| Autor |
Wiadomość |
|
Anonim (konto usunięte)
|
 Re: Poezja Wówczas spytał jakiś astronom:
"Mistrzu, a co powiesz o czasie?".
A on odpowiedział:
"Wy pragnęlibyście mierzyć czas,
który jest nieograniczony i bezmierny.
według godzin i sezonów
pragnęlibyście określać swoje zachowanie
oraz wyznaczać drogę waszego ducha.
Chcielibyście czasami stworzyć potok,
aby móc usiąść na jego brzegu
i patrzeć na jego nurt.
Lecz tkwiące w was
przekonanie o wieczności wie,
że czas waszego życie jest nieograniczony.
Wiecie, że dzień dzisiejszy nie jest niczym innym
jak wspomnieniem dnia wczorajszego,
a jutro jest urodzonym dzisiaj marzeniem.
To co jest w was zamyśleniem i śpiewem,
zamieszkuje wciąż na granicy
tego pierwszego momentu świadomości,
kiedy to gwiazdy były rozsypane w przestrzeni.
.
Czy jest wśród was ktoś, kto nie czuje,
że moc jego miłości jest niewyczerpana?
Lub ktoś, kto nie czuje, że każda miłość,
nawet ta nieograniczona,
znajduje się we wnętrzu swej istoty,
a jedna miłośna myśl nie przekształca się
w druga miłosną myśl
czy też jeden akt miłości w drugi akt miłości?
I czy czas nie jest też tak samo jak miłość
niepodzielny i nieruchomy?
A jeśli już wasze myśli
muszą mierzyć czas porami roku,
sprawcie, aby każdy sezon
ogarniał sobą wszystkie pozostałe sezony.
I niech teraźniejszość obejmie przeszłość
swoją pamięcią, a przyszłość swoją tęsknotą".
K. Gibran "Prorok"
Wydawnictwo Salezjańskie 2004 r.
|
| Śr cze 11, 2014 20:30 |
|
|
|
|
|
Anonim (konto usunięte)
|
Re: Poezja Maroon Garrety - Cieszę się...
Cieszę się...
... bo dwoje zakochanych ludzi
jest wspaniałym dowodem na to,
że całość może być doskonalsza,
niż jej poszczególne części.
Sam człowiek czuje się zagubiony;
przy drugim człowieku czuje,
że jego życie może być wypełnione
pokojem, czułością i radością.
|
| So cze 14, 2014 23:52 |
|
|
|
Anonim (konto usunięte)
|
Re: Poezja "Oni
poznawali ją gorącością warg
zachłannością splecionych ramion
w najciemniejsza noc
bezbłędnie trafiali do jej drzwi
a w najjaśniejszy dzień
tylko Ty
przyznałeś się do niej."
Wacław Oszajca SJ
MARIA Z MAGDALI.
|
| Cz lip 10, 2014 22:34 |
|
|
|
|
|
Anonim (konto usunięte)
|
Re: Poezja "Nocą
wracał Bóg do siebie
brzegami lądów i oceanów
Zdziwił się że woda w popłochu
ucieka sprzed nóg
a ziemia pręży grzbiet
Zatrzymał się
łagodnym głosem przywołał wodę
delikatna pieszczotą oswajał ziemię
i kiedy były znów razem
ramionami je ogarnął
przytulił
ucałował
pocałunek został odwzajemniony
i tak stał się człowiek."
Wacław Oszajca SJ
O STWORZENIU ZIEMI
|
| Pt lip 11, 2014 11:38 |
|
|
|
Anonim (konto usunięte)
|
Re: Poezja "Chciałem cie wydrzeć powietrzu
Z ognia czasu i wody
Kształt twój przejrzeć od wnętrza
W tej krótkiej ziemskiej przygodzie
Ciebie, której nie nazwę
Innym imieniem niż twoje
Codziennie wymawianym -
Jak liść jak kwiat jak owoc
Tobie jednej powierzam
Moje ciało i słowo
Ty jedna przy mnie zostaniesz
Gdy mnie już tutaj nie będzie
Ty jesteś źródło a ziemia
Mój sen niepowrotny już przędzie
Zbudź mnie pocałunkiem z kamienia
Kiedy mnie z tobą nie będzie."
Mieczysław Jastrun
POCAŁUNEK
|
| Pn lip 14, 2014 8:54 |
|
|
|
|
|
Anonim (konto usunięte)
|
Re: Poezja "Gdybyś był blisko
dałabym ci
tę pierwsza poziomkę
Mówiłabym
weź najmilszy
to jest kropla słońca
Ty jesteś daleko
a poziomka ma kształt
łzy."
Małgorzata Hillar
POZIOMKA
|
| Wt lip 15, 2014 8:41 |
|
|
|
Anonim (konto usunięte)
|
Re: Poezja "Przychodzi taka pora, kiedy nie żądasz niczego;
ani ust, ani uśmiechu, ani miękkich ramion,
ani oddechu jego obecności.
