forum.wiara.pl - Zobacz wątek - Własna twórczość forumowiczów

Strona 7 z 9

[ Posty: 129 ]

Przejdź na stronę Poprzednia strona 1 ... 4, 5, 6, 7, 8, 9 Następna strona

Własna twórczość forumowiczów - poezja

Autor	Wiadomość
...ski Dołączył(a): Śr lut 25, 2009 21:31 Posty: 12	REKLAMA ::: teraz musisz ty teraz zarabiasz życie piękne bo trzy-ma składniki daj się skusić najlepsza przyprawa jesteś piękna podaję wyniki kiedy twoja skóra jest w sreberkach wzmacnia nerwy łagodzi objawy kto przepłaca różnica niewielka teraz nowość smak gumowej kawy to co lubisz na mokro i sucho bez recepty jutro się zaczyna dziś pół głowy i w połowie brzucha zgaga znika od wczoraj już w kinach poznaj sekret gwarantuję nowość teraz szybszy oszczędzaj na czasie sięgnij szybko po nową wątrobość niestrawność najlepsza w swojej klasie odkryj nowsze o dwadzieścia procent teraz więcej sześć minut za darmo wygraj poczuj odkryj no i doceń kota w głowie nakarm suchą karmą biel usuwa zarazki z ręcznika burak na serwecie się czerwieni pot oj-czysty w pralce zaraz znika twoja skóra zaraz barwy zmieni witaminy kto zje ten się dowie na stres sposób i działa bez przerwy w mózgu upierz dwie półkule w głowie blokuj konto to działa na nerwy więcej szybki gdy boli bez przerwy piękne włosy już bez przypalania teraz spróbuj dostać więcej werwy gromadź wybierz usuń bez pryskania wydłuż pogrub powiększ maksymalnie kto nie wierzy niech się z tobą zmierzy w formie bądź twój świat działa formalnie bądź dwa razy więcej niż należy już w sprzedaży nowość do wygrania dwie tabletki tylko w jednej cenie strach umierać dziś bez namaczania nowy szampon ogoli kieszenie spróbuj odkryj teraz jeszcze nowsze o sto procent więcej albo taniej być czy nie być wybierz to co zdrowsze teraz nic nie waży twoje zdanie gdy zamówisz teraz masz za darmo twoje konto usuwa zarazka usuń odplam egzystencję marną wznieś wzrok w górę na niebo w podpaskach teraz skup się zagadka dla ciebie przed sygnałem nie otwieraj powiek dwie istoty staną obok siebie zgadnij która z nich to zwykły człowiek nie umieraj nie wszystko wydałeś twoja kasa miarą naszych kształtów karmę dla psów lub gdy zgodę dałeś zrobią z ciebie wikt dla kosmonautów a ja mówię wam niech żyje życie ::: KONIEC REKLAMY
Śr mar 18, 2009 17:48


