Zaczęłam się ostatnio zastanawiać, czy podczas modlitwy należy się zwracać do konkretnej Osoby Trójcy Świętej (chodzi mi o modlitwę własnymi słowami) i czy robić w tym względzie jakieś rozróżnienie: np. modlitwa dziękczynna do Boga Ojca, a błagalna do Jezusa itd. Nie chcę, żeby to sprawiało "pogańskie" wrażenie (ten bóg od zarazy, a tamten od deszczu), ale przecież np. Ducha Świętego tradycyjnie prosi się o Jego dary, więc może z innymi Osobami jest podobnie?

Nie można myśleć o Ojcu nie myśląc o Synu z Niego zrodzonym i Duchu, który od Niego pochodzi. Nie można myśleć o Synu, nie myśląc o Ojcu, który go zrodził i Duchu, który na nim spoczywa. Nie można myśleć o Duchu Świętym, nie myśląc o Ojcu od którego pochodzi i o Synu, na którym spoczywa.

"Kto mnie zobaczył zobaczył i Ojca" "Ojciec we mnie i ja w Ojcu jestem"

Stara zaś mowa jednego z Ojców Pustyni na temat Modlitwy Jezusowej głosi, że wystarczy wezwać imienia Jezus, by modlić się do całej Trójcy.

Zapewniam Cię, że to jest jak najbardziej możliwe

Owszem jest. Jak sobie kupię psa i nazwę go Ojciec, kota nazwę Syn, a papużkę Duch Święty, to wtedy rzeczywiście będzie się dało. Jeśli jednak mówimy o Trójcy Świętej - nie. Ty zresztą w Trójcę nie wierzysz, więc nie rozumiem, o czym chcesz mnie zapewniać...

Uważasz, że nie ma między hipostazami boskimi takich cech, które umożliwiłyby rozróżnienie ich a zatem skoncentrowanie myśli na jednej z nich?
A może nie wierzysz mi, że jak oglądam "Pasję" Gibsona i widzę jak krzyżują Jezusa, to myślę tylko o Chrystusie, a o Ojcu i Duchu Świętym nie?

Uważam, że takie cechy istnieją. Co nie zmienia faktu, że choćby jedność woli Trzech Hipostaz nie pozwala traktować ich działań w sposób odrębny.

A co myślisz, kiedy oglądasz Pasję, tego nie wiem. Niejeden oglądający pasję pewnie myślał o tym, że popcorn jest przypalony, albo że panienka z którą przyszedł chyba jeszcze dziś się z nim nie prześpi. Czy czegoś to dowodzi? Kiedy chrześcijanin rozważa Pasję myśli o tym, że krzyżowany Chrystus został posłany przez Ojca, do którego wstępuje by zesłać Ducha Świętego.

Nasza modlitwa, dziękczynna, wstawiennicza, błagalna, czy jakakolwiek, nawet jeśli kierowana tylko do jednej Hipostazy Trójcy, jest de facto kierowana do wszystkich Trzech Hipostaz, ponieważ Trójca stanowi nierozerwalną Jedność, jest Jednym Bogiem

Klasyczne rozumienie chrześcijańskiej modlitwy, zagubione na katechezie i zapomniane w homilii, od 2000 lat pozostaje niezmienione - chrześcijanin zawsze modli się do Ojca przez Syna w Duchu Świętym

No to już jesteśmy prawie u konkluzji, bardzo ładnie.

Tak, dowodzi tego, że nie miałeś racji pisząc, że nie da się myśleć o jednej hipostazie boskiej nie myśląc o innych. Może prawdziwy, gorliwy chrześcijanin zawsze myśląc o jednej z nich myśli o innych, ale nie każdy myśli w ten sposób. Po prostu bez sensu jest wmawianie ludziom co to oni niby myślą, tak jak to Ty zrobiłeś i stąd moja uwaga.
Bez sensu jest też wmawianie innym "nie można myśleć inaczej niż ja myślę", albo "jak ktoś jest chrześcijaninem to myśli tak i tak [czyt. tak jak ja]". Wrzuć na luz Zefciu, bo piszesz tak jakbyś miał na oczach klapki "racji mojszej niż twojszej"

Dlaczego w takim razie mówimy "Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu [...]", jeśli np. samo "Chwała Duchowi Świętemu" obejmowałoby automatycznie całą Trójcę?

Jeśli ktoś myśli inaczej - ergo nie jest chrześcijaninem. Ewentualnie jest chrześcijaninem, ale został przez kogoś błędnie pouczony. Założyłem jednak że jeśli ktoś chce modlić się do Boga w Trójcy, to chrześcijaninem jest.

Nie - piszę z punktu widzenia racji wszystkich chrześcijan, a nie racji mojej. Moje osobiste racje typu "ser jest dobry z musztardą" są moje i nikomu ich nie narzucam. Ale doktryna trynitarna to nie jest moja racja osobista.

Może właśnie po to, aby nie dokonywać niepotrzebnych "rozdzieleń", aby Trójcę zawsze wysławiać całościowo
Zresztą pierwotna wersja doksologii brzmiała właśnie "Chwała Ojcu przez Syna w Duchu Świętym". Na postać znaną nam dzisiaj zostało to zmienione dopiero w IV wieku przez św. Bazylego Wielkiego

Wydaje mi się to interesujące, co m.in. o istocie Trójcy Świętej mówi Joseph Ratzinger we "Wprowadzeniu w chrześcijaństwo".

"Paradoks 'Una essentia, tres personae - jedna natura w trzech Osobach' - jest przyporządkowany pytaniu o pierwotne znaczenie jedności i wielości.
.....
Modelem jedności, do której należy dążyć , nie jest zatem niepodzielność na wzór atomu, niepodzielnej w sobie najmniejszej jedności; miarodajną, najwyższą formą jedności jest ta jedność, którą tworzy miłość. Wielojedność, która wzrasta w miłośći, jest głębsza, prawdziwsza niż jedność 'atomu'."

Mnie to słowo -wielojedność- wystarcza za całe wyjaśnie.

Pozwolę sobie jeszcze dopytać o podstawy "rozdzielenia" modlitw na poszczególne Osoby Trójcy, np.
- Ojcze Nasz
- Jezu ufam Tobie
- Litania do Ducha Świętego
Czy zwracając się do takiej a nie innej Osoby należy się kierować czymś konkretnym? Wiem, że te modlitwy i tak trafiają do jednego Adresata, ale jakaś przyczyna w tym rozdzieleniu chyba jest...

Może nasze ludzkie ograniczenia, które wymagają takiej właśnie formy modlitwy
A spróbuj popatrzeć na to tak - to umacnia wiarę w Trójcę