No właśnie ja jestem w stanie pojąć koncepcję, że ów grzech pierworodny skutkuje jakimś dziedzicznym zepsuciem natury ludzkiej, przez które człowiek jest skłonny jakoś gorzej korzystać ze swojej wolnej woli i że bez chrztu jest mu przez to trudniej, ale nijak nie mogę zrozumieć na jakiej zasadzie miałby on w jakikolwiek sposób rzutować na istoty ludzkie, które woli nie miały okazji używać.

Przeczytaj klarowne i sensowne wyjaśnienie teologiczne
http://www.pawlowicz.opoka.org/zbawienie-dzieci.pdf

To nie jest wyjaśnienie, a próba załatania niespójności teologii zachodniej przez nowe pojęcie : pragnienie chrztu. Czyli byłby zbawiony gdyby był ochrzczony ale, ze rodzice nie zdazyli, to trzeba zaliczyc ich domniemane chęci. O dzieciach spoza rodzin chrześcijańskich nie ma słowa, czy one ida do piekła?
Nie wiem dlaczego argumentacji tej nie użyc do kazdego czlowieka wierzącego: przeciez każdy wierzący człowiek chce byc zbawiony, a że coś tam nagrzeszył, byc może zwątpił i śmierć go zastała nieprzygotowanego ... no ale przecież w przyszłości zapewne by sie wyspowiadał, czy co tam jeszcze. A moze nawet by się nawrócił - pragnienie nawrócenia w akcie wiary Kościoła.
Takie myslenie więcej zamętu wprowadza niz problemów rozwiązuje.

Dziękuję wszystkim za wyjaśnienia. Wygląda na to, że nie ma sensu odprawiać odpustów w takim przypadku