Bardzo ciekawy temat....
Czy nie wydaje wam się ze wręcz powinniśmy po części być wdzięczni Judaszowi?? Wydał Jezusa dzięki czemu wszyscy zostaliśmy zbawieni i wypełniło się słowo Boże. Być może będzie cierpiał wieczne męki a przecież przyczynił się do zbawienia całej ludzkości...Co o tym myślicie??

Dla mnie dużo tragiczniejszą postacią jest Piłat.

Wiecie, że to przy Judaszu zacząłem wątpić ?
Ukochana pani katechetka (na pal z nią) przeczytała dzieciom opowieść o dobrym Jezusie, złym judaszu i miłości. Zaraz po tym jak pani zakonczyła czytanie, dzieci rozpoczęly coś, co dziś bez wątpienia nazwałbym dwiema minutami nienawiści (I znów Orwell, niech ktos powie, że nie byl geniuszem...) Zacząlem sie wtedy zastanawiać, czy rzeczywiście chcę należeć do organizacji, która głosząc miłość do bliźniego, głosiła takie tak wiele nienawiści.

Najstraszniejsze bylo to, że te dzieci miały Judasza głęboko w... nosie i cały ten rozgardiasz czyniły by zaspokoic rządze katechetki-psychopatki.

Jestem dumny z tego ośmioletniego dziecka, które już wtedy miało siłę stanąć naprzeciw zacofaniu. Dziś Ci, którzy wtedy zbuntowali sie razem ze mną kroczą do przodu, pozostawiając z tylu, zacofanych i obojetnych na wszystko 'katolików' (zauważcie, że nie chodzi mi tu o prawdziwych wyznawców KK)

Czesto zastanawiam sie nad "sprawą Judasza", dlaczego padlo na niego, kiedys czytalam nawet swietny artukol, ktory pokazal to wszystko od innej strony i rzucil mi troche inny poglad na calą ta sprawe.

Judasz zdradzil Jezusa, chociaz byl jednym z Jego uczniow. My wszyscy ludzie jestesmy dziecmi Boga, zawsze mamy do wyboru 2 drogi, dobra i zla (choc oczywiscie wydaje nami sie ze to wszystko nie jest takie latwe, ze trudno nam czasem jednoznacznie to rozroznic, bo oprocz czarnego i bialego jest jeszcze szary) To zawsze kiedy wybieramy zlo, jestesmy jak Judasz, zdradzamy Jezusa. Judasz jest wiec jakby podsumowanie tych wszystkich naszych zlych wyborow. Tak samo, nie mozemy zapomniec, ze smierci Jezusa nie sa winni tylko Ci ktorzy go ukrzyzowali, bo Jezus umarl za grzechy nasz wszystkkch, jest naszym ZBAWICIELEM, Odkupicielem wszystkich ludzi.

A co się tyczy tego czy Judasz zostal zbawiony, to mysle, ze dyskusja o tym nie ma sensu, bo nikt nie zna czlowieka tak jak Bóg i zadem czlowiek nie jest w stanie zrozumiec i pojac Boga. Judasz byl tylko czlowiekiem tak jak my, wiec jedynym naszym wyjsciem jest to aby troszczyc sie o nasze zbawienie, ktore jest w Jezusie.

"Zabiłem tego człowieka, zabiłem Boga"

bioSoul zapytał:

___ Judasz, tak jak każdy człowiek, był powołany przez Boga od urodzenia. Błogosławiona zdrada, która doprowadziła do zbawienia, była ona jednak tylko częścią jego powołania (tak sobie myślę, że chyba najtrudniejsze powołanie w Piśmie Świętym- do zdrady Boga).
___Jeśli to była tylko część powołania, to znaczy, że był ciąg dalszy, Bóg powoływał Judasza do przebaczenia sobie samemu (ale to też nie wszystko). Jednak Judasz nie wytrzymał presji. Zwykło się mówić, że nie potrafił wybaczyć sobie, że nie wierzył w Boże miłosierdzie. Ja to widzę trochę inaczej. Był gotowy sobie przebaczyć, wiedzial o Bożym miłosierdzu. Przecież słuchał Jezusa (jeśli nawet zajmował się tylko finansami, to Słowo Boże było częścią jego życia). Więc dlaczego samobójstwo? Wiedział, że jeśli nawet wybaczy sobie, że jeśli nawet wybaczy mu Bóg, to nie wybaczą mu ludzie. Bał się ludzkiej pogardy. Zabił go lęk przed nienawiścią. Gdyby Judasz wytrwał (łatwo powiedzieć), a ludzie wybaczyli, tak jak Bóg - to byłaby niesamowita nauka dla nas.
___ Ludzka pogarda - ludzkie wybaczenie. Wybaczyć sobie i innym.
___Czy Judasz został zbawiony? To jest pytanie do Pana Boga.

