Z tą wolnością to nie jest żadna przesada, św.Paweł w liście do Koryntian 1 Kor 6,12-20:
12 Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko mi wolno*, ale ja niczemu nie oddam się w niewolę. 13 Pokarm dla żołądka, a żołądek dla pokarmu*. Bóg zaś unicestwi jedno i drugie. Ale ciało nie jest dla rozpusty, lecz dla Pana, a Pan dla ciała. 14 Bóg zaś i Pana wskrzesił i nas również swą mocą wskrzesi z martwych. 15 Czyż nie wiecie, że ciała wasze są członkami Chrystusa?* Czyż wziąwszy członki Chrystusa będę je czynił członkami nierządnicy? Przenigdy! 16 Albo czyż nie wiecie, że ten, kto łączy się z nierządnicą, stanowi z nią jedno ciało? Będą bowiem - jak jest powiedziane - dwoje jednym ciałem*. 17 Ten zaś, kto się łączy z Panem, jest z Nim jednym duchem. 18 Strzeżcie się rozpusty; wszelki grzech popełniony przez człowieka jest na zewnątrz ciała*; kto zaś grzeszy rozpustą, przeciwko własnemu ciału grzeszy*. 19 Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? 20 Za [wielką] bowiem cenę zostaliście nabyci*. Chwalcie więc Boga w waszym ciele!

Masz przed sobą ogień i wodę, co zechcesz po to wyciągniesz rękę, ale za każdym wyborem idą określone konsekwencje, z racji niedoskonałej natury, skłonnej do grzechu, człowiek ulega słabościom, co skłania wielu do przyjęcia postawy "jakiego mnie Boże stworzyłeś, takiego mnie masz" i tym samym usprawiedliwienia wyboru zła, ale koniec końców grzech jest na zewnątrz ciała, to co wewnątrz czyli rozum jest ważniejsze i odnosi się do sumienia człowieka, jego zdolności do rachunku sumienia. Jeżeli człowiek pragnie kroczyć drogą prowadzącą do Boga, ale po drodze ulega rozmaitym pokusom, bo jest w niewoli grzechu, to ta świadomość własnej nędznej duchowej kondycji i korzystania z wolności, która od Boga oddala, paradoksalnie prowadzi do Boga, do zbawienia. Wspomniałam wcześniej o złym łotrze, a był jeszcze drugi, który w ostatnich chwilach swojego żywota prosił o łaskę u Boga. I to jest kwintesencja katolicyzmu. Można oddać się niewoli grzechu, popełnić w życiu wiele zła, ale nie ma takiego grzechu, którego Bóg by nie wybaczył, o ile człowiek szczerze wyrazi pragnienie uwolnienia się z tej niewoli.

Pytanie zadane w tytule wątku nie ma odpowiedzi w chrześcijaństwie.
Odpowiedzi daje nauka - człowiek nie został stworzony.

@Mrs_Hadley
Piszemy na temat dwóch różnych aspektów wolności. Ty piszesz o wolności czynienia tego, co nie jest zabronione:
Wszystko mi wolno...

A ja pisałem o braku wolności, gdy człowiek mimo starań, nie jest w stanie żyć nie grzesząc:
Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale czynię to zło, którego nie chcę...

Tylko ten drugi aspekt ma związek ze skłonnością do czynienia zła, o ktorym jest mowa w sformułowaniu tematu.

Naukowcy radzieccy mają na swym koncie wiele podobnych stwierdzeń.

Jak to nie? Został stworzony przez prawa fizyki i chemii, a te zostały stworzone przez Boga. Więc pośrednio człowiek został stworzony przez Boga.

Ponieważ pojawiły się kolejne posty nie na temat, w dodatku dosyć rozbudowane, wydzieliłam je do nowego wątku w nowym dziale, tam można kontynuować, a tu proszę więcej nie testować granic mojej cierpliwości : viewtopic.php?f=43&t=43385&p=1095765#p1095765




Ten pierwszy również ma związek, to że można czynić wszystko, co nie jest zabronione to zbyt duże uproszczenie, bo tu chodzi o to, że możesz coś zrobić, bo masz taką możliwość i nie jest tu istotne, czy jest zabronione czy nie. Znając zasady (dekalog) można je złamać (grzech), ale to prowadzi do potępienia, jeżeli człowiek nie będzie żałować swego uczynku.
Można nie chcieć czynić zła, ale być w takiej niewoli grzechu, że stanie się to usprawiedliwieniem np. gwałciciel gwałci kolejne ofiary, ale usprawiedliwia się tym, że nie potrafi kontrolować popędu i wie że czyni źle. To skrajny przykład i nasuwa się pytanie, czy jeżeli ktoś nie potrafi żyć(to subiektywne odczucie) nie czyniąc krzywdy bliźniemu, to znaczy że wybiera zło, którego nie chce i temat zamknięty?
O ile zwierzęta żyją według instynktów, o tyle człowiek posiada umiejętność samokontroli, zresztą Bóg na kartach Biblii wielokrotnie wspomina o pracy nad sobą, ale też jest Bogiem Miłosiernym, który ludzkości wybacza upadki, jeżeli ktoś wyrazi skruchę, zatem wyposażył człowieka w mechanizmy, które regulują grzeszną naturę człowieka.

