Naprawdę, moglibyście się bardziej wysilić. Bowiem jeśli twierdzisz: to, rozumiem, że ty też masz, Marku takie odczucie, że to nie charyzmat.
Szanuję to. Ale kiedy chcesz się wypowiedzieć nie o odczuciach, ale argumentując, to postaraj się o jakieś argumenty wykraczające poza stwierdzenia, które argumentami nie są.

Czyli poza (co do "argumentów" przeciwko spoczynkowi):

- nie występuje on w Piśmie świętym (argument protestancki)
- nie występuje w Tradycji (zamykanie wolnej przestrzeni dla Ducha Świętego)
- ostrożne wypowiedzi teologów (większość teologów zawsze ostrożnie się wypowiada)
- ostrożne wypowiedzi części odpowiedzialnych Odnowy (w obliczu powyższych trzech argumentów, to całkiem sensowne)

Jeszcze raz: nie uważam osobiście, że spoczynek to charyzmat.
Ale, co najważniejsze, nie akceptuję argumentów przeciwko, które są argumentami "nie, bo nie".

Zauważ:
ja tu nie dyskutuję o tym, czy spoczynek jest charyzmatem, czy nie.

Ja podważam w wątpliwość tylko sposób argumentowania.
Czy to za, czy to przeciw spoczynkowi.


każdy z "charyzmatów założycielskich" (Iuvenescit ecclesia, 17)

Osobiście nie doświadczyłam, byłam świadkiem zaśnięcia.
A mam w rodzinie osobę, która doznała zaśnięcia....i zaczęło się - ona i jej domownicy ganiają po okolicy za mszami z modlitwą o uzdrowienie. Niestety od ponad 2 lat żadne z nich nie doświadczyło zaśnięcia, ale nie zniechęca to ich do dalszych wyjazdów i poszukiwań.
Dla mnie to jakaś niezdrowa fascynacja, do wiary nie potrzebuję jakichś cudowności, życie dowiodło mi obecności Boga.

No wlasnie: tobie zycie udowodnilo obecnosc Boga, a im - zasniecie.

To sa, oczywiscie, te niepozadane skutki owego przezycia: gonienie za cudownosciami, bo “mile“. Ale to (kolejny) przyklad na slabosc duszpasterstwa (nie tylko) w Polsce. Zamiast proponowac niezliczone Msze sw z modlitwa o uzdrowienie, nalezaloby ludzi “po przezyciach“ od razu zagarniac do wspolnot proponujacych formacje. Chocby kregi Biblijne, jesli nie Oazy Rodzin, albo cokolwiek, co ma program formacyjny.
No ale po co? To ksiezom tylko ich prywatny czas zabiera...

Poczekam na jakieś argumenty. To chyba będzie długie oczekiwanie

Postawa odbierania wiary rozumianej w kategoriach "cudu" prowadzi donikąd, racja. Ale to punkt widzenia człowieka zaangażowanego w wiarę, znajdującego się w środku Kościoła.

Ale jeżeli spoczynki potraktujemy jako sygnał, który człowiekowi niezaangażowanemu w chrześcijaństwo, a takich nie brakuje, umożliwi wykonać pierwszy z wielu kroków na drodze zmierzającej do jedności z Bogiem, to można mówić o pozytywnym ich skutku.

Ale zdajesz sobie sprawę, że to samo można powiedzieć o opętaniu?

Nie można.
Opętanie i spoczynki odwołują się do przeciwnych wartości.

Opętanie to jednoznaczna postawa deklarowania się przeciwko Bogu, a spoczynki w Duchu Świętym odwołują się do Boga. Spoczynki są więc (powierzchownym, tytularnym, zniekształconym - o tym dyskutujemy) ale jednak odwoływaniem się i propagowaniem wartości tożsamych Dobru, a nie rzeczywistości im przeciwnych, czyli złu.

Ależ można. W zacytowanym fragmencie nie ma nic o wartościach, jest mowa o skutku.

I dokładnie tak bywa z opętaniami.

Trzeba minimum wiedzy, żeby dostrzec wartości.
Spoczynki odbywają się w Duchu Świętym, który odnosi się (w ogólności) do wartości zwanej dobrem.

Jeżeli natomiast @JedenPost nie posiada wiedzy, co kryje się za słowem "spoczynki", czyli do jakiej przyczyny odwołuje się skutek, to świadczy to wyłącznie o jego niewiedzy, jednakże nie uprawnia go to, do zakładania wiedzy dowolnej typu "nie ma nic"

Brak występowania w pewnym fragmencie wszystkich szczegółów, jest cechą fragmentów, które z definicji są ograniczonym wycinkiem, a nie kompletną całością.
Jeżeli @JedenPost złości się w tym momencie, że fragment posiada cechy fragmentu, to obawiam się, że nie jestem odpowiednią osobą, która temu problemowi może zaradzić.

Rozumiem, że chwat nie rozumie idei odniesienia się do wybrzmienia konkretnej wypowiedzi?

Owo wybrzmienie jest wersją wynikającą z niewiedzy @JedenPosta. Nie ma zatem powodu, żebym uznawał to wybrzmienie za obiektywne i wchodził w wypaczone niewiedzą myślenie.

Nie chodzi więc o to, że ktoś nie rozumie idei, ale o to, że ta idea istnieje jedynie w sferze wyobraźni @JedenPosta.

Masakra. Nie odnosząc się do całości dyskutowanego zagadnienia zwróciłem jedynie uwagę, że konkretny argument chwata, w konkretnym brzmieniu można równie dobrze zastosować w doniesieniu do opętania.

chwat nie jest jednak zdolny do refleksji nad tą kwestią, woląc zamiast tego jechać ad personam i rozwodzić się nad swoimi projekcjami.

Skąd o tym wiemy?
(i pytam o wiedzę o charakterze religijnym, w kontekście wiary, nie w "przyrodzonym").

No przecież niektórzy tak mówią, wiec chyba tak jest?