Wystarczy, że ON jest."
Antoine de Saint-Exupery
|
| N lip 20, 2014 21:40 |
|
|
|
Anonim (konto usunięte)
|
Re: Poezja "Za wszystko, wszystko dziękuję Ci Panie:
Za skrytą w namiętnościach mych zagładę,
Za gorycz łez, zatrute całowanie,
Za zemstę wrogów i przyjaciół zdradę,
Za płomień duszy spalony w pustyni;
Za wszystko, czym mnie życie oszukało.
I uczyń, Panie! by dzięków oddanie
Nie długo już dla mnie potrwało."
Michaił Lermontow
|
| Śr lip 23, 2014 16:04 |
|
|
|
Anonim (konto usunięte)
|
Re: Poezja "A kiedy Twoja miłość jest przyjęta
i gdy otwierają się dla Ciebie ramiona
wówczas proś Boga,
niech ocali tę miłość od zepsucia,
bo niepokoję się o dwa serca
po brzegi wypełnione szczęściem"
A. Saint-Exupery
|
| Cz lip 24, 2014 20:32 |
|
|
|
Anonim (konto usunięte)
|
Re: Poezja noli me tangere
powiedzieć łące
idąc po niej lekko jak w tańcu
nie zatrzymuj mnie
podnosząc ramię
pozłocone słońcem
nie zatrzymuj mnie
powiedzieć wiośnie
ze szczęscia kwitnącej
nie zatrzymuj mnie
z czerwoną różą
przypiętą na sercu
nie zatrzymuj mnie
powiedzieć Magdalenie
wiernej aż do końca
nie zatrzymuj mnie
każdemu kto gorąco
pragnie byś nie odszedł
nie zatrzymuj mnie
powiedzieć ziemi
bez żalu jak w tańcu
nie zatrzymuj nie zatrzymuj
mnie
ks. Janusz St. Pasierb
|
| Pt lip 25, 2014 19:30 |
|
|
|
Anonim (konto usunięte)
|
Re: Poezja "ty miły jesteś ślepy
więc cię nie winię
ale ja miałam dwoje oczu widzących
na nic
widzącymi oczyma
nie dostrzegłam twojego serca
chwytnymi rękami
nie ujęłam
i wymknęło mi się
jak ziemia bogu
żeby zataczać się po orbitach
samotności
i stałeś się odległy
jak Mleczna Droga
widny już nocą tylko
bezsenną z chłodu."
Halina Poświatowska
|
| So lip 26, 2014 18:27 |
|
|
|
Anonim (konto usunięte)
|
Re: Poezja "odłamałam gałąź miłości
umarłą pochowałam w ziemi
i spójrz
mój ogród rozkwitł
nie można zabić miłości
jeśli ją w ziemi pogrzebiesz
odrasta
jeśli w powietrze rzucisz
liścieje skrzydłami
jeśli w wodę
skrzelą błyska
jeśli w noc
świeci
więc ją pogrzebać chciałam w moim sercu
ale serce miłości mojej było domem
moje serce otwarło swoje drzwi sercowe
i rozdzwoniło śpiewem swoje sercowe ściany
moje serce tańczyło na wierzchołkach palców
więc pogrzebałam moją miłość w głowie
i pytali ludzie
dlaczego moja głowa ma kształt kwiatu
i dlaczego moje oczy świecą jak dwie gwiazdy
i dlaczego moje wargi czerwieńsze są niż świt
chwyciłam miłość aby ją połamać
lecz giętka była oplotła mi ręce
i moje ręce związane miłością
pytają ludzie czyim jestem więźniem".
Halina Poświatowska
|
| N lip 27, 2014 22:41 |
|
|
|
Anonim (konto usunięte)
|
Re: Poezja Pokolenie - K.K.Baczyński
Wiatr drzewa spienia. Ziemia dojrzała.
Kłosy brzuch ciężki w gorę unoszą
i tylko chmury - palcom czy włosom
podobne - suną drapieżnie w mrok.
Ziemia owoców pełna po brzegi
kipi sytością jak wielka misa.
Tylko ze świerków na polu zwisa
głowa obcięta strasząc jak krzyk.
Kwiaty to krople miodu - tryskają
ściśnięte ziemią, co tak nabrzmiała,
pod tym jak korzeń skręcone ciała,
żywcem wtłoczone pod ciemny strop.
Ogromne nieba suną z warkotem.
Ludzie w snach ciężkich jak w klatkach krzyczą.
Usta ściśnięte mamy, twarz wilczą,
czuwając w dzień, słuchając w noc.
Pod ziemią drżą strumyki - słychać -
Krew tak nabiera w żyłach milczenia,
ciągną korzenie krew, z liści pada
rosa czerwona. I przestrzeń wzdycha.