...ski Dołączył(a): Śr lut 25, 2009 21:31 Posty: 12	Chyba nie mam wyboru. (ja) Lęcę dalej. ::: (!)jest pierwszy strzał prosto w mózg już z samego rana takie rany ale to nic nie jest tak źle akurat strzał był spodziewany >>>z niesmakiem na śniadanie łykam znów wczorajsze wiadomości bez kuloodpornej kamizelki witam pod czaszką pierwszych gości nana schodadach albo w windzie wymiana ognia grzecznościowa bez celownika tak na oślep w kogo co w ściany trafią słowa ostrzał ochronny obustronny to niczyja wina broń się zacina rozkalibrowana jeszcze ciut zaspana i na światło dzienne oczy senne w nagłą kanonadę na ulicy tu słup plakat neon nawet tramwaj krzyczy to nie partyzantka to już wojna i cywilizacja w puste słowa zbrojna /jakoś tak przemykam wzdłuż chodnika otwartego starcia by unikać to nie takie proste atak zmasowany nalot dywanowy bardzo cwany nim dotrzesz do klamki trafią cię odłamki wyjście tu to strzał do własnej bramki jakoś trzeba żyć więc się przedzieram wróg w środkach wyrazu nie przebiera grunt to osłona w mózgu taka zona której puste słowo nie pokona kogo dzisiaj trafi kogo dziś namierzy jak tu żyć jak umrzeć jak należy środki komunikacji myślowej masturbacji kto nie poznał ich ten nie ma racji trochę izolowany osobnik przemieszczany przed bezpośrednim ogniem osłaniany to co tu zagraża snajperzy na budynkach bilbordów celowniki wysoko na tynkach albo gdzieś na górze wysoko na rurze ambony myśliwskie w miejskiej architekturze i nagle skrytobójcze „bilety do kontroli” zza klapy marynarki na szczęście to nie boli bo tak to już bywa zawleczkę ktoś wyrywa nieświadom zamyślenie twe przerywa wysiadam na przystanku tu pole minowe ulotki promocje uzbrojenie nowe broń to zaczepna zdalnie kierowana tak by twoja przyszłość była sterowana a w pracy jak to w pracy bardzo dziękuję proszę przepraszam i zapraszam słowa kosztują grosze fałsz z nich wyziera ich łuską jest kariera kto chce tu coś zyskać z arsenału je wybiera /ta broń ma skład chemiczny tworzy w mózgu majaki dostałem całą serię lecz wiem że to ślepaki mnie to nie wzrusza pancerza nie narusza i tak wiem że gdzieś w środku ukryta czuwa dusza bez pracy nie da rady przez życie się przemycić więc trzeba gdzieś zarabiać na to co nie nasyci sytuacja niestabilna wokół wojna cywilna ku masowej zagładzie ludzkość bezsilna dopiero po powrocie prawdziwe są wrażenia w domu swym broń posiadasz masowego rażenia otwierasz odbiornik by słuchać wiadomości śmiercionośne fale obiorą cię do kości kto ma nadajnik nie musi mieć racji wystarczy to by rządzić tym światem informacji wieczór rozgwieżdżony już koniec gonitwy klękam by wypuścić wzwyż flarę modlitwy :::
Pt mar 27, 2009 23:46

marek1992 Dołączył(a): Wt mar 31, 2009 15:22 Posty: 1	Przepraszam. Nie umiem - tylko próbuję. Wiara Podchodzisz do mnie i wyciągasz dłoń unoszę pięść, zadaję cios w twarz słaniasz się na nogach, Twoje ciało wykrzywia ból kolejne uderzenie i mój ironiczny śmiech krew spływa mi na ciężkie, czarne buty Twoje usta wykrzywia przerażająco bolesny uśmiech ociekasz krwią, ból wypełnia Cię po brzegi ciała i duszy cierpliwie czekasz na mój kolejny cios biję bez miłosierdzia umierasz po raz kolejny Powstajesz no nowo, znów wyciągasz dłoń czekasz na mnie, gdy spoglądam złowieszczym wzrokiem podam rękę czy uderzę jeszcze mocniej Płaczesz jak małe, bezbronne dziecko a ja ciągnę Cię za sobą ku najpodlejszemu rynsztokowi… mojemu życiu przeraźliwie milczysz i trwasz obok wciąż wyciągasz dłoń Głupiec! opamiętuję się na krótką chwilę ciche słowo przepraszam i jeszcze cichsze dziękuję Patrzysz na mnie tak smutno nie powinieneś jak można patrzeć na takie bydlę jak ja Wiesz, że znów Cię zawiodę opluję i zabiję, utopię w oceanie swojego upadku upadku na samo dno Ale słyszysz, słyszysz i wierzysz mi gdy nieśmiało mówię Boże, przebacz mi i kocham Cię
Wt mar 31, 2009 17:24


