rozuemiem że zbawienie jest tylko dla katolików ? wg. Ciebei Ci ktorzy wierzą od tak sobie a ich owoce nei sa najwieksze są lepsi bo nie popełnili najwiekszego grzechu tzn nei wyrejesrowali sie z parafii :] ?
Trzeba być Wiernym Bogu, ludzi którzy bronią "katolicyzmu" widze wielu ale wiary nie zawsze doswiadczam.
Ale rozumiem że według Ciebie protestant czy prawosławny takiego Bożego błogośławienstwa nie ma zans doświadczyć

I w listach i w Ewangeliach podkreślona jest prawda że wiara nas usprawieliwia (Chrystus umiera za nasze grzechy), ale Jezus mówi wyraźnei w przypowiesciach że trzeba wydawać owoce, z wiary muszą wynikać uczynki bo jesli ktos miłuje Boga to i bliźniego miłuje.


przynależeli do narodu Izreala ale czy winkała z tego wiara?
tak jak teraz....ludzie są wpisywani po chrzcie do rejestru w parafii co nei oznacza że wierzą przez całe życie muszą wierzyć a wynikiem wiary musą być dobre owoce.

takie prawdy wynikają dla nas.

a co z tymi co nie poznali Chrystusa i wiary ?
Jezus wyraźnie mówi że to co czynią bliźniemu to tak jakby jemu czynili, wiec jesli kochają bliźniego to miłosierny i sprawiedliwy Bóg zapewne nie bedzie ich potępiał.

ŁkŁuk. 10:16
16. A kto was słucha, mnie słucha, a kto wami gardzi, mną gardzi. A kto mną gardzi, gardzi tym, który mnie posłał.
(BW)
10,16

agniulko jak mam to rozumiec? bo nie widze zwiazku chyba ze kto was czyli kk nie slucha ten boga nie slucha??? czy tak???

Zle rozumiesz.Nie twierdze nic takiego.Radze raz jeszcze poczytac moje posty w tym temacie.


Zle rozumiesz.Nie twierdze czegos podobnego.


Wlasnie to wyrazam w moich postach.


Raz jeszcze odsylam cie do moich postow w tym temacie.



Oczywiscie, ze tak.

Czy rzeczywiście poza Kościołem nie ma zbawienia?
to znaczy czy rola Sakramentów i "łaski uświęcającej" (?) itd jest decydująca? Jeśli tak, to jak pogodzić miłość Boga Ojca z takim prawniczym podejsciem?

Poza Kościołem nie ma zbawienia, bo nie ma zbawienia poza Zbawczym Dziełem Chrystusa Jedynego Zbawiciela.

Niemniej jednak musimy pamiętać, że każdy z nas będzie sądzony z tego, co rzeczywiście leżało w jego gestii.

Zresztą zobaczmy to na chociażby analogii ludzkiego prawa.
1. Jeżeli człowiek nie wiedział, że jego obowiązkiem jest zapięcie pasów w czasie jazdy samochodem (hipotetycznie założmy że jest w stanie udowodnić że nie wiedział) to policjant go pouczy w tym temacie ale nie może mu wymierzyć kary
2. Jeżeli natomiast sprawa dotyczy kwestii ewidentnej, gdzie no "instynktownie" każdy człowiek wie, że ponbicie zranienie kogoś jest jako takie czymś złym, to wątpię żeby jakiś sąd przyjął tłumaczenie że o tym nie wiedział

Analogicznie
1. jeżeli ktoś nie usłyszał o Chrystusie to nie może być skazany za niepoddanie swojego życia Prawdzie Ewangelii.
2. natomiast na pewno będzie rozliczony z tego co było mu znane - z prawa wpisanego w jego sumienie

Czyli "chrzest jest konieczny do zbawienia dla tych którzy wiedzą o jego konieczności".

Zamyka sobie drogę do zbawienia ten kto je świadomie odrzuca, a nie ten kto o nim nie z własnej winy się nie dowiedział.

Hmmm tylko że to nie jest tak prosto.



Tylko kto tak naprawdę w dzisiejszych czasach "nie usłyszał o Chrystusie"?? Chyba faktycznie tylko ten Indianin z samego serca dzungli amazońskiej...

