Ojca Daniela spotkałam dwa razy. Z ludźmi z założonej przez niego szkoły ewangelizacji byłam na trzydniowych rekolekcjach. Dlatego wiem, że Miłość wypełnia go całkowicie. Jest zorientowany w tym, co się dzieje wokół niego, poznał wielu młodych ludzi i pomagał im towarzysząc w cierpieniach, modlitwą i prowadzeniem do Miłości. Ma wzrok, który mówi o Miłości bardziej przekonująco niż cokolwiek. Po prostu Bóg jest sensem jego życia.

CZESEM CZŁOWIE MAM WSZYSTO W SAMI WIECIE JAK TO JEST ALE WIERZ NAS POCZYMUJE ZAWSZE JAK WSTAJE RANO TO ROBIE ZNAK KRZYŻA I TO POMAGA MUWIE DO BOGA ODAJE SIE CAŁY TOBIE


CIEKAWE CO WY SODZICIE NO TO NAPISCIE

Nasza koleżanka na forum założyła pewien post:

viewtopic.php?t=679

Wiele w to włożyła.Sądzę,że może to być świetny materiał
do dyskusji na podany temat...Jest on jak najbardziej życiowy.

Jeśli chodzi o mnie:

i czuję się rozdarty,bo jak wiadomo,cierpienie towarzyszy każdemu człowiekowi na ziemii;
ale i czuję się zarówno umocniony w środku,gdyż jest coś,
co dodaje mi odwagi-to "Ten na Górze"...

...................................................

Analizując wypowiedzi forumowców,natnkąłem się na:

Teofil:
.

Teofilu Drogi...szanujesz to,że ktoś ma inny charakter?
Twoje dziedziny opisujące rzeczywistość,
sprawiają,że jesteś skostniały i nie do życia?
Moim zdaniem psychopatą jest ten,kto nie rozumie bliźniego.
A to,co poezja odsłania,jest wynikiem wrażliwości artystycznej.
Zawsze musisz być taki drażliwy?
Ciągle i zawsze...?
Znasz kogoś,kogo do samego końca rozumiesz?
A może Ty nigdy w życiu nie czułeś braku sensu życia?
Ja Go odnalazłem...teraz przynajmniej szanuję uczucia "odchyleńców"...
I jestem w stanie zrozumieć ich rozpaczliwe poszukiwania...

.............................................................................
"W cierpiącym człowieku odnajdziesz samego Chrystusa"