Jak w temacie...

Dla wszystkich nieprzekonanych do tego typu praktyk polecam Maria Simma "Moje przeżycia z duszami czyśćcowymi" i F.X. Schouppe "Czyściec"

Ci którzy nie modlą sie za dusze czyśćcowe muszą pamiętać, ze po ich śmierci także nie otrzymają pomocy.



z książki:
Ojciec Pio a dusze czyśćcowe
Alessio Parente OFMCap

Widzę Teresse, że aktywnie działasz w sprawie dusz czyśccowych . Idea słuszna, więc chyba zrobię w tym temacie coś więcej niż do tej pory. Dzięki za 'oświecenie' , pozdrawiam i respect for all

Fragment genialnej książki Szymona Hołowni (tak, tak, tego od 'mam talent' )...

Powtórzmy raz jeszcze: nasza relacja do zmarłych to nie troska o upośledzone dziecko, a o przyjaciela w potrzebie. "Za dusze można ofiarować każdy drobiazg. Już choćby sam trud pójścia na cmentarz, niesienie wianka, ścisk w tramwaju, zziębnięcie, przemoknięcie - wszystko. Trzeba tylko świadomie to ofiarowywać. Intencja nadaje ważność i znaczenie każdemu wysiłkowi" - przekonywała wciąż mało znana dwudziestowieczna polska mistyczka Fulla (właściwie: Stefania) Horak.

Jak przełożyć to na praktykę? Proponuję proste duchowe ćwiczenie. W każdym prawie polskim mieście jest cmentarz, na którym chowano bohaterów poprzedniej epoki. Ci z pewnością nie mają za wiele modlitewnego wsparcia. Wystarczy pójść, zapalić znicz. Pomyśleć o nich chwilę. Przecież czyściec polega także na tym, że widzimy, ile dobrych myśli udało nam się zapisać w ludzkich sercach. Nie można zrobić lepszego uczynku, niż powiedzieć byłemu ubekowi: "Ja o Tobie pamiętam". Radości człowieka. który usłyszy takie słowa po raz pierwszy w życiu, nie można sobie chyba wyobrazić.

"Tabletki z krzyżykiem" str. 260

Codziennie modlę się w intencji dusz czyścowych i konających ale nigdy nie w celu otrzymania czegokolwiek dla siebie teraz lub po śmierci lecz dla ich dobra. Taki dar bez oczekiwania zwrotu.

Przyznam że staram się pamietać o o tych w czyśćcu. Nie jest to żadna regularna praktyka, ale pamiętam aby w modlitwie prosić i za nie u Boga. Jak najbardziej bezinteresownie, raczej z pewnego współczucia, no i to niewiele mnie kosztuje, a jeśli pomoże, to samo w sobie jest już zapłatą.

Modlić się modlę, ale z odpustami to u mnie krucho...

Kurczę... dzięki, że o tym napisałaś!

Szczerze mówiąc raczej nie zwracałem na to uwagi, żeby modlić się za dusze czyśćcowe. Jak jakieś odpusty to za siebie robiłem.

Ale postaram się to zmienić! Dzięki Teresse!!

Dzięki jumik !

dodam jeszcze co mówi na ten temat KKK punkt 1032



Natomiast objawienia prywatne mówią o wielkiej wdzięczności Boga dla pomagającym duszom czyśćcowym, dlatego że są one najbiedniejsze, gdyż same sobie już pomóc nie mogą... poza tym gdy "pomagacz" sam trafi do czyśćca- Sprawiedliwość boża tak wszystkim pokieruje, ze sam otrzyma pomoc od żyjących...

Owszem, modlę się za dusze w czyśćcu cierpiące, te najbardziej opuszczone.
Praktykuję tę powinność od dość dawna i prawie codziennie
Od czasu, kiedy przeczytałam o tym z objawienia Matki Bożej...aby modlić się szczególnie za te, które nie mają znikąd pomocy! One w zamian są naszymi sprzymierzeńcami losu...tak powiedziała Najświętsza Panna...
Modlę się bez przykładania wagi do odpustów z jednym wyjątkiem:Dnia Zadusznego

Nigdy nie słyszałem o tym, aby modlić się za duszę czyśćcowe, ale od dziś to zmienię i będę praktykował.

Dla zachęty do modlitwy i ofiary w intencji dusz w czyśćcu:

"To nieważne gdzie złożycie moje ciało. Nie martwcie się o to! Tylko o jedno was proszę, żebyście gdziekolwiek będziecie - wspominali mnie przed ołtarzem Pańskim." Św. Monika (+387) przed śmiercią do św. Augustyna i jego brata, por. św. Augustyn, Wyznania, IX, 11, 27 cyt. za KKK 1371.

