Czy adoracja jest jeszcze modna, co nam może dac?

Nie traktowałbym adoracji w kategoriach mody, ale muszę powiedzieć, że jak chodzę na adorację, to przeważnie zastaję tam jakichś ludzi, więc może nie jest tak źle.
Pozdrawiam

Jeśli pozwolisz napiszę Ci jak to bywało dawniej.

"Prawie w całem świecie katolickiem obchodzi się uroczyście czterdziestogodzinne nabożeństwo we większych kościołach wiejskich i we wszystkich miejskich. Odprawianem bywa to nabożeństwo Eucharystyczne przeważnie w dniach od Siedendziesiątnicy do Środy popielcowej. W niektórych miastach wprowadzono we wielu kościołach, kaplicach i orytoryjach nieprzerwane modły czterdziestogodzinne w ciągu całego roku. W Rzymie trwało to nabożeństwo pierwotnie rzeczywiście przez 40 godzin bez przerwy, dzień i noc. Przepis ten zmienił Benedykt XIV o tyle, że stosownie do uznania Biskupa Dyecezyi wolno rozłożyć to nabożeństwo na same godziny dzienne. U nas odprawia się teraz to nabożeństwo z wystawieniem Najśw. Sakramentu od rana do wieczora. Zyskać przytem można następujące odpusty:
a. Za każde odwiedzenie Najśw. Sakramentu, o ile przytem wzbudzi się prawdziwą skruchę i postanowienie spowiedzi, odpust 10 kwadragen.
b.Jeśli przyjmie się w tym czasie św. Sakrament i pomodli na intencyę Papieża, odpust zupełny.
c. W okresie czterdziestogodzinnego nabożeństwa są przywilejowanymi wszystkie ołtarze kościoła, w którym odprawia się to nabożeństwo z wystawieniem Najświętszego Sakramentu. (Pius VI, 10 maja 1807 r.)"
tak było 100 lat temu...

a dzisiaj?

Pierwotnie nabożeństwo to oznaczało rozpamiętywanie przed wystawionym Najświętszym Sakramentem czasu przebywania Chrystusa w grobie (40 godzin). Następnie przekształciło się w Eucharystyczne dni błagalne i wynagradzające za popełnione grzechy, zwłaszcza karnawału.

Obecnie nabożeństwo to polega na całodziennej adoracji w niedzielę, poniedziałek i wtorek przed Środą Popielcową.

Celem tej adoracji jest pogłębienie zjednoczenia z Chrystusem, całej wspólnoty wierzących, która gromadzi się w kościele, gdzie sprawuje się i przechowuje Najświętszy Sakrament.

Adoracja ta wywodzi się ze Mszy św. i ma prowadzić do pełniejszego w niej udziału. Dlatego głównym akcentem wystawienia Najświętszego Sakramentu powinna być uroczysta msza św. na rozpoczęcie i zakończenie adoracji.

Adoracja ta odprawiana winna być w poszczególnych kościołach i kaplicach w terminach stałych, zatwierdzonych przez ordynariusza.
Episkopat Polski w 1972 roku polecił zachować i pielęgnować godzinę świętą, całodzienne adoracje Najświętszego Sakramentu i czterdziestogodzinne nabożeństwo oraz nabożeństwo pierwszopiątkowe. Są one charakterystyczne dla pobożności polskiej i należy je pogłębiać od strony teologicznej, przez odpowiednie katechizacje, pouczenia.

jeśli to Cię nie zadowala to poniżej masz linka i tam znajdziesz pozostałe informacje

http://www.wiara.pl/tematcaly.php?idenart=1046591400

[qrczak krztusi sie]
40 GODZIN !?

Czaczku... chodzi o to, że Najświętszy Sakrament jest wystawiony w monstrancji i adorowany przez 40 godzin ( z przerwami) podczas nabożeństw. Adorujący się zmieniają. W mojej parafii np. jest osobne nabożeństwo z adoracją dla mężczyzn, młodzieży, zakonnic

Dawniej mieliśmy adorację wieczystą. Jezus był wystawiony praktycznie cały dzień codziennie oprócz niedziel. Każdego dnia ktoś miał przy Nim czuwać. Był plan dyżurów , a jednak często nikogo w kościele nie było. Wiem, bo czasami wstępowałam po drodze na chwilę zobaczyć, czy Jezus nie jest sam.

W wakacje ktoś skradł ( w środku dnia) Jezusa z monstrancją. Od tej pory nie mamy wieczystej adoracji

Myślę, że nie doceniamy dzisiaj możliwości spotkania z Chrystusem Eucharystycznym. Zapominamy, że jest to spotkanie przemieniające nasze serca. Nawet, gdy my nic nie mówimy.

Już myślałem, ze to jedna osoba, przez 40 godzin...

Modna adoracja lub moda na adoracje-hm,a jednak czlowiek ciagle uczy sie czegos nowego
Nigdy nie myslalem o tym w kategorii mody,ale coz-swiat sie zmienia.
Dla mnie takie spotkanie,to rozmowa z najblizszym przyjacielem.Czasem nie musze lub nie potrzebuje nic mowic-wystarczy tylko byc i cieszyc sie Jego obecnoscia.Moge wtedy ofiarowac wszystkie swoje problemy i calego siebie-a On juz wie,jak postapic.
Mysle,ze kazdy moze pobyc sobie z Bogiem-to tak samo,jak dziecko przychodzi do swego rodzonego ojca,siada mu na kolana,przytula sie i macha nogami.To dopiero jest modlitwa mila Bogu.
Kazdy z nas moze tego doswiadczyc,przeciez On jest ciagle przy nas -blizej niz sadzimy.Wystarczy tylko chciec brac z tej Wielkiej Milosci i ubogacajac swoje zycie isc z radoscia w swiat swiadczac o wielkosci Tego,ktory tak stal sie maly.
I pomyslec,ze to wszystko z milosci do nas.