Nas nauczono. Nie ma litości.
Po nocach śni się brat, który zginął,
któremu oczy żywcem wykłuto,
Któremu kości kijem złamano,
i drąży ciężko bolesne dłuto,
nadyma oczy jak bąble - krew.
Nas nauczono. Nie ma sumienia.
W jamach żyjemy strachem zaryci,
w grozie drążymy mroczne miłości,
własne posągi - źli troglodyci.
Nas nauczono. Nie ma miłości.
Jakże nam jeszcze uciekać w mrok
przed żaglem nozdrzy węszących nas,
przed siecią wzdętą kijów i rąk,
kiedy nie wrócą matki ni dzieci
w pustego serca rozpruty strąk.
Nas nauczono. Trzeba zapomnieć,
żeby nie umrzeć rojąc to wszystko.
Wstajemy nocą. Ciemno jest, ślisko.
Szukamy serca - bierzemy w rękę,
nasłuchujemy: wygaśnie męka,
ale zostanie kamień - tak - głaz.
I tak staniemy na wozach, czołgach,
na samolotach, na rumowisku,
gdzie po nas wąż się ciszy przeczołga,
gdzie zimny potop omyje nas,
nie wiedząc: stoi czy płynie czas.
Jak obce miasta z głębin kopane,
popielejące ludzkie pokłady
na wznak leżące, stojące wzwyż,
nie wiedząc, czy my karty iliady
rzeźbione ogniem w błyszczącym złocie,
czy nam postawią, z litości chociaż,
nad grobem krzyż.
22.07.1943
|
| Pt sie 01, 2014 19:26 |
|
|
|
Anonim (konto usunięte)
|
Re: Poezja "jesteś powietrzem
które drzewa pieści
rękoma z błękitu
jesteś skrzydłem ptaka
który nie trąca liści
płynie
jesteś zachodnim słońcem
pełnym świtów
bajką ze słów które mówi się
westchnieniem
czym ty jesteś -
dla mnie - świeżą wodą
wytrysłą na skwarnej pustyni
sosną - która cień daje
drżącą osiką - która współczuje
dla zziębniętych - słońcem
dla konających - bogiem
ty - rozbłysły w każdej gwieździe
której na imię miłość."
Halina Poświatowska
|
| N sie 03, 2014 19:51 |
|
|
|
Anonim (konto usunięte)
|
Re: Poezja Czyhanie na Boga
Kto on zacz - nie wiem, lecz wszędzie Go czuję...
Błąkamy się po gwiazdach, po wichrach, po ziemi,
Każdy z nas przeciwnika wiecznie prześladuje
I ciągleśmy związani myślami tajnemi.
Nie wiem, czyli w Nim znajdę druha czy też wroga,
Czy do stóp Mu się rzucę, czy też Go ukorzę,
Czy na Jego spotkanie ogarnie mną trwoga,
Czy On mnie się przestraszy, gdy Mu drzwi otworzę.
Szukamy siebie wzajem... I każdy się troska,
Każdy się boi wiecznie strasznego spotkania...
Więc błądzimy, wędrowce... Miasto, lasy, wioska
Na naszej drodze... Wszędzie te same pytania.
"Przechodził tu?" - Tak, przeszedł, lecz miał twarz zakrytą.
"A tu był?" - Kto? - "Ten Tajny"... Idź dalej... nie wiemy...
"A może tutaj?" - Skrył się pod cmentarną płytą...
Biegnę!!! Odwalam płytę!... ...Grób pusty... grób niemy...
I tak lata już chodzę, i szukam bez celu...
A wiem, że i On, Straszny, szuka mnie... zlękniony...
Że i On, przeczuwany, pytał o mnie wielu
I przebiegł nadaremno wszystkie świata strony...
Ale dziś, jak szpieg nędzny, wyśledziłem skrycie,
Że będzie tu przechodził... Więc się przyczaiłem,
Czekam... Albo mu oddam wszystko, całe życie,
Albo Go przeklnę za to, że życie strwoniłem...
Wypadnę nań znienacka! Z twarzy Mu zasłonę
Zedrę! Zobaczę, kto On - i On mnie zobaczy!
Staniemy twarz przy twarzy... Oczy spłomienione
Rzucimy sobie wzajem - w szczęściu lub rozpaczy!
Czyham!!! Będzie przechodził... już słyszę krok cichy...
Iść z Nim razem? Nie!!! Ktoś z nas zdobędzie dziś władzę:
Albo za Nim podążę, jak niewolnik lichy,
Albo, jak mocarz władny - sam Go poprowadzę!
Julian Tuwim
|
| Śr sie 27, 2014 15:23 |
|
|
|
Nie możesz rozpoczynać nowych wątków
Nie możesz odpowiadać w wątkach
Nie możesz edytować swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz dodawać załączników
|
|