Kto jednak świadomie popełnia zło? Zdolność do popełniania zła albo bycia złym nie jest wolnością, ale chorobą, ponieważ świadczy o braku świadomości i wrażliwości. Ludzie prawdziwie wolni nie mogą grzeszyć, tak jak Bóg nie może grzeszyć. Ten biedak stojący przed tobą, jest ułomny, ślepy, chromy, a nie uparty i złośliwy, jak niemądrze zakładasz.
Czy można zatem osądzać i karać ułomnych, ślepych, chromych? Karać tych którzy zostali już dotkliwie ukarani?

By lepiej wytłumaczyć, weź za przykład dziecko, dziecko które od dzieciństwa było przyuczane, szkolone przez otoczenie do okaleczania, zabijania, zwierząt, ludzi. Jako dorosły człowiek zostaje złapany po dokonaniu wielokrotnych zbrodni i skazany na karę śmierci, bo miał możliwość wyboru. Kto został osądzony i skazany? Czy to nie jest kara kary?

Po Twoim poscie, Nolda to az sie chce spiewac - Ciebie Boga wyslawiamy, Tobie Panu wieczna chwala. Ale ten Bog jest super ze stworzyl nas jako osoby ze zdolnoscia wolnego wyboru ale z przeznaczeniem do zycia w idealnej rzeczywistosci. Chwala Panu.
W nawiazaniu do Twojej wypowiedzi nie trudno przywolac fragment Katechizmu o sumieniu ze kto postepuje niezgodnie z sumieniem sam siebie potepia i ja tak mysle ze islamscy terrorysci moga sie dostac do Gory przed robaczkiem. Co by sie zgadzalo z "Celnicy i nierzadnice ...." lub opinia kardynala ze w niebie spotkamy takich ktorych sie nie spodziewamy i nie spotkamy takich o ktorych jestesmy pewni ze tam sa.

Pewno zbanujecie. Odnosze wrazenie, ze w dyskusji w wiekszosci biora udzial osoby duchowne (pewno im kazano). Swiadczy u tym poziom wypowiedzi. W fizyce kwantowej dopuszcza sie powstanie czegos z niczego, i tak wedlug fizykow powstal swiat. No, ale to akurat nie moja dzialka. Natomiast kreacjonizm jest dla nieukow, ktorzy zreszta nie maja oporow z korzystania z postepow biologii-leki, szczepionki, leczenie terapia genowa- to wszystko w oparciu o teorie ewolucji. Ewolucjonizm genetyczny jest tak daleko zaawansowany, ze wiemy kiedy w danej populacji wystapila dana cecha- np. grupy krwi u ludzi, albo bardziej egzotycznie mutacja pozwalajaca na specyficzne poruszanie u koniowatych, O tym, ze empatia, przywiazanie, odpowiedzialnosc to efekt ewolucji wiedziano od dawna. Moze warto sie doksztalcic?

Dlaczego ten post się pojawił? To nie ja- tj. chyba jest to stary post, ale absolutnie nie z dzisiejszego dnia.

Szczęść Boże. Moim zdaniem Bóg nas nie stworzył ze skłonnością do czynienia zła.To człowiek sam wybrał zło. Natomiast Bóg obdarzył nas wolnością. Człowiek w tej wolności jest odpowiedzialny za wybór między dobrem, a złem. Szczęść Boże.

Radosław
Autorowi tego tematu chodziło pewnie oto że człowiek jest z natury zły, ułomny , grzeszny.
Człowiek w Edenie dokonał niewłaściwego wyboru skutkiem czego zepsuł naturę świata i swoją własną , od tej pory na świat zstąpiło zło i grzech a Raj został utracony.
I to chyba nurtuje autora tematu ale i nie jego samego, wszyscy zastanawiamy się bowiem, dlaczego Bóg dopuścił węża do pierwszych ludzi wiedząc że człowiek nie zna węża, dlaczego człowiek jako istota dobra bo wszystko co Bóg stworzył było dobre , dlaczego jako istota doskonała bo został stworzony na obraz i podobieństwo Istoty Doskonałej popełnił taki błąd?
A następnie Boża kara za ten jeden błąd która wydaje się przesadzona , mianowicie wygnanie z z Raju wszystkich ludzi również i nas.
Przecież łatwo wyobrazić nam sobie okrutnego Ojca który nie reaguje i nie broni swoje dzieci na widok zbliżającego się węża.