Intencje autora, a przeżywanie odbiorcy często mogę się mijać co do przekaz odbiór.
Bo jeden chciał tego, a drugi odebrał to tak, a więc jest coś nie tak.
Oczywiście w odbiorze Polaka tekstu angielskiego może istnieć i tak często jest bariera językowa plus jest też, że do odbiorcy nie trafia całościowy przekaz danej filozofii jaką generuje dane środowisko.
Więc wiele osób słuchając NW czy czegoś tam nie kojarzy tego z Gotykiem czy czymś tam ale kiedy pojawiają się u odbiorcy, którym najczęściej jest osoba młoda elementy subkultury to trzeba przyjrzeć się sprawie.
Znam sytuację, że młodzian wsiąkł w te klimaty długie „pióra”, czerń w ubiorze, glany, znaki świata satan koegzystujące z zespołami nurtu czarnego or deth metalu.
Nasilone efekty konfliktu z otoczeniem, próby samobójcze, nieskończenie żadnej szkoły powyżej gimnazjum.
I na taki stan rzeczy na pewno miała sytuacja rodzinna, ale być może przez swoje zachowanie i styl młodzieniec dawał sygnały o pomoc.
Ja samo w młodości i później zasłuchiwałem (nawet teraz czasem) się w hard i hewi, ale nigdy nie odnosiłem tego do jakieś filozofii czy czerpania jakiś natchnień co do mego sposobu życia.
Ale przez powrót do Boga ta moja pasja została przez Niego samego tak delikatnie zabrana, że teraz nawet nie pamiętam kiedy ostatni raz słuchałem Metalliki, Deep Parple, Krim Krimson czy NW, a tym bardziej ACDC, Iron Meiden, Kiss, Judas Prist, Saxon o behemocie nawet nie myślę (przepraszam za pisownię)
PS
Ale Orion Metalicki jest super.

To raczej tak jak napisałeś: sygnały o pomoc. Jedna osoba ćpa, inna się odcina, jeszcze inna pije... raczej nie zwalałbym tego na karb muzyki, bo to oznacza zamiatanie rzeczywistego problemu pod dywan. Tym bardziej, że żaden zespół nie śpiewa o "rzuceniu szkoły w imię szatana!".

Tak jak napisałem: to, co bardzo często jest tutaj napisane odnośnie Nightwish (Teresse) można by odnieść do wierszy poetów z okresu Młodej Polski... i wtedy i Nightwish, i Metallica, i Judas Priest i AC/DC wypadają grzeczni jak baranki (bez osobistej wycieczki baranku )

Zresztą, to samo można napisać o każdej muzyce. Owszem, hip-hop czy techno nie są tak oczywiste w wyglądzie zewnętrznym, ale wg mnie te subkultury niosą za sobą duże większe zagrożenia związane np z agresją czy dragami. Metal i sama subkultura (a przynajmniej za moich czasów) był bardziej czymś wiążącym, niż narzucającym sposób myślenia. To chyba było związane z mnogością poglądów i postaw w samej subkulturze, oraz tym, że wielu długowłosych metalowców to były jednostki odrzucone przez "przeciętną większość". Albo biedniejsze i odstające ciuchami, albo nieco bardziej inteligentne i zainteresowane czymś innym niż tanim winem w szatni. W tej subkulturze nikt nie pytał się o średnią, pracę rodziców, auto, metkę na ciuchach czy też uczelnię albo pracę. Każdy mógł być sobą.

Oczywiście, to też wyidealizowanie, tutaj też są patologie, agresja, dragi, wóda, tanie wina. Ale mogę z ręką na sercu powiedzieć, że jest tego mniej niż w innych nieformalnych grupach. I na pewno jest bardziej... tolerancyjnie.


Crosis

a ja bym powiedzila nawet ze hip-hop jest bardziej agresywny niz metal.albo hm, bo niektorych autorach widac zubożenie języka.
poza tym to stereotyp, bo zaraz wikeszosci ludzi metal sie tylko z szatanem kojarzy, co jest tez przygnebiajace.ale to tzreba jednak wiecej tej muzyki słuchac zeby sie o tym przekonac.wiele zespolow w swoich tekstak porusza zwyczajne ludzkie i egzystencjonalne problemy.a szatan?jak sie gdzies w tekscie przewinie to nie znaczy ze satanizm sie tam wkrada i grzechem przebrzydlym staje sie sluchanie muzyki.

nuriha, zgodzę się z większą częścią Twojej wypowiedzi, ale nie z tym fragmentem

jak rozumiem jesteś chrześcijanką - jesteś pewna tego co napisałaś?
pozdrawiam

oczywiscie Kastorze;)

Czy wobec tego- nawiązując do wypowiedzi Crosisa- potencjalnie niebezpieczne jest czytanie powiedzmy Micińskiego, Przybyszewskiego i Witkacego?

