Boże Narodzenie a Mitra





Prawda jest elastyczna, a fakt szczególnie zaś ten historyczny ma to do siebie, iż może być z powodzeniem przemilczany, bądź co gorsza przekształcony. Nieustannie podlega on swoistej kreacji, z biegiem lat nabywa nowych, można by powiedzieć „walorów estetycznych,” tak by mógł służyć, jako argument, najczęściej zresztą paradoksalnie, w haniebnym celu. Naginanie, dostosowywanie prawdy do indywidualnych potrzeb ma, niestety bardzo często, miejsce tam, gdzie kategorycznie nie powinno się pojawiać. Proceder ten jest stosowny z niebywale sukcesywnym rezultatem przez chrześcijaństwo, siłę „sekciarska” i polityczna uważaną, przez naiwnych, za orędownika jedynej, słusznej wiary, prowadzącej rzekomo do zbawienia. Kościół, tym prostym sposobem, rozpanoszył się w świadomości człowieka, po części, dzięki naszej ignorancji, po części, dzięki braku podstawowej wiedzy historycznej.



Cennym przykładem chrześcijańskiej propagandy milczenia, mijania się z prawdą, jest tak ważny dla wyznawców tej wiary dzień 25 grudnia. Obchodzone, co roku tzw. Boże Narodzenie gromadzi tysiące nie świadomych ludzi, niezdających sobie sprawy z podstępnej mistyfikacji, mającej swe korzenie w IV w. Czy świętując dzień 25 grudnia świętujemy tylko i wyłącznie narodziny Chrystusa? Czy Boże Narodzenie jest, jak nam się wydaje, dniem charakterystycznym jedynie dla chrześcijaństwa? Podszyte kłamstwem Boże Narodzenie, dnia 25 grudnia, nieustannie potwierdza Kościół, ale na szczęście, obłudy tej nie potwierdza historia, lecz tą z kolei znają tylko nieliczni, z powody rozmiłowanej w fałszu ambonie.



W starożytnej Persji za Achemenidów, ok. 550 – 330 r. p.n.e. czczony był dość powszechnie Mitra – indoeuropejski bóg światła, wspomniany już w najstarszej z indyjskich Wed (XIV w. p.n.e.). W I wieku kult Mitry szerzył się w Rzymie przenoszony, głównie przez żołnierzy wojsk stacjonujących na Wschodzie oraz kupców z Azji Mniejszej. Wiadomym jest, że tajemniczy rytuał Mitry, dotyczący wyłącznie mężczyzn, przewidywał siedem stopni wtajemniczenia i ciężkie, surowe próby. Obszerna legenda Mitry obejmuje, ponadto jego narodziny ze skały w praczasach, próbę sił z bogiem Słońca zakończoną przymierzem, a dokładniej rzecz ujmując identyfikacją oraz walkę z kosmicznym bykiem, uważanym za protoplastę całej przyrody. Od II – V w. na terenie Rzymu kult Mitry uznawany był oficjalnie, a sam Mitra został jednym z bogów państwowych. Swą niezwykłą popularność zyskiwał dzięki idei, zakładającej konieczność aktywnej walki ze złem.



Przejdźmy jednak do meritum. Powszechnie znany i czczony Mitra - Sol invictus, czyli niezwyciężony bóg słońca stał się niestety celem ataku chrześcijaństwa, które w owym czasie rozrastało się w potężną siłę. Chrześcijaństwo walczące do tej pory z religią pogańską, odkryło nowego „wroga” znacznie bardziej niebezpiecznego, bo „wroga” łatwo przechodzącego do świadomości i obyczajowości ludzi, dzięki głoszonej wierze w nieśmiertelność, zmartwychwstanie i Sąd w zaświatach. Legenda Mitry dawała ludziom nadzieję na życie pośmiertne i skuteczną walkę ze złem, dlatego też była dla chrześcijaństwa pierwszorzędnym oponentem. Oprócz wiary w nieśmiertelność i Sąd Ostateczny występuje szereg innych, zaskakujących analogii pomiędzy chrześcijaństwem a kultem Sol invictus: chrzest, komunia, konfirmacja, Trójca święta Mitry (znacznie starsza od chrześcijańskiej), nabożeństwa w świątyniach, a nawet arka i potop, żeby wymienić najważniejsze z nich.



Walka między tymi religiami była zażarta i krwawa. Chrześcijaństwo nie cofało się nawet przed najokrutniejszymi czynami, siłą zdobywało wyznawców Mitry, a co najważniejsze, przejęło dzień 25 grudnia – dzień narodzin Mitry, jako obchodzone obecnie Boże Narodzenie. Zburzono w tamtym czasie mitreum w Dieburgu, a w mitreum saarburskim odnaleziono szkielet związanego kapłana, którego zwłoki wrzucono tam, w celu zbezczeszczenia świątyni.





Mitra zabija kosmicznego Byka Goszurwana

Mitra był Bogiem światła i prawdy


Mitra jako dobry pasterz.




Analogie występujące między chrześcijaństwem a kultem Mitry świadczą przede wszystkim o potędze Mitry, którego wyznawców chrześcijanie zdobywali nie tylko siłą, ale także przez przejmowanie, niemalże kradzież motywów i świąt przynależnych Sol invictus tj. Trójca święta Mitry, wybór przez chrześcijan niedzieli, jako dnia świątecznego, zamiast soboty, czyli biblijnego Sabatu (wg H. Lawera)

.

Nie ulega wątpliwości, chrześcijaństwo to znakomity demagog, bo któż lepiej operuje fałszem i banałem? Chrześcijaństwo - kreator prawdy na własny użytek a w rzeczywistym rozrachunku kreator czystej fikcji.

Temat nie jest w żadnym wypadku atakiem (choć zacytowany artykuł jest nieco agresywny) na ludzi wierzących.

Czy pasteż chroni owce dla ich dobra czy dla owczej wełny ?

To że obecne obrzędy sa jakoś zmiksowane z tradycyjnymi to wiem - ale zawsze myślałem że na obecnę datę obchodzenia Bożego Narodzenia wpłynęło święto Mitry obchodzone w dniu zimowego przesilenia /co ciekawe liczone wedle kalendarza księżycowego czyli dzień zaczyna się wieczorem/.
Bo szopki i choinki to jakiś XIX wiek zdaje się...

Chrystus stworzyl swiat.

Sounds like politeizm koledzy.


Ale - tak się zachcialo, Grzegorzu Dyndało.

Bog stopniowo prowadzi do poznania siebie i nawet religie poganskie maja w sobie odrobine prawdy.