trąb, tak moje poglądy co do autorytetu KK, padły pod naporem racjonalnego myślenia.


Ja podszedłem do tego nieco inaczej. Przede wszystkim nie szukałem w religii satysfakcji czy korzyści, bo jako wierzący i praktykujący, takie posiadałem z racji zbawienia i życia wiecznego. Można chcieć czegoś więcej?
Szukałem potwierdzenia!
A druga sprawa którą zrozumiałem, to sam ateizm. Ateizm nie jest ideologią, w sensie wyznawanych poglądów. Ateizm jest tylko i wyłącznie odpowiedzią na teizm.
Dokładnie tak, jak w poniższym filmiku.
https://www.youtube.com/watch?v=Xijex6SAMM4

Popełniam mnóstwo grzechów (wg religii)



Dlaczego akurat chrześcijaninem?