1. Buddyści słyszeli.
2 ateiści słyszeli (tyle ze słyszeli to pewnie w takiej formie ze uprzejmie podziękowali.)
3 Protestanci również- właśnie, co z nimi, gdyby uczestnictwo w życiu sakramentalnym KK było niezbędne??

Ad 3. Protestanci są ochrzczeni więc spełniają podstawowy warunek do zbawienia. Jeżeli żyją w łasce uświęcajacej otrzymanej na chrzcie to mają wejście do nieba.

W pozostałych przypadkach tylko Bóg sam jeden może osądzić, jaka jest odpowiedzialność danej osoby w poznaniu i odrzuceniu nauki Chrystusa

No to OK. A mogę drążyć dalej? (Może się zrobi dygresyjnie za bardzo, ale jak założyłam "swój" wątek to mi "cenzura" zablokowała) No bo znowu razi mnie taka prawnicza terminologia "osądzić" "skazany" - jak to pogodzić z Miłością Ojca?

Ale to Pismo Święte mówi o sądzie. Także w Nowym Testamencie. Jezus mówi że Duch Święty przekona świat o grzechu i o Sądzie, a w innych miejscach zapowiada swoje przyjście aby osądzić świat i oddać każdemu według jego uczynków.
Bóg jest Miłosierdziem ale jest równocześnie Sprawiedliwością.
W różnych epokach Kościoła na różne z tych aspektów kładziono nacisk. Zawsze niebezpieczne jest przeakcentowanie jednego.

Ja ufam ze wielu ludzi, ktorzy nie poznali Boga bedzie zbawionych. Wszyscy musza przejsc przez Serce Jezusa aby dostac sie do nieba, a Jego drogi so nieodgadnione. W Jego Milosierdziu kazda dusza moze znalesc schronienie, nawet Ci ktorzy ni znaja Jego imienia. Bog jest miloscia a milosc sercem kazdego cudu.

light

A ja mam wrażenie, że to "nikt" odnosi się raczej do tego, że trzeba wierzyć w Boga. A to, czy nazywa się go Panem, Allahem... to nie jest już tak ważne. Ludzie są różni - wierzenia są zróżnicowane. Ale większość wierzy. I to się liczy. Wierzysz w Boga Jesteś uczciwy w swej wierze

Najważniejsze jest pełnienie woli Bożej. I nie jest nieistotne w jakiego boga się wierzy, bo w ten sposób możnaby uspawiedliwić nawet ofiary z ludzi, które bardzo wierzący Indianie składali swojemu bogu, a które z Wolą Bożą nie mają nic wspólnego. Raczej zbawiony będzie ten kto nie wierząc spełnia Wolę Bożą wypisaną w prawie moralnym jego sumienia

Prawo moralne jest również pojęciem względnym, jak zresztą sama moralność. W różnych miejscach świata znaczy różne rzeczy.

Przypomijmy sobie choćby nauczanie Jana Pawła II, który w swojej eklezjologii odwoływał się do vaticanum secundum, a przez wielu tradycjonalistów zwany był przez to heretykiem, albo posądzany o nadmierny liberalizm. W niektórych punktach rozwinął soborową naukę. Vaticanum II dialog z innymi religiami oparło na dwóch fundamentach: wspólnym początku wszystkich ludzi w dziele stworzenia i wspólnym przeznaczeniu - zbawieniu. Mówiąc o działaniu Ducha Świętego poza chrześcijaństwem. Papież poszedł dalej: Duch działa też w innych religiach jako społecznościach wiary! O ile przez wieki sądzono, że misjonarze, udając się do religii “pogańskich”, przynoszą im Ducha Świętego, którego tam wcześniej nie było, o tyle - w świetle papieskiego nauczania - misjonarze spotykają w tych religiach już obecnego Ducha. Dialog międzyreligijny jest wspólnym odkrywaniem tego, co Duch Boży łaskawie sprawia po obu stronach!
No więc jak, może być czy nie może być zbawiony ktoś kto nie jest poddany biskupowi Rzymu a nadto ochrzczony? Papa Wojtyla mówi, że: może.