W jakiej pozycji ciała lubicie sie modlić?
Ja czytam teraz wspaniałą książkę "Szkoła modlitwy" http://allegro.pl/szkola-modlitwy-podre ... 09830.html siostry Skudro, i tam piszą o bardzo różnych pozycjach ciała, a przede wszystkim że powinna być wygodna. Trudno sie skupić jeśli np boli kolano lub kręgosłup albo coś uwiera itp.
Mnie najłatwiej się skupic na siedząco. Siadam w pokoju gdzie nikogo nie ma i jest cisza, patrzę na krzyż albo zapaloną świecę. Nie umiem tak się skupić klęcząc.

U mnie to zależy od rodzaju modlitwy.
Jak z żoną odmawiamy Liturgię Godzin, to siedzimy.
Jak modlimy się z dziećmi (bądź sami), odmawiając wieczorny pacierz to klęczymy.
Jak idę do pracy i odmawiam różaniec, to modlę się idąc.

Mnie najłatwiej skupić się na leżąco ale wydaje mi się, że to raczej odpowiednia poza do zadumy, rozmyślania. Jeśli mowa o "zwykłej" codziennej modlitwie to jedyną słuszną pozycją jest klęczenie

Tak też mozna...ale mnie zawsze imponowała postawa JPII podczas modlitwy, szczególnie wtedy gdy był już starszy i widac było wyraźnie jakie kłopoty sprawia mu klekanie. Mimo jednak tych trudności i cierpienia potrafił tak zatopic sie w modlitwie.... że ból i trudności stawały mu sie obojętne.
Czesto też można widziec w kościołach starszych ludzi, którzy maja kłopoty z poruszaniem sie....a mimo tych wszystkich kłopotów, tego bólu stawów i mimo tego, ze mogliby cały czas siedzieć w miarę wygodnie, oni uczestniczą we Mszy nie tylko duchem, ale i ciałem...wstając i klekając kiedy to jest przewidziane.
Nie wiem jak będe sie zachowywał w ich wieku (o ile dozyję), ale dzis jestem dla nich pełen podziwu.
To taka modlitwa całym sobą...

U nas też jest różnie. Często zależne od aktualnych możliwości skupienia.

• Na modlitwie rodzinnej klęczymy przy rozpoczęciu do Zdrowaś Mario i przy zakończeniu. Kot zawsze przychodzi na modlitwę ale on leży My z żoną klęczymy przez całą modlitwę, poza częścią dzielenia życiem i katehezą.
• Jeżeli z żoną to na siedząco, lub klęcząco. Jak dłużej to wsparci o łóżko
• różaniec, to bardzo różnie, wczoraj np. byłem w stanie skupić się na modlitwie wymieniając żarówkę i ścieląc łóżko, ale zakończyłem ją już na klęcząco. Często w samochodzie na spacerze. Czasem próbuję odmawiać różaniec leżąc przed snem ale to raczej sposób na szybki sen

Ogólnie stosuję zasadę podobną do kropeczka_ns, wygodną ale mobilizującą.

„A gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: Módlcie się, aby nie popaść w pokuszenie. A sam oddalił się od nich, jakby na rzut kamienia, i padłszy na kolana, modlił się, mówiąc: Ojcze, jeśli chcesz, oddal ten kielich ode Mnie; wszakże nie Moja, lecz Twoja wola niech się stanie. A ukazał mu się anioł z Nieba, umacniający Go.” (Łk 22,40-43)

Jezus modlił się na klęcząca Postawa klęcząca wyraża uległość, cześć, uwiel­bienie, adorację, a także skruchę, upokorzenie przed Bogiem. W taki sposób modlił się Jezus w Ogrojcu,
Klęczenie, jako postawa, było już znane w starożytności. W Grecji i Rzymie było jednak uważane za postawę niegodną człowieka. Ludzie nie chcieli bowiem klękać przed skłóconymi ze sobą bóstwami. Tę pozycję przyjmowali natomiast niewolnicy gdy, np., prosili o wymierzenie kary. Arystoteles uważał ją np.. za postawę barbarzyńców.

Zupełnie inne znaczenie klęczeniu nadał nasz Zbawiciel. On sam przecież przed rozpoczęciem Ostatniej Wieczerzy umył nogi apostołom klęcząc przy tym (zob. J 13, 4-15). Jezus sam przyjął tę pokorną postawę zaznaczając jednocześnie, że poprzez to, co zrobił, dał apostołom wzór do naśladowania. Jezus modlił się także w postawie klęczącej (zob. np. Mk 14,35). Taka pozycja ciała jest bowiem wyrazem pokory, uznania Majestatu Boga, stanięcia przed Nim jako Najwyższym i Nieskończonym.

Klęcząc więc podczas Eucharystii i prywatnej modlitwy wyrażamy nasze uniżenie wobec Boga, oddajemy Mu hołd i uznajemy własną nędzę. Klęcząc i przyklękając, szczególnie przed Najświętszym Sakramentem, uświadamiamy sobie, że znajdujemy się przed żywym i prawdziwym Bogiem, autentycznie wśród nas obecnym. Oby jednak ta postawa nie była tylko zewnętrznym mechanicznym odruchem, ale świadomym wyrażeniem naszej czci dla Pana.