...ski Dołączył(a): Śr lut 25, 2009 21:31 Posty: 12	I taki najprostszy, zwykły tekścik: ::: opowiedz coś o bohaterze (mi) kimś takim co się wciąż naraża (i) kto idzie naprzód i zwycięża (bo) przeciwnościami się nie zraża… nie filozofuj przykryj się kołdrą jak należy w dzisiejszych czasach jest inaczej dziś w bohaterów nikt nie wierzy to nie jest taka prosta sprawa mówią zdobyto wszystkie szczyty trudno jest przebić się jednostce nawet szczyt chamstwa już zdobyty teraz jest moda na kariery szanse i nowe możliwości zachłanność każe łykać wszystko nawet nie zważa nikt na ości patrz dziadek twój on tyle przeżył dziś nawet godność mu wydarto w szpitalu leży z tym w co wierzył skona żyjąc na jedną czwartą zmarszczki na twarzy to historia dyplom za życie wypisany jednak większości starszych osób został szacunek odebrany ceni się tylko to co szybkie nie starzejące i 'zadbane' tak zwane autorytety muszą być w tym panierowane chciałbym żebyś zrozumiał dobrze przed ludźmi tymi chcę cię ustrzec co będą walczyć o twe serce ich miłość zamieszkała w lustrze będą ci mówić „mnie posłuchaj” pamiętaj i postępuj mądrze nie leć zaraz nadstawiać ucha zaczerpnij najpierw wiedzy z książek nie daj się byle komu zwodzić nie bądź jakim jest most zwodzony czy górą kto czy płynie dołem on zaraz czeka nastawiony recepty nie ma nikt na życie nie chcę się mądrzyć wbrew naturze jedno jednak chcę ci przekazać byś zawsze chodził z głową w górze przodkowie twoi okop znali i rzeczywistość obozową w powstaniach życie oddawali nie tracąc wiary w przyszłość nową patrz jak to teraz popieprzono system sprytnie obudowany masz pracę musisz siedzieć cicho bo jeśli nie masz toś przegrany nikt tu z człowiekiem się nie liczy tu wszystko postać ma wykresu na scenę wkracza podgatunek znany jako ludzie biznesu nie zrobisz samodzielnie kroku nim nie przedstawisz biznesplanu bo musisz być przewidywalny jeśli masz dostać się do klanu przewrotność wszystko pokręciła bo życie nie jest do zdobycia to żaden jest kretyński wyścig życie ma człowiek do przeżycia dom wtedy jest gdy pachnie strawą radością dzieci rozkrzyczany gdzie mądrej matki ciepłe ręce kto to osiągnie jest wygrany wzór kobiet z reklam jest spaczony wystrzegaj się takiej w krawacie nie wybierz twardej nie bierz miękkiej prawdziwą 'jędrną' wybierz bracie nikt nie przekroczy twego kręgu gdy na mądrości coś zbudujesz i nawet jeśli klepiesz biedę nikt cię nie ruszy moc poczujesz mówiłeś coś o bohaterze patrz piramidy zbudowano encyklopedie nazwisk pełne i wierszy tyle napisano każdy kto tu swą ścieżkę znaczył chciał poznać wszystkie odpowiedzi dziś tu wcale nie jest inaczej gatunek się pod kloszem biedzi idoli więcej niż szarańczy nie trzeba już nadstawiać ucha każdy ma coś do powiedzenia już braknie tych co mają słuchać ktoś tak próbuje nas ogłupić aby hodowlę trzymać w szponach by ziemię tę do końca złupić prawdę i wiarę w nas pokonać fal już za mało mają stacje czas przyszedł przejść na mikrofale piecze nas nadmiar informacji tak wciska się ludziom zakalec ty jednak tym się nie zniechęcaj bo każdy dzień jest tobie dany rano zaczynaj od początku swój licznik miej wyzerowany musimy kończyć mój hetmanie ja jutro bardzo wcześnie wstaję nie wstydzę się powiedzieć tego w kolejce po zasiłek staję wracając do twych bohaterów ty nie zaprzedaj się lecz sprężaj by nic nie robić a zwyciężać to uwierz bardzo duży ciężar :::
So kwi 04, 2009 8:55

jansie Dołączył(a): N kwi 12, 2009 11:58 Posty: 4	Witam. Zamieszczam tu link. To jest piosenka, a raczej modlitwa do Boga. Kiedyś ułożyłem wiersz, parę miesięcy temu muzykę i .... chciałbym prosić o to czy moglibyście powiedzieć co wy na to? To moja że tak powiem inauguracja. Ktoś mi powiedział , że powinienem spróbować. Wiec próbuje. To adres do niej: http://jansie.mp3.wp.pl/?tg=L3Avc3RyZWZ ... kuaHRtbA== Pozdrawiam wszystkich.
N kwi 12, 2009 14:03


