Jak sobie uważacie, ja tam na siłę nikogo nie mam zamiaru przekonywać. Osobiście staram się modlić tak jak naucza Pismo więc różaniec odpada.

Zgadza się - trudno jest medytować Jezusa, modląc się słowami kierowanymi do Maryi.

Oczywiście, jeśli ktoś umie rozdzielić to, o czym napisałem powyżej.


Osobiście wolę modlitwę Jezusową.

arzachel - można medytować życie Jezusa, widząc w nim Maryję.
Ale jeśli odpowiedniejsza dla Ciebie modlitwa Jezusowa... to rozwijaj w sobie umiejętność oddychania Bogiem. Każdy z nas powinien wybrać taki rodzaj modlitwy - jaki odpowiada nam najbardziej.
Odpowiada - w sensie zapewnia najgłębszy rozwój - nie w sensie "jest najwygodniejszy".

Jak mawiał o. John Main: "Módl się tak jak umiesz, a nie jak nie umiesz"

jak naucza Pismo więc różaniec odpada.

gdzie to jest w pismie sw
Czcze powtarzanie
W polskim tłumaczeniu tracimy trochę znaczenie tego, co Jezus powiedział w Kazaniu na Górze, ale gdy spojrzymy na grecki tekst widzimy, że nasz Pan zabrania czczego powtarzania modlitw. W polskich tłumaczeniach Mt 6,7 brzmi tak:

Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. (BT)


A modląc się, nie bądźcie wielomówni jak poganie; albowiem oni mniemają, że dla swej wielomówności będą wysłuchani. (BW)


A modląc się nie mówcie wiele jak poganie. Im się wydaje, że dzięki wielomówności zostaną wysłuchani. (BP)

Ja oczywiście nie znam greki, ale w angielskim ta wielomówność, czy gadatliwość zwykle jest tłumaczona jako "vain repetition", czyli czcze, daremne, próżne powtarzanie. Greckie słowo, jakie tam mamy, wygląda tak:


βατταλογήσητε; battalogēsēte


i jest przetłumaczone jako


use vain, meaningless repetitions


Słowo to występuje w Biblii tylko raz, więc nie można go zobaczyć w innym kontekście, ale trudno negować to, co podaje większość słowników grecko-angielskich.

Katolickie wersje Biblii różnie tłumaczą to słowo. Na przykład New American Bible, używana w USA podczas liturgii, w taki sposób:


In praying, do not babble like the pagans, who think that they will be heard because of their many words.


Podobnie New Jerusalem Bible, najpopularniejsze, poza Stanami, angielskojęzyczne tłumaczenie Biblii:


In your prayers do not babble as the gentiles do, for they think that by using many words they will make themselves heard.


Douay-Rheims Bible, najstarsza katolicka Biblia po angielsku tak tłumaczy:


And when you are praying, speak not much, as the heathens. For they think that in their much speaking they may be heard.


Większość protestanckich wersji używa sformułowania "vain repetition". A ja nie bez powodu tyle czasu poświęcam temu wersetowi, bo jest on często używany jako argument przeciwko modlitwie różańcowej. Często antykatolicko nastawieni protestanci i fundamentaliści chrześcijańscy używają tego wersetu, by wykazać, że modlitwa różańcowa, podczas której powtarzane są w kółko te same słowa, jest zabroniona przez Biblię, a zatem niemiła Bogu.

W Biblii mamy przykłady modlitw polegających na powtarzaniu. Zatem jest oczywiste, że to nie w powtarzaniu problem, ale w "czczym" powtarzaniu. Gdy powtarzamy coś w sposób gorliwy, to nie tylko nic i nikt tego nie zabrania, ale taka modlitwa jest Bogu miła i do tego bywa bardzo skuteczna.


Alleluja. Chwalcie Pana, bo dobry, bo Jego łaska na wieki.

Chwalcie Boga nad bogami, bo Jego łaska na wieki.