Pzdr

ps.
"Każdy Twój wyrok przyjmę twardy,
przed mocą Twoją się ukorzę.
Lecz broń mnie Panie od pogardy,
od nienawiści strzeż mnie Boże"

Ja uważam JUDASZA za świętego - nie wiem tylko dlaczego Kościół do tej pory takim Go nie ogłosił? Jezus zwany Chrystusem 1 marca w 7 roku p.n.e. zstępuje na ziemię aby odkupić grzechy ludzkości. Taka jest bowiem wola Boga Ojca. Ma więc zatem do spełnienia jedyną w swoim rodzaju i niepowtarzalną misję. Swoim słuchaczom wyjaśnia, że przyszedł „wypełnić proroctwa” czyli „aby się wypełniło”. Okazuje się, że Judasz Iskariota, zdrajca, jest właśnie jednym z elementów zaplanowanych przez Boga, prowadzących do „wypełnienia się” przeznaczenia Zbawiciela. U Jana, na Ostatniej Wieczerzy, tymi słowami Jezus zwraca się do współbiesiadników: „ Nie mówię o was wszystkich; ja znam tych, których wybrałem. Ale to jest w tym celu, żeby się spełniło Pismo: Ten, który spożywał mój chleb, podniósł przeciw mnie swą piętę”. Mesjasz sam podkreśla, że świadomie i w oparciu o proroctwa, uczynił wszystko, aby się one wypełniły. Wychodzi na to, że Jezus znał swój marny koniec i niczego zmienić nie mógł, bowiem wówczas pomieszałby boże plany. Ewangeliści stworzyli – nie wiedzieć po co(?) - absurdalną sytuację, w której „Nauczyciel”, „cichy i pokorny baranek”, rzuca groźby pod adresem zdrajcy przeklinając go za to, co ma zrobić. Ale to przecież wina Boga Ojca, gdyż On rzecz całą tak zaplanował i za sprawą Ducha Świętego realizował.

Czy mógłbym poznac historyczne uzasadnienie daty 1 marca 7 r. p.n.e. ?

To są moje spekulacje - aczkolwiek, wynikjaące z analizy i oparte na innych spekulacjach jakich wiele - bo jak wiesz Kościól do dzisiaj nie wie kiedy narodzil się Jego zalożyciel - to też ciekawe i dziwnie podejrzane nieodopatrzenie. Data wynika z zalożenia ze narodzil się za rządów-panowania Heroda, aczkolwiek i to nie jest pewne - bo jakżeby Herod (panował do 4-7 roku pne) miał czuć się zagrożony narodzonym "królem żydowskim" dzieckiem ktore dopiero w wieku doroslym mogło mu zagrozić, a poza tym trwała "wieczna" okupacja i króla mianował Rzym? To jakieś bajki jakie towarzyszom wszystkim religijnym sagom i związanym z nimi cudownościom.

Jezeli to Twoje spekulacje....to nie sa warte nawet funta kłaków....a co dopiero jakiejś uwagi.




Co ma to założenie do tak szczegółowej daty?
Jakies bzdury rodem z Racjonalisty....nic więcej.




Zeby dyskutowac na ten temat, to należałoby najpierw zasiegnąc informacji o zyciu Heroda Wielkiego i jego chorobliwej wrecz obsesji na punkcie utraty władzy.

Niestety, jeżeli ktoś wkleja jakies bzdurne spekulacje....to potem wychodzi komiczny wprost efekt.