Mieszek Dołączył(a): Wt lut 22, 2005 23:45 Posty: 3638	Głos Jansie masz. Nigdy nie lubiałem takich pobrzdękań, więc sie nie będe wypowiadał co do twórczości. Rzecz to gustu z mojej strony który mówi od razu "nie". Potrafie jednak nieco dostrzec mimo tego nielubienia czegoś dzieki empatii... myślę, że komus się by to podobało. błeee Powodzenia. _________________ Niech żyje cywilizacja łacińska !!! więc śpiewaj duszo ma... BÓG JEST MIŁOŚCIĄ...
N kwi 12, 2009 16:42

jansie Dołączył(a): N kwi 12, 2009 11:58 Posty: 4	Moja piosenka Dziękuję.
Pn kwi 13, 2009 7:48

jansie Dołączył(a): N kwi 12, 2009 11:58 Posty: 4	A to kilka moich wierszy. WIARA Dziś wiem, że istniejesz I nie ma zwątpienia I Anioł błękitny Strzeże mego cienia I pewnie tak będzie Znów kilka chwil może Że góry przenosić Przejść sucho przez morze A potem dopadnie Mnie znowu zwątpienie I cuda przegrają Tę walkę z myśleniem I znów mokre nogi Gdy wejdę do morza I góry na miejscu Przesunąć nie można MODLITWA Przepraszam Cię za wszystko To co uczyniłem To czego zaniechałem I to co myśliłem I za słowa moje I postanowienia Które kruche były Niczym kwiatów tchnienia I wiarę zbyt małą Brak miłości może Za wszystko Cię przepraszam Odpuść mi to Boże *** Niewola może być łaską lecz może też prowadzić ku upadkowi I najczęściej taki jest właśnie początek dramatu Wolna wola... To wszystko takie trudne Boże PYCHA "Pycha jest we mnie i w Tobie" mówi namaszczony emisariusz Chrystusa Tak... On ma "Absolutną" rację A pokora? - zapytałem PRZECIEŻ JEST WE MNIE TEŻ POKORA! Tak?- emisariusz podniósł głowę badając mnie litościwym spojrzeniem przekłuwając ostrzem miłosierdzia moje rozdmuchane ego Wyszedłem I padał ciepły deszcz I złota kula zbudowała Most Pokoju między jednym a drugim krańcem Świata A w samym centrum byłem ja PYTANIE OD LAT NIESAMOWICIE RETORYCZNE Czy Ty naprawdę istniejesz? Czy Ty żyjesz? Bo to, że tu byłeś To fakt historyczny Pewnik I tylko to zmartwychwstanie Cholernie nieraz trudna rzecz Do przyjęcia A to już nie aksjomat To kwestia wiary I jeszcze to Twoje słynne „Eloi, Eloi lema sabachthani" I to tak, na sam koniec Mimochodem jakby dodane Tak, aby to wszystko Jeszcze bardziej nieproste było Mówią, że to dlatego Bo stałeś się człowiekiem I na krzyżu czułeś jak ja Po to bym mógł być zbawiony Te pytania … od wieków Każdy je zadaje Lub prawie każdy No może ogólnie większość I ja nieraz jestem w tej Większości, ale też i w tej Mniejszości zdarza się, że bywam I wtedy trochę tak Jakby szczęśliwszy jestem Ci, którzy wierzą To Oni są właśnie wybrańcami To do Nich należy Królestwo! A Ci co nie wierzą? Co z Nimi? Ale jeśli Tam jednak jesteś To spojrzyj na mnie Ze swego Królestwa. I wybacz mą niewiarę Bo ja tylko homo sapiens jestem I dlatego mi tak trudno … Nieraz uwierzyć. Może komuś się spodoba? Pozdrawiam Was Świątecznie
Pn kwi 13, 2009 7:59

Lot Orła Dołączył(a): So lut 28, 2009 15:22 Posty: 345	Największa zagadka istnienia Kobieta... Klejnot w koronie rzeczywistości. Otulona lekką mgiełką, kusząca powabem skarbnica tajemnic, spojrzeniem krusząca mury i męskie serca. Niszczycielka i dawczyni życia. Szara eminencja pośród pierścieni i ukłonów. Źródło kłopotów, przy którym ostre miecze tępieją. Natchnienie artystów i samobójców. Eteryczna kochanka, kiedy próbujesz ją złapać, umyka skutecznie niczym wiatr. Pieszcząca zmysły nierealna nimfa. Nektar i ambrozja a zarazem cykuta i wilcza jagoda. Władczyni marionetek. Potężna i niezachwiana a jednak krucha niczym najdelikatniejszy kryształ. Łagodząca obyczaje, tam gdzie testosteron wylewa się z żył. Pani, Królowa, Władczyni, Bogini. Obiekt westchnień i pożądań. Największa zagadka istnienia. Kobieta... Ah te kobiety =) _________________ leć wysoko! prosto pod sztandar WOLNOśCI! Nigdy nie ufaj maszynom... i kobietom.
Pn maja 11, 2009 11:51