Dla mnie dobrą pozycją na modlitwie indywidualnej jest pozycja "karmelitańska"
(nawiasemn mówiąc identyczna z tą jaką przyjmują na medytacji buddyści).

Mianowicie pozycja klęcząco-siedząca.
Klękamy, opuszczamy ciało i siadamy na piętach.

Nie dla każdego jest to pozycja dobra.
Jak dla mnie jak przybywało lat (i kilogramów)
obciążenie pięt było za duże.

Wtedy można między pośladki a pięty podłoży
małą poduszkę (albo i dwie).

Jest też inna możliwość - mozna kupić taki stołeczek
medytacyjny. Pozycja niby ta sama, ale pośladki spoczywają
na niskim stołeczku a pięty umieszczone są pod nim.

Nie nadaje się do tego zwykły stołeczek.
blat takiego stołeczka musi być ustawiony
pod odpowiednim kątem.

Dla majsterkowiczów - instrukcja do samodzielnego wykonania.
http://www.wccm.pl/data/www.wccm.pl/dow ... ytacji.pdf

W kościele na siedząco, klęcząco czy stojąco, w tramwaju, w autobusie przeważnie na stojąco (chyba że uda mi się w autobusie usiąść), przy stole na siedząco, w lesie często przechadzając się, w łóżku na leżąco. Krótko mówiąc w modlitwie najważniejsza jest dla mnie "pozycja" ducha, a nie ciała.
Rozumiem potrzeby ludzi, ciągotki do rytuałów, specjalnych miejsc, specjalnego czasu, czy pozycji, tworzenie ram pewnej dyscypliny (w końcu nazwa "metodysta" była kiedyś przezwiskiem, jak mógłbym tego nie rozumieć) ale tworzenie specjalnego mebla do modlitwy nie jest dla mnie.

Powiem trochę żartem, że konieczność przyjęcia podczas modlitwy tylko pozycji klęczącej ograniczyło by ją u mnie o bardzo znaczny procent Często modlę się aktami, krótkimi modlitwami w ciągu dnia a ostatnio coraz częściej egzorcyzmami. Ideałem moim jest ojciec Pio, który potrafił się modlić się różańcem non stop. Czasem udaje mi się taka modlitwa przy mniej angażujących pracach

A tutaj krótka historia, w której ojciec Pio opisuje jak nauczył się modlić:
Za Głos Ojca Pio.

Pozycja do modlitwy powinna odzwierciedlać nastrój modlącego się. Zatem, dobrze sobie wyobrazić, że siedzimy, oczekując na rozmowę z bardzo ważną osobą, której opinia ma zadecydować o całym naszym przyszłym życiu. Nie sądzę, aby ktoś wówczas rozwalałby się na krześle, zakładał nogę na nogę itp. itd. Sztywne siedzenie, jakby się kij połknęło też nie jest wskazane.
Chwila zastanowienia i będziemy wiedzieć, jaka to powinna być pozycja. A jeżeli ktoś sądzi, że odpowiedniejsze będzie klęczenie lub bicie pokłonów - to jego sprawa.

Podobnie jest u mnie. Modlę się też w samochodzie - codziennie, to już zwyczaj- dziesiątek różańca i wezwanie Ducha św żeby oddać mu sprawy tego dnia- modlę się wiele razy w ciągu dnia krótko. Bardzo lubię modlitwe w kościele- jest u nas w bazylice kaplica wieczystej adoracji. Staram się zaglądać tam jak tyllko mam chwilę i jestem w okolicy i często tam własnie "omadlam" najważniejsze życiowe decyzje.

Mi najlepiej modli się na siedząco ale to tylko w domu. Jak klęczę to nie mogę się skupić na modlitwie, wszystko mnie rozprasza. A uwielbiam długie modlitwy więc siedząca postawa jest akurat w sam raz dla mnie

Ja się zgadzam najbardziej z Merkabą co nie znaczy, że postawa siedząca jest nie prawidłowa. Zależy to od kilku czynników, jak napisał Cawilian.

PS. Nie które osoby mylą często dwie rzeczy:
Rozumiem, że praca, obowiązki itp., ale modlenie się podczas pracy (co jest bardzo chwalebne) nie jest tym samym co pracowanie podczas modlitwy.

Postawą klęczącą wyrażamy poddaństwo Bogu....a w końcu śpiewamy czasem:

"Błogosław słodka Pani!
Błogosław wszelki stan!
My chcemy Boga!
My poddani!
On naszym Królem, On nasz Pan"

Ale oczywiście sa sytuacje gdy nie można klęczeć modląc sie. Na przykład podczas jazdy samochodem, kiedy sie idzie....albo gdy sie wykonuje niezbyt absorbującą umysł pracę.

Ja podczas modlitwy porannej stoję, ale do wieczornej zawsze klękam. Tak mnie nauczono i tak mi to wpojony w dzieciństwie, ze inaczej nie potrafię. Nawet różaniec (maksymum 25 minut), nie jest to zbyt długi czas bym w moim wieku nie mógł wytrzymac w postawie klęczącej.