"Nieśmy im pomoc i pamiętajmy o nich. Jeśli synowie Hioba zostali oczyszczeni przez ofiarę ich ojca, dlaczego mielibyśmy wątpić, że nasze ofiary za zmarłych przynoszą im jakąś pociechę? Nie wahajmy się nieść pomocy tym, którzy odeszli, i ofiarujmy za nich nasze modlitwy."
Św. Jan Chryzostom (+407), Homiliae in primuam ad Corinthios, 41, 5, w: PG 61, 594-595, cyt. za KKK 1032; por. Hi 1:5

"Zmarli są bowiem wspomagani ofiarami, które sprawują żywi" (Testamentum 72,78][2]. św. Efrem (+373)

Akta Męczeństwa św. Perpetuy i Felicyty (+203)
"Dinokrates był moim rodzonym bratem. Zmarł [...] za niego zatem się modliłam. Dzieliła nas jednak ogromna otchłań i ani ja do niego, ani on do mnie nie mogliśmy się przedostać [...] Wtedy oprzytomniałam i uświadomiłam sobie, że brat mój cierpi. Byłam jednak przeświadczona o tym, że mogę mu ulżyć w jego cierpieniach"

Św. Katarzyna z Genui Traktat o Czyśćcu, fragmenty

Rozdział IX.
Konieczność czyśćca
1. Powiem więcej jeszcze: ze strony Boga, jak widzę, niebo nie ma zamkniętych bram, lecz kto chce tam wejść, wchodzi. Bóg bowiem jest pełen miłosierdzia, otwiera swe ramiona ku nam, aby przyjąć nas do swojej chwały.
2. Istota Boża jest zarazem zupełnie czysta, nieskończenie bardziej niż rozum to pojąć może; dusza więc, znajdując na sobie choćby najmniejszą odrobinkę niedoskonałości, wołałaby raczej rzucić się do tysiąca piekieł, niż stanąć przed majestatem Boga z jakąś zmazą na sobie.
3. Widząc zatem, że czyściec przeznaczony jest na to, by zetrzeć plamy duszy, dobrowolnie do niego się rzuca, i znajduje tam wielkie miłosierdzie, uwalniające ją od owej przeszkody

Rozdział XIV.
Radość i cierpienie dusz w czyśćcu

1. Wiedz dobrze, że to, co człowiek osądza jako doskonałe w sobie, w oczach Boga jest ułomne. Wszystkie bowiem czyny ludzkie, choćby miały pozór doskonałości, czy to spojrzenia i odczucia, myśli i pragnienia, czy wspomnienia, wszystkie są nikczemne i wprost grzeszne, jeśli się nie uzna, że one od Boga pochodzą.
2. Czyny nasze będą doskonałe, jeśli spełniać się będą wprawdzie w nas, ale bez nas jako sprawcy pierwszorzędnego. W dziełach Boga, to On sam jest działaczem pierwszym, nie człowiek.
3. Takim właśnie działaniem, spełnianym w duszy naszej przez samego Boga, są ostatnie działania, pochodzące ze szczerej miłości, w których człowiek nie ma żadnej zasługi. One przenikają duszę na wskroś i rozpalają tak, że okrywające ją ciało zdaje się ogień ukrywać w swym wnętrzu; a dusza goreje jak w piecu ognistym i nie znajdzie spokoju jak tylko po śmierci ciała.
4. Wszelako prawdą jest, że miłość Boża, spływająca na duszę (jak to widzę), daje jej tak wielką radość i zadowolenie, jakiego opisać niepodobna; przy czym jednak cierpienia bynajmniej się nie zmniejszają; one bowiem wywołane są czasową rozłąką z miłością, a są tym dotkliwsze, im dusze większą goreją miłością, do jakiej za wolą Bożą są zdolne.
5. W ten sposób dusze w czyśćcu równocześnie i cieszą się niezmiernie, i cierpią straszne męki, a jedno drugiemu nie przeszkadza.

Ważne informacje o odpustach:

Odpusty w Kościele
http://www.brewiarz.katolik.pl/czytelnia/odpusty.php3
Dekret o związaniu odpustów z aktami kultu spełnianymi dla uczczenia Bożego Miłosierdzia
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WR ... 62002.html
Odpust zupełny za Koronkę do Miłosierdzia Bożego
http://ekai.pl/serwis/?MID=3006

O odpustach:
http://www.mikolaj-bydgoszcz.home.pl/ka ... dpusty.htm

Przy okazji odświeżam temat i zachęcam do modlitwy w intencjach dusz w czyśćcu, w szczególności o odpusty zupełne ofiarowane za dusze czyśćcowe. To naprawdę nie jest trudne!

Podpisuję pod tymi słowami i zachęcam do ofiarowywania za zmarłych w czyśćcu cierpiących także dobrych uczynków, naszych cierpień fizycznych, psychicznych, postów czy jałmużny