...ski Dołączył(a): Śr lut 25, 2009 21:31 Posty: 12	bajęda, że niby takie s-f ::: Wielka Rado raport zabrzmi niczym stara przypowieść w łożu przedziwnej istoty zaczynam swą opowieść Heńkiem spod szóstki istota ta ogólnie zwana była dziwne sceny z życia swego spisane zostawiła wykorzystany mózg był jeszcze w całkiem dobrym stanie odzyskano informacje te poprzez skanowanie filtrowano glob niebieski pełnych siedem obrotów stworzenie życia tam na nowo mniej sprawiłoby kłopotów bytowanie i związane na planecie z nim cuda ściśle łączą się z religią jakiegoś Holiłuda jedno magiczne jest zaklęcie na którym wiara ta się opiera otwiera dusze mózgi kruszy a brzmi jakoś tak „kariera” Wielka Rado pozwól że dla zrozumienia sprawozdania przedstawimy część pamięci z mózgu obiektu badania kilka chwil z życia istoty będzie najlepszym przykładem jak gatunek w swą historię samo wpisuje zagładę kawy łyk buty na nogi minuty najlepsze ostrogi z drogi wszyscy tramwaj mój znowu uciekł a to pech owo dzień zaczynam ech rany szybciej _ _ _ ile można w miejscu stać jest następny wepchać się stado nie wyprzedzi mnie ruszaj tłuku w tłoku niech szybkość mi zapiera dech znów czerwone znowu stoi czas mi dwoi się i troi po co ta sygnalizacja taka czasu masturbacja daję słowo jak znów stanie z drzwiami wyjdę na żądanie patrzcie ludzie jaki głup na rowerze oczy w słup że pikawa mu nie stanie takie czasu marnowanie teraz w lewo i na kładkę kilka minut na przesiadkę już w bebechach czuję parcie czas zaliczyć szybkie żarcie znów mam pecha ludzi rząd koleja po horyzont ze dwie albo trzy osoby co tu robią te nieroby stawiam w zakład kilka minut że ich czas też jest in minus trampek na śniadanie łykam piję kwas pracuje grdyka taka tutaj teraz moda na gadanie czasu szkoda co za przestój czas na akcję włączyć bieg na satysfakcję niebezpiecznie czas ucieka ten przegrywa dziś kto zwleka czy te słońce nakręcone jak mam zdążyć w pocie tonę po chustkę sięgam do gaci czas rozluźnić se krawacik drugi etap operacji „łap środek komunikacji” wszystko mógłbym za to dać żeby szybciej móc się dziać cień już się przesunął tyle a ja za zegarem w tyle tam z powrotem na przystanku tętno wali bez ustanku w mózgu iskrzą nerwów gwiazdy w oczach noszę rozkład jazdy no jest wreszcie znowu jadę dobrze że zgodnie z rozkładem znam przysłowie proszę was że grunt to mieć dobry czas wjeżdżam w teren mi znajomy przestrzeń pocięta na zony czas leci klepsydry lejkiem znaleźć właściwą alejkę spóźnić się będzie niedobrze w końcu to mój własny pogrzeb Wielka Rado tu stosownym będzie przerwać sprawozdanie bo niejasnym do tej pory dla nas jest ostatnie zdanie jeśli chodzi o planetę czas sterylnej wegetacji jest potrzebny by spróbować kolejnej kolonizacji a badania zawartości tego gatunku w gatunku dziesięć procent wykazały w zaokrąglonym rachunku problem mieli na planecie z tym że każdy chciał być pierwszy lecz zabrakło im ostatnich i tak kończy się ten wierszyk :::
Cz maja 14, 2009 8:51