pozdrówka

Wielce Szanowny Belizariuszu!
Przede wszystkim proszę komentować - ad rem. Jeżeli znasz inną datę narodzin Jezusa (poza 25 grudnia) to proszę w stosunku do niej pospekulować - jak robią to powazniejsui teolodzy. Staram, się korzystać z róznych źródeł, tych z jedynie slusznym Imprimatur i tych wyklętych (nie wiem co to jest Racjonalista - ale poszukam) - bo jak historia dowiodla, ci ostatni często mieli "święta prawdę". Natomiast co do legendy o "narodzeniu boga" to znane są wcześniejsze niż ewangelie przekazy. W opowiadaniu ewangelistów słyszymy echa starszego od samego Jahwe, hinduskiego podania o synu bożym, imieniem Kriszna. Boska dziewica, Dewaki, urodziła w podziemiach boskiego potomka. Zamknięto ją tam z rozkazu króla Kamsa, któremu wróżbici przepowiedzieli, że grozi mu detronizacja ze strony mającego się cudownie narodzić syna bożego, Kriszny. W chwili Jego narodzin, mają miejsce różne cudowne wydarzenia. Chóry anielskie głoszą chwałę Dzieciątka, a bogowie zstępują z darami. Król Kamsa wydał rozkaz zabicia matki i dziecka, ale głos z nieba uprzedził Dewaki o grożącym im niebezpieczeństwie i oboje ratowali się ucieczką na drugi brzeg rzeki Dżamna. Wówczas Kamsa rozkazał zabić wszystkich chłopców w wieku poniżej 2 lat. Kriszna ocalał cudownym sposobem. Według innej legendy, Kriszna urodził się w stajence, między osłem i bykiem. Nad stajenką świeciła niezwykle jasna gwiazda, a pastuszkowie złożyli mu hołd. Przyszedł na świat w Madurze, dokąd jego rodzice udali się w celu uiszczenia podatków. Chcąc ratować życie dziecka, rodzice Kriszny uciekli z nim do Gokalu... a może to jest "historia" narodzin Jezusa?
Oczywiście ignoranci mają tylko jedną prawdę - tę "świętą"

A co za znaczenie ma dokładna data?
Ale jeśli chcesz poczytać - proszę:

http://www.wiara.pl/tematcaly.php?curr_ ... 1101633591

Ministrantko
Skąd Ty wzięłaś słowa:
..."ja znam tych których wybrałem. Ale to jest w tym celu, aby się spełniło Pismo"...
W żadnej z 4 Ewangelii nie ma takich słów. Chrystus mówi:
..."Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi - jak mówi o Nim Pismo" -
Wyraźnie Jezus zaznacza, że słowa Pisma odnoszą się tylko do Niego.
We wszystkich Ewangeliach Jezus tylko raz mówi "musi" - "Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć".
Do wszystkich zawsze mówi; "jeśli chcesz, chcecie"....
Zdrada to wybór Judasza, a nie "jednym z elementów zaplanowanych przez Boga".
Bóg każdego odarzył wolna wolą - nie zaplanował morderców, zdrajców.
Poczytaj Ty Pismo św, bo cytując Racjonalistę pleciesz totalne bzdury - "u Jana na Ostatniej Wieczerzy....Jan wydał wieczerzę?

Taak ale fajnie -- poobracać się w kółko, popluć na Judasza odrywając go od realiów historycznych, jego wiary i przyjmując TYLKO stanowisko kościoła z c.a. XII wieku.
Brawo.

Jako dowód prznikającego Judę isKaria dołączcie obraz gdzie zaopatrzono go w kopytka, ogonek, rozdwojony język i gustowne małe różki....

Nie ma to jak jednostronność.

Ale kto tu pluje i osądza???? Jednostronność?? Jakie są realia historyczne????
Może przedstawisz te realia oraz swoje zdanie na ten temat, na który możemy tylko spekulować, bo o Judaszu nie wiemy nic więcej ponad to co nam mówi Ewangelia.

Nie przedstawiam tu Judasza jako "diabełka, z różkami, widełkami i ogonkiem", bo każdy z nas ma w swoim życiu takie chwilę, gdy postępuje dokładnie tak jak Judasz.

Trudno bronic, trudno osądzać - najlepiej nie osądzać

Judasz był Żydem.
Według niego Jezus był fałszywym Mesjaszem -- nic dziwnego że był skłonny świadczyć przeciw niemu - bo to był jego obowiązek.
O i tyle.

A o tym jak traktowano postac Judasza w pierwszych wiekach n.e. jest sporo w różnych źródłach historycznych.


A szkoda -- bo jest na przykład ewangelia Marcjona -- odrzucona z obecnego kanonu - a deko inna niż obecnie uznawane.
Są komentarze do NT, są apokryfy, są zapisy dyskusji chrześcijan z Żydami czy muzułmanami -- gdzie i postac Judasza się porusza.

Sięgać tylko do Ewangelii to być jak karaimi.