Buddhy Siakjamuniego nikt Buddhą nie stworzył. Sam osiągnął stan Buddhy praktykując przez wiele odrodzeń i przyjmując nauki od innych Buddhów. Nie chcę mi się rozpisywać po poruszając się w swojej chrześcijańskiej wizji świata i tak tego nie zrozumiesz.

Gdybyś wiedziała jaka jest miłość Bodhisattwów, jaki jest ideał miłości w buddyzmie, to byś się tak tą miłością biblijnego Boga nie zachwycała, bo daleko jej do tej którą przejawiają Bodhisattwowie potrafiący oddać własne życie nawet za jedno zwierzę i gotowi odradzać się w piekłach aby pomagać znajdującym się tam istotom.
Po tym jak zobaczyłem o ile lepsze jest to do czego buddyzm prowadzi i o ile bardziej wspaniałe są postacie Buddhów i Bodhisattwów w porównaniu do chrześcijańskiego Boga, chrześcijaństwo przestało być dla mnie atrakcyjne, ponieważ nie jest w stanie zaoferować nic lepszego od tego, co oferuje droga Buddhy, nie mówiąc już o tym, że w wielu miejscach nie może się z nią nawet równać.

Dla mnie prez duże M jest Miłość do Człowieka. To jest ta główna podstawa, największa siła, dla której chce się w ogóle żyć, dla której chce się żyć dobrze, mądrze, w pokoju, być przydatnym społeczeństwu, mieć i właściwie wychować swoje dzieci... Wiara w Boga nie daje takiej mocy, motywacji, ani szczęścia, aczkolwiek owszem, może być istotnym uzupełnieniem życia, "usystematyzowaniem" tych fundamentalnych wartości życiowych jakie jesteśmy w stanie z siebie wykrzesać - z Miłością na czele, a reszta wypływa z Miłości.

Fakt, za wszystkich ludzi łatwiej się umiera niż za "żyjące i płaczące jedzenie" sztuk jeden, ale Jezus też zszedł do piekieł - spoko jest.