renia Dołączył(a): Pt lut 17, 2006 19:17 Posty: 149	Sen o drodze do raju Usiana szkłem i kamieniem długa i kręta droga pięła się hen wysoko do tronu samego Boga Usłana ostrym gwoździem trudną powolną była a bose stopy wędrowców bezlitośnie raniła Mimo cierpień i znoju mimo trudu wielkiego szli pełni wiary nadziei do Ojca Niebieskiego Na przedzie kroczył Jezus boso w cierniowej koronie On pierwszy dotarł do Ojca i usiadł na złotym tronie Spojrzeniem pełnym miłości zachęcał lud zbolały by szli po Jego śladach co drogą do nieba być miały Maryja Matka Jego tę drogę im wskazała i Ona jako pierwsza nagrodę otrzymała I jak każda matula o los dzieci stroskana pomogła tym co ufali prowadząc ich do Pana Zaś Ci co stracili wiarę zbyt szybko rezygnowali zwyciężeni przez smutek na brzegu drogi zostali Renia
Pt maja 15, 2009 7:34

...ski Dołączył(a): Śr lut 25, 2009 21:31 Posty: 12	::: wyłączam fonię płynę wśród światów bezimiennych wysepek w łup brzemiennych tu wieczne open’tanie przylgnie i już zostanie krajobraz ten do’statku góry mydlanych baniek kuszą dryfuję na nie przypadkiem do upadku mają moją dolinę mirażem wrażeń sennych omamów nadbagiennych nieobojętnie minę pozory ofert cennych rafy kolorów zmiennych wiry a ich zadanie otworzyć swe otchłanie by wciągnąć w krąg zadatku bez wpływu pozostanie gdy odpływ go zastanie kto skory do wydatku bezwolnie zwolna ginę śród marzeń niskopiennych popędów tak przydennych stoję tak po kolana przestrzeń zaczarowana rozumu znikła arka czas reglamentowany na półkach składowany odmierzą mi na raty dusza popodkulana ilością hamowana ściśnięta w zakamarkach krok wzrokiem odmierzany wzrok zdalnie sterowany przez potrzeb surogaty ludzkość tu pokalana w promocji wyprzedana stara hiperhandlarka ruszam nie zatrzymany pleców pełne ekrany w nic wielkie znów bogaty :::
So maja 23, 2009 10:58

renia Dołączył(a): Pt lut 17, 2006 19:17 Posty: 149	Anielskie wspomnienia bajka nie tylko dla dzieci Na samym środku niebiańskiej łąki Anioły beztrosko sobie fruwały jeden był duży drugi ciut mniejszy zaś ten najmłodszy zupełnie mały Zmęczone zbieraniem kwiatów na bukiet by spocząć na chwilę szukały cienia kiedy już siadły pod dużym drzewem pamięcią wróciły ziemskie wspomnienia Ten duży zaczął cudowną opowieść o świętach gdy jeszcze był całkiem mały takich rodzinnych ciepłych radosnych gdy pod choinką prezenty czekały Lubił je zawsze najbardziej na świecie ze łzami w oczach wspominał dziadka biedniutki żłobek w nim dziecię małe wieczerzę choinkę i biel opłatka Jeszcze nie zdążył zakończyć powieści gdy drugi Anioł przerwał zasmucony nie wiedział bowiem co znaczy rodzina przez ojca na bruk z domu wyrzucony Nigdy nie zaznał szczęścia i miłości mieszkaniem był mu karton z tektury światła choinki w oknie sąsiada zaś towarzystwem myszy i szczury Przerwał mu Anioł ten całkiem malutki otulił się skrzydłem i gorzko płacze bo biedak nie wiedział co to są święta a małe serduszko z żalu kołacze Po chwili rzecze -nie mam nikogo przecież się muszę i z tym pogodzić ciekawe jakie były by me święta gdyby mamusia mogła mnie urodzić Renia
Cz sie 06, 2009 22:02

kastor Dołączył(a): Cz sty 31, 2008 22:30 Posty: 1191	Czasami tak sobie przeglądam tę waszą poezję i przyznam, że niektóre fragmenty macie naprawdę niezłe _________________ O Tobie mówi serce moje; szukaj Jego oblicza...
Cz sie 06, 2009 22:17

