Czyli podstawą są Twoje wnioski. Bóg nie mówi, że dobro i zło są względne.

Założyciel tematu pyta o pewność moralności płynącej od Boga, ogólnie o prawdziwe rozpoznanie... Odpowiedź jest dość prosta dla Jana...

"Jeśli przyjmujemy świadectwo ludzi, to świadectwo Boga jest większe. To bowiem jest świadectwo Boga, które dał o swoim Synu. Kto wierzy w Syna Bożego, ma świadectwo w sobie. Kto nie wierzy Bogu, zrobił z niego kłamcę, bo nie uwierzył świadectwu, które Bóg dał o swoim Synu. A to świadectwo jest takie, że Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w jego Synu. Kto ma Syna, ma życie, kto nie ma Syna Bożego, nie ma życia. To napisałem wam, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie życie wieczne i abyście wierzyli w imię Syna Bożego" 1J 5:9-13.

"Gdyż wiadomo, że jesteście listem Chrystusowym sporządzonym przez nasze posługiwanie, napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, lecz na żywych tablicach serc. A taką ufność mamy przez Chrystusa ku Bogu. Nie żebyśmy sami z siebie byli w stanie pomyśleć coś jakby z samych siebie, lecz nasza możność jest z Boga. On też uczynił nas zdolnymi sługami nowego testamentu, nie litery, ale Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia. Lecz jeśli posługiwanie śmierci, wyryte literami na kamieniach, było pełne chwały, tak że synowie Izraela nie mogli wpatrywać się w oblicze Mojżesza z powodu chwały jego oblicza, która miała przeminąć; To o ileż bardziej pełne chwały nie miałoby być posługiwanie Ducha?" 2Kor 3:3-8.

Odpowiadając wprost: to się wie, moralność się zna, Boga się zna, bowiem ma się to świadectwo w sobie.

Słowa Apostoła powodują dysonans między Starym a Nowym Testamentem.
Swoją drogą, tak się zastanawiam, kiedy w końcu KK odetnie się całkowicie od judaizmu?
Czy zauważyliście, że Stary Testament wywołuje najwięcej zarzutów pod adresem Bożej sprawiedliwości?
Obecnie, te "posługiwanie śmierci, wyryte literami na kamieniach" nie są akceptowane we współczesnym rozumieniu Bożej rzeczywistości.