Jeżeli wieczorem położyłem się na łóżku odpocząć i nagle zasnęłem do rana ,a chciałem się pomodlić to jest grzech? Rano odmówiłem tą modlitwe co miała być wieczorem.

Grzech to głównie jest przeciw piątemu przykazaniu. Nie dbasz o zdrowie.
To, że odkładasz modlitwę do ostatniej chwili, dowodzi tego, że ci nie zleży na kontakcie z Bogiem. Modlitwę traktujesz jak obowiązkową pańszczyznę, którą trzeba odpracować prędzej czy później, co oznacza, że w gruncie rzeczy masz lękowy stosunek do Boga. Jeżeli jest to skutkiem wychowania i figura ojca jest w tobie aż tak zaburzona, można ci tylko współczuć.

Nie sądzę aby to był grzech. Ważne jest aby modlić się na początek i koniec dnia, również w ciągu dnia kilka prostych słów też jest modlitwą i powinno wypływać z potrzeby serca. Natomiast jeśli widzisz że jesteś zmęczony nie odkładaj modlitwy, nie odmawiaj na leżąco, lecz zmobilizuj się wcześniej. Kilka prostych słów od siebie do Boga wystarczy za wszystkie litanie.

Co będzie jak zaśniesz raz ostatni?

Już nie strasz dziecka.

nie jest to grzechem ciężkim. owszem warto zawsze tak sobie rozplanować modlitwę żeby z nią się nie spieszyć, żeby w spokoju skupić się i porozmawiać z Bogiem, a nie na ostatnią chwilę kiedy już nie kontaktujesz wieczorem. Jednak nie martw się, nic takiego się nie stało

Patrząc z drugiej strony, ostatnia modlitwa w dzień może rzczywiście powinna być ostatnią naszą czynnością. Łatwo jest 'odbębnić' modlitwę rano i potem mieć cały dzień 'spokój'. A z wieczorną modlitwą jest tak, że w pewien sposób, trzeba tak sobie ułożyć dzień, żeby starczyło czasu i sił na nią. Jest to forma wyrzeczenia i wydaje mi się, że jest to coś cennego. Oczywiście jesteśmy słabymi ludźmi i czasami zasypiamy przed modlitwą. Powiem Ci, że czasami to może i dobrze 'zapomnieć', bo jak się rano człowiek budzi, to już wie co stracił wczoraj wieczorem i zaczyna to doceniać:)

Naturalne jest odmawianie modlitwy przed snem bardzo słuszne . Pytanie dlaczego ? Odpowiedź jest banalnie prosta . Mianowicie : przed samym snem człowiek jest wyciszony i jest w stanie skupić się i emocjonalnie bardzo mocno zaangażować w rozmowę z Bogiem . Ciężko mi wyobrazić, że wstaję np. od kolacji zostawiam na stole naczynia i współbiesiadników i pędzę się pomodlić z nabitą głową , że zaraz trzeba sprzątać , przygotować coś na dzień następny itd. Co to będzie za modlitwa ? gdzie intencje , gdzie skupienie ? Będzie to tyle warte co pranie spodni w piasku . Fakt , że się nieraz uśnie też niewiele zmienia . Bóg woli uczciwą modlitwę niż na odwal się . Najgorsza prawda jest milsza niż najlepsze kłamstwo .

Bardzo ważnym aspektem tego jak się modlimy jest właściwa postawa, którą należy uwzględnić w modlitwie. Nie wyobrażam sobie leżeć w łóżku i modlić się przed zaśnieciem w takiej postawie. Gdy stoimy przed krzyżem widząc cierpiącego Jezusa Chrystusa oddającego za nas życie stanie czy leżenie w pozycji rzymskiej jest wręcz absurdalne. "Modlić uczymy się tak samo, jak chodzić, mówić czy słuchać. Powiedz mi jak się modlisz , powiem ci jak żyjesz" papież Franciszek
https://www.youtube.com/watch?v=LXeoZAUxQWg

Warto zmienić nastawienie do modlitwy, nie wolno jej traktować jako czegoś koniecznego do "odbębnienia" właśnie. Taki przymus, który sami sobie dajemy nie wpłynie dobrze na nasz kontakt z Bogiem. Warto modlitwę zamienić na rozmowę z Bogiem, w ten sposób również będziemy się modlić, a jednak może skłonimy się do większych przemyśleń.