W porządku, tylko że jak czytamy wiersze, to wiemy od początku że to metafora. Z biblią jest tak, że to co kilkaset lat temy było traktowane dosłownie dzisiaj już stało się przenośnią.

Tzn że kościół nie uznał ewolucji?
Byłem pewny że uznał, ale skoro mówicie że nie...

Od czasu do czasu idę do kościoła, akurat powiedział mi to ksiądz na mszy świętej - że to przykre, ale w średniowieczu uważano, że kobieta nie ma duszy... Nie znam linka, może potem poszukam, ale przecież to wy powinniście wiedzieć o takich rzeczach, wkońcu jesteście obeznani z tym wszystkim. Może nie chcecie pamiętać?

To WY powinniście wiedzieć, gdzie jest coś takiego napisane.
Ale taka wzmianka istnieje, może znajde jak będę miał sposobność.

Widzicie narkomana, który ledwo idzie zaćpany, widzicie liżące się lesbijki na ulicach, widzicie wszelkie inne oznaki "anormalności" (w waszym rozumowaniu), a nie widzicie takich prostych rzeczy.
Już nie mówię o historii, bo wam naprawde trudno przyznawać się do porażek kościoła w historii, ale o dniahc dzisiejszych - księżach pedofilach itd.

KLIK!
I co powiecie na to?
Mueheheheh xP

Możesz podać jakieś przykłady?
Tylko potwierdzone, jeżeli mogę prosić.

To ty napisałeś, że Kościół tak "uważał" , dlatego udowodnij to, a nie zarzucaj nam - że nie chcemy pamiętać Mruga 2
Tylko poproszę o oficjalne stanowisko Kościoła, a nie jak Bezimienny zauważył - słowa jakiegoś myśliciela.