Jeśli czytamy to z dystansem i z krytyką jest OK!
Ale jeśli wpływa to na nasze emocje i przysłania nam rzeczywistość, to jest to do bani.
Bo nawet JPII nawołuje by nasza religijność wynikała z naszej wiary ale też z naszego rozumu.
Kierowanie się samymi emocjami prowadzi do wielu zranień i bólu.

Akurat z tym się nie zgodzę.

Czasami daje się zauważyć jak ksiądz/wierni bez zastanowienia i w pośpiechu odmawiają tajemnicę wiary: "Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci". To już pogodynka bardziej angażuje się w prognozę niż ludzie wierzący w to co nazwałbym jakimś takim filarem wiary.
Jeśli jednak dla kogoś nie są to puste frazesy i identyfikuje się z tym Chrystusem (ma świadomość, że był kiedyś taki człowiek i, że jego męką była realna) to nie widzę możliwośći by z jednej strony odczuwać jakąś tam wdzięczność, a z drugiej słuchać śpiewów o szatanie.

Tak na chłopski rozum nie można mówić mamie, żonie, córce, że się je kocha, a potem przyklaskiwać znajomym, którzy je obrażają. Myślę, że co do tej kwestii nawet ateiści przyznają mi trochę racji .

Pewna kobieta mawiała, że jej kontakty z szatanem ograniczają się do zdania "i nie wódź nas na pokuszenie". Dokładnie tak powinno być z nami

Rozumiem, że chcemy tworzyć nowoczesny katolicyzm, otwary na różne gatunki muzyczne, akceptujący nowe trendy mody (dziś mało kto uważa, że pływanie w stroju kąpielowym jest grzechem)* itp, ale należy uważać, aby w trakcie rozwoju katolicyzmu nie doszło do sytacji, że w imię nowoczesności sprzedamy Chrystusa.
pozdrawiam

* choć są ludzie, którzy ceniąc sobie skromność unikają sytuacji, gdzie publicznie musieliby śmigać w stroju kąpielowym, niby taki strój to zwykła moda i wygoda, ale coś chyba jest na rzeczy, bo podejrzewam, że zakonnica w bikini na plaży siała by zgorszenie, ale to juz inny temat

wiesz Kastorze, nie mozemy popasc w paranoje i bac sie wypowiezdiec slowa "szatan"albo jak bezdie gdzies obecne, w prasie czy gdziekolwiek to biec do spowiezdzi;)
poza tym sa teksy ktore mowia o szatanie w zwyklmym sensie tego ze jest i ze kusi ludzi, albo ze jest zly.co innego jak juz w teksie znajdziemy cos w stylu"czcze Cie szatanie,bla bla bla".no to wtedy juz bym sie zastanowila;)chodzi mi o to ze jak sie w teksie pojawia to nie od razu musi to znaczyc cos zlego;)

@Rojza:


Chyba się nie zrozumieliśmy. Rozumiem, że nawiązujesz do mojej wypowiedzi odnośnie młodej polski... ja celowo to przekoloryzowałem, żeby pokazać Teresse co tępi co krok, a co jej umyka Jak dla mnie nie ma nic złego ani w poezji Baudleaire'a, Wojaczka i innych. Ani w tekstach NW. To co napisałem było dedykowane Teresse.

Crosis

Wiem- toteż nie ciebie zapytałam

to sobie sama dopowiedziałaś , mnie chodziło o słuchanie muzyki, w której szatan jest gloryfikowany,


o szatanie oczywiście można mówić neutralnie co grzechem nie jest; motyw diabła-kusiciela często pojawia się w sztuce ludowej, muzyce, teatrze, literaturze (kto pamięta Pana Twardowskiego?), tyle, że jeśli chodzi o metal to moja niewielka wiedza na ten temat mówi, że ta muzyka jeśli już mówi o diable, to wynosi go na piedestał, no i w efekcie mamy chociażby te słynne "różki" (chodzi mi o ten znak specyficznego ułożenia palców - pewnie kojarzysz),

jeśli chrześcijanin bardziej identyfikuje się z owymi "różkami" niż znakiem krzyża, którego się wstydzi jak koledzy patrzą, to znaczy, że coś tu już nie gra, nie został opętany, ale jakąś szkodę poniósł,

wszystko nam wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść *,
pozdrawiam



* to oczywiście św. Paweł

no to mamy jasnosc;)

chyba tak;)

Jak dla mnie super zespol, jedyny zespol metalowy, ktory mi sie jakkolwiek podoba. To, ze spiewaja metal nie znaczy, ze sa satanistami ludzie... Chociaz i tak to juz nie to samo jak bylo z poprzednia wokalistka Tarja Turunen... Szkoda. Babka miala fajny "operowy" glos. Kontrastowal pieknie z tym typkiem