...ski Dołączył(a): Śr lut 25, 2009 21:31 Posty: 12	::: poczekaj chwilę nie nie ruszaj jeszcze tylko po jednym słowie po jednym geście taki spokój od ciebie nikt mnie tak nie słuchał jeszcze na zakąskę jeden wątek trzy czwarte myśli przed odejściem jak światem świat kierat znój i poniżenie dostajemy wszystko a wybieramy potępienie w opętaniu otępieni potępiamy głos sumienia a rządzący mają zawsze czarne podniebienia manekiny w garniturach no nigdy nie uwierzę nie zaufam im i wiem że nie działają w dobrej wierze wielkie koncepcje sposoby wielkie plany mają kraje śmiechu warte bez ich udziału słońce co rano wstaje bluźniercze słowa deklaracje wolności ponad miarę pełne bezczeszczą ciszę tego domu nie zgina karku nic co pełznie widzę wielki nowy świat stara siła nim rządzi nie mi sądzić jednak twierdzę że człowiek nadal błądzi system myślenia niby nowy a kto ma rozum niechaj dojdzie wszystko zaczyna się od younga i wszystko kończy na frojdzie wygnana z serc bo niepotrzebna za mury miasta wymieciona odłogiem legła świadcząc przeciw ludzkości wiara poroniona szare długie kręte życie pesymizmem cętkowane sznur wciąż system ci podsuwa jednak mówię „czas na zmianę” na zmartwienia bóle troski mamy coraz nowsze proszki przyczyn nikt nie likwiduje lobby dobrze prosperuje szybcy młodzi dzisiaj szybcy bo żywieni w szybkodajniach sianogłowy gatunek hodowany w wielkich stajniach wielka paszcza biznesu rozwarta na świat napiera wyssie nawet wampira do celu w środkach nie przebiera dziś pod siebie pomnażanie ma znacznie większe powodzenie automatyczne rozmnażanie nie tradycyjne się dzielenie na fundamencie nędzy kapitalne kondygnacje swe wizytówki dekoracje celują w niebo korporacje koncerny konserwują ludzi w swej łasce po kolana powyżej uszu chorej pracy igrzysk i szampana zamordyzm wielką kulturą z wierzchu smarowany od spodu strach przed stratą pracy szantaż i nagany sześciuset sześćdziesięciu i sześciu światem rządzi tym gości mylisz się gdy wierzysz im że robią to w imię miłości oto potop czasy czasów informacja nas zalewa tak dopełnia się historia w mętnych falach zło dojrzewa coraz zdrowiej i bezpieczniej kolorowo i bajecznie tak to widać na ekranie no bo już w życiu niekoniecznie tu zdeptane prawie wszystko miejsca brak już dla mamona cieszcie się ziemianie pycha już na orbitę wyniesiona no i jeszcze takie zdanie szczere choć nie górnolotne że Bóg Honor i Ojczyzna to pojęcia dziś pierwotne i ja w szeregi różne wkraczałem w życiu równo ległem zawsze nie odpowiada mi szereg tak trudno jest się siebie zaprzeć spojrzałem na niebo wysoko widzę w chmurach blizna zostawiłem tam niejedną aż trudno dziś się przyznać widziałem brata mego niejednego cała dusza w bliznach moja w tym zasługa także tak wstyd mi to wyznać człowiek słaby nie może w życiu zła się ustrzec jednak sens zdania tego możesz odczytywać także w lustrze duszo moja latarnio międzygwiezdnie zawieszona tracę zasięg daj sygnał chcę w zgodzie z tobą konać zło jest wszędzie nawet we mnie trudno jest się z tym pogodzić z jednej strony kochać ludzi z drugiej w ludzkim bagnie brodzić a zresztą co mi z myśli tych gdy wszystko dzieje się bezwzględnie choć starość wyprostuje umysł to w zamian ciało zwiędnie mówisz że czas już na mnie wiem choć nie od razu cię poznałem będę udawał że nie boję się rozstania z marnym ciałem na koniec mam życzenie proszę rzuć monetą co wypadnie z imieniem nowym biały kamyk czy może lapis mi przypadnie spokój cisza ty i ja a na zewnątrz noc głucha moment piękny pożegnania chodźmy i tak nikt nie słucha :::
Śr sie 19, 2009 15:02
Wyświetl posty nie starsze niż: Sortuj wg

Strona 7 z 9

[ Posty: 129 ]

Przejdź na stronę Poprzednia strona 1 ... 4, 5, 6, 7, 8, 9 Następna strona