Chcę zaznaczyć, że w Biblii można znaleźć wszystko to, co zechce się znaleźć: pochwałę zbrodni (Jahwe zachęca Izraelitów do zabijania mieszkańców Palestyny) i jej potępienie; poniżenie kobiety i szacunek dla niej, itd. Biblia jest bardzo niespójna, niejednolita, co tworzy straszliwy chaos, przekreśla - w moim pojęciu - jej boskość i świętość. Poza tym, jeżeli coś jest skażone - choćby w najmniejszym stopniu - nienawiścią, przemocą, nietolerancją, to nie mogę tego uznać za słowo Boże, a Biblia - według mnie - jest tym wszystkim skażona i to w bardzo dużym stopniu. To jest moja ocena Biblii, z którą - oczywiście - inni mają prawo się nie zgadzać, ja nikomu nie staram się narzucać swoich poglądów, nie twierdzę, że są jedynymi słusznymi, w najmniejszym stopniu nie przeszkadza mi to, że wielu moich dobrych przyjaciół jest chrześcijanami i mam nadzieję, że inni ludzie, będąc chrześcijanami, przyznają mi również prawo do wygłaszania moich poglądów i wątpliwości bez nazywania mnie "niewiernym" i wyrażania "zaniepokojenia" głoszeniem innych niż ich poglądów.
P. Kasia i Sylwia twierdzą, że w Biblii nie ma żadnej wzmianki o dyskryminowaniu czy próbie zniewalania kobiety, że kobieta nie jest przedstawiona jako istota niższego rodzaju - pozwolę sobie nie zgodzić się z tym poglądem. Oto co pisze św. Paweł: "(...) niechaj niewiasty na zebraniach milczą. Albowiem nie są powołane do tego, by przemawiać. Winny się podporządkować (...). A jeżeli chcą pouczyć się o jakiejś sprawie, niech się w domu zapytają swoich mężów. Bo nie przystoi niewieście przemawiać na zebraniu." (I Kor 14, V) "(...) głową dla niewiasty jest mężczyzna (...) Każda niewiasta, która z nienakrytą głową modli się lub prorokuje, hańbi swą głowę. Jest to zupełnie tak, jak gdyby ostrzyżona była. Jeżeli niewiasta nie nakłada welonu, to niechaj każe sobie także ostrzyc włosy. Mężczyzna nie ma nakrywać głowy, ponieważ jest obrazem Boga i Jego odbiciem, a niewiasta jest odblaskiem mężczyzny, bo mężczyzna nie pochodzi od niewiasty, lecz niewiasta od mężczyzny. I nie dla niewiasty mężczyzna został stworzony, lecz niewiasta dla mężczyzny." (I Kor 11, 3-9) "(...) wkradną się [mowa o innowiercach, ] do rodzin i podbiją serca lekkomyślnych kobiet, obarczonych grzechem i miotanych różnymi żądzami, które bez końca się uczą, a nigdy do poznania prawdy dojść nie mogą." (II Tm 3, 6). Czyżby powyższe cytaty nie były dyskryminujące dla kobiet i poniżające je? Czyżby nie przedstawiały kobiety jako istoty niższego rodzaju? Czyżby powyższe słowa były wyrazem szacunku wobec kobiety i stawiania jej na równi z mężczyzną? Śmiem wątpić.
Czy kobieta jest równa mężczyźnie, skoro bezwzględnie musi milczeć, nie mając prawa publicznie przemawiać na zebraniach, bo nie jest do tego powołana? Według wypowiedzi św. Pawła kobieta jest po prostu głupia i dlatego o wszystko musi się pytać swojego męża (to nie przypadek, że przez tak długie wieki kobietom odmawiano prawa do nauki). Św. Paweł wyraźnie pisze, że kobiety są lekkomyślne, obarczone grzechami, żądzami i jeżeli nawet uczyłyby się od świtu do nocy, to i tak nigdy nie dojdą do poznania, bo prawo do poznania to wyłączna domena mężczyzn. I jeszcze jedna, nieco marginalna sprawa, trochę nie na temat: św. Paweł twierdzi, że modląca się kobieta musi mieć zakrytą głowę - jestem ciekaw, ile kobiet uważających się za chrześcijanki przestrzega tego nakazu. Biblia, czyli Pismo Święte, czyli Słowo Boże jako takie nie może podlegać dyskusji i albo jej zawartość przyjmuje się w całości i można się wtedy nazywać chrześcijaninem, albo wybiera się co wygodne, a resztę się dyskretnie pomija - lecz tym samym neguje się całość jako Słowo Boże i wtedy ktoś taki raczej nie ma prawa nazywać się chrześcijaninem. Ale Biblia stwierdza również: "Nie oblecze się niewiasta w męskie odzienie, bo obrzydły jest u Pana ten, kto to uczyni", tak więc kobiety-chrześcijanki nie mogą chodzić np. w spodniach, które są męskim odzieniem, bo jeżeli je nakładają, są "obrzydłe u Pana". Ale ile chrześcijanek tego przestrzega, a ile nie przestrzega, gwałcąc tym samym Słowo Boże? Widocznie można (?) tak postępować, skoro jest to powszechne zjawisko. Widocznie można dostosowywać Biblię do siebie, a nie siebie do Biblii, ale mi się wydaje, że coś tu nie jest tak, jak być powinno - o ile jest się chrześcijaninem.
Św. Piotr pisze: "podobnie i wy, żony, będziecie poddane mężom swoim (I P 3, 1), tak jak Sara była posłuszna Abrahamowi i nazywała go panem." (I P 3, 6). Czy tym ma się wyrażać równość kobiety i okazywanie jej miłości przez mężczyznę? Co do mnie to byłbym po prostu oburzony, gdyby jakakolwiek kobieta nazywała mnie swoim panem i nawet do głowy by mi nie przyszło żądać od niej podporządkowania się mojej osobie, bo według mnie (może jestem w błędzie) każda istota, czy to człowiek, czy zwierzę, ma bezdyskusyjne prawo do wolności i samostanowienia.
I jeszcze kilka krótkich cytatów z Biblii: "lepsza jest złość męża niż niewiasta dobrze czyniąca", "Największą złością złość niewieścia", "Nie ma gniewu nad gniew niewieści", "Od niewiasty stał się początek grzechu i przez nią wszyscy umieramy" (wszystko co złe, to robota kobiety?), "Niewieści gniew i nieuczciwość i zawstydzenie są wielkie". Sam Bóg - Jahwe mówi: "I chcą uczynić wrogość między tobą a kobietą".
Biblia wypowiada się również o menstruacji - "Niewiasta, która co miesiąc cierpi płynienie krwi, przez siedem dni będzie odłączona, każdy kto się jej dotknie, będzie nieczysty aż do wieczora. I na czem by spała albo siedziała we dni odłączenia swego, splugawione będzie" (Kpł 15, 12-24). To jest kolejny wyraz szacunku wobec kobiety? Osobiście nie uważam, że kobieta będąca w obojętnie jakim stanie, cokolwiek plugawi, ale może się mylę?
Biblia zajmuje się też gwałtem (Pwt 22 i 23-27). Zgodnie z Prawem Mojżeszowym zgwałcona kobieta nie ponosi winy i nie grzeszy tylko wtedy, gdy się opierała i wołała o pomoc; kobieta, która nie opierała się i nie wołała o pomoc, będąc przez gwałciciela zastraszoną (np. groźbę śmierci) w razie stawiania oporu ponosi pełną winę i popełnia grzech cudzołóstwa i podlega - jako cudzołożnica - karze śmierci przez ukamieniowanie.
Chciałbym też zacytować kilka myśli Ojców Kościoła, świętych i teologów, którzy bez wątpienia byli znawcami Biblii i są uważani za wielkie autorytety - "Pośród wszystkich dzikich bestii nie masz szkodliwszej nad kobietę" (Jan Chryzostom), "Każdą kobietę powinna napawać obrzydzeniem sama myśl, że jest kobietą" (Klemens z Aleksandrii), "Powinnaś zawsze nosić żałobę, być okrytą łachmanami. Jesteś bramą piekieł, nakłoniłaś mężczyznę do grzechu" (Tertulian). Św. Piotr Damian nazywał kobietę bramą piekieł, pomocnicą szatana, naczyniem nieczystym itp. Tomasz z Akwinu, wręcz wynoszony pod niebiosa przez Kościół jako doskonały teolog, uważał, że kobieta nie ma w ogóle duszy, że jest czymś niższym od mężczyzny, czymś pośrednim między zwierzęciem a człowiekiem, które to miano przyznaje oczywiście wyłącznie mężczyźne. Aż dziw bierze, że ci wszyscy święci mężowie mieli kiedyś swoje matki. W swoich kazaniach św. Bernardyn zalecał, aby kobiety w ciągu dnia nie miały ani chwili wytchnienia, aby cały dzień pracowały, aby nie były przywiązane do wygód. Dopiero w V w., podczas jednego z soborów Kościół przyznał kobiecie prawo do duszy - większością jednego głosu.

Wciąż "To Wy powinniście wiedzieć..." - ale zarzuty są Twoje, dlatego proszę - weź się w końcu za argumenty, a nie za zarzucanie nam niewiedzy Mruga 2

Argumenty, argumenty - swoje "widzimisie" odstaw chociaż na chwilę - pustosłowia chyba już wystarczy?