Chwalcie Pana nad panami, bo Jego łaska na wieki.

On sam cudów wielkich dokonał, bo Jego łaska na wieki…

(Psalm 136, modlitwa "bo Jego łaska na wieki" jest tu powtórzona 26 razy)


I odszedłszy nieco dalej, upadł na twarz i modlił się tymi słowami: Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich! Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty. Potem przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących. Rzekł więc do Piotra: Tak, jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe. Powtórnie odszedł i tak się modlił: Ojcze mój, jeśli nie może ominąć Mnie ten kielich, i muszę go wypić, niech się stanie wola Twoja! Potem przyszedł i znów zastał ich śpiących, bo oczy ich były senne. Zostawiwszy ich, odszedł znowu i modlił się po raz trzeci, powtarzając te same słowa. (Mt 26,39)

Nurtuje mnie fragment modlitwy różańcowej w wersji fatimskiej.
Jak rozumieć słowa:
"O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego i zaprowadź wszystkie dusze do Nieba"

1. Czy do tej pory nie znalazła się ani jedna dusza w piekle? Jeśli jest tam choć jedna dusza to oznacza, że modlitwa ta jest nielogiczna. W przeciwnym przypadku musielibyśmy założyć, że jednak z piekła można przejść do Nieba (to z kolei jest niezgodne z Ewangelią)
2. Jeśli w piekle nie ma nikogo, to w takim razie skąd wzięły się tłumy zasiedlające piekło w objawieniach (np. św. Faustyny).

Muszę przyznać, że ten brak logiki jest dla mnie zagadką.
Może ktoś z Was potrafi ją rozwikłać?

co to znaczy czcze powtarzanie dla mnie to jak jest plotkowanie żadnego pozytku nie ma
bo trzeba sie modlic z sercem w intencji i rozważać życie Jezusa

albo czce powtazanie jest w medytacji budyjskiej lub mantry gdzie trzeba o niczym myslec i powtarzac jedno słowo

Ja też się nieraz zastanawiałam nad tymi słowami;)

Można "wszystkie dusze" rozumieć jako wszystkie (w domyśle) te, których los się jeszcze waży.

Modlitwa Jezusowa (rozumiana "klasycznie", czyli w duchu ojców pustyni, a nie różnych pseudobuddyjskich chrześcijan- medytatorów) jest bliska różańcowi. A właściwie odwrotnie, rózaniec modlitwie Jezusowej. Najprościej mówiąc, medytowanie, powtarzanie fragmentu Pisma Świętego. Trochę się to rozeszło, gdy rozbudowano samo "Zdrowaś Mario" dodając kolejne części do pozdrowienia anielskiego.

Może to wina tłumaczenia?

Lepiej więc byłoby:

"O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego


- prowadź dusze do nieba

lub

prowadź wszystkie dusze do nieba


i dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia"

...taką mam koncepcję

A których to dusz "los się jeszcze waży", bo dusze tych, którzy umierają w stanie grzechu śmiertelnego, bezpośrednio po śmierci idą do piekła, gdzie cierpią męki, "ogień wieczny" (KKK 1035). Dusze pozostałych idą do Nieba albo bezpośrednio, albo przez czyściec.

"Dusze" nie musi oznaczać tych po drugiej stronie, "dusza" oznacza każdego człowieka. W starszych tłumaczeniach Biblii osoby okreśano mianem "dusz".
Zatem wszystkie dusze może tyczyć ludzi żyjących

Stał się pierwszy człowiek duszą żyjącą(1 Kor, 15,45).

Owszem, jednak ani określenie dusza, ani człowiek, nie rozstrzyga, czy dotyczy życia doczesnego, czy wiecznego...
Na pewno z tej modlitwy takiego wniosku wysnuć nie można.

Tych, których ziemska wędrówka jeszcze trwa. Jak to mawia nasza Aluś, proste jak patyk od kiszki;)