Ja miałem depresję i niestety Bóg mi w żaden sposób nie pomógł, nie uzdrowił, nie wskazał drogi, nie udzielił rady, nie postawił przy mnie innego człowieka, nie dał mi poczucia, że mi towarzyszy. Nie zrobił nic, co mogło mi w jakiś sposób pomóc, trwale lub doraźnie. To dlatego jestem w tej chwili na Niego zły.

Przystępowałem do sakramentu chorych, modliłem się codziennie na różańcu (i dalej modlę; zacząłem jeszcze przed depresją), chodziłem na pielgrzymki w wiadomej intencji, przez jakiś czas należałem do Odnowy, była nade mną modlitwa o uwolnienie oraz egzorcyzm. Nic nie pomogło.

Wyleczyłem się dopiero, kiedy poszedłem do psychiatry i przeszedłem farmakoterapię. Ponieważ wtedy leczenie było stosunkowo drogie, mogłem to zrobić dopiero, kiedy zacząłem zarabiać wystarczająco dużo a ceny konsultacji psychiatrycznych odpowiednio spadły. Moi rodzice byli raczej ubodzy, nie miałem od kogo pożyczyć ani nie wygrałem w totolotka, dlatego depresję miałem 6 lat, bo tyle trwała moja "kariera", aż zacząłem wystarczająco zarabiać.

Podsumowując: modlitwa w moim wypadku nie dała żadnych efektów.

Co dało efekty?
1. Internet - Fora dyskusyjne dla chorych na depresję pozwoliły mi ustalić, że naprawdę ją mam, poznać metody leczenia oraz znaleźć lekarzy.
2. Miłość - Zakochanie się jest najlepszą i najsilniejszą motywacją do zmian w życiu. I chociaż nie udało mi się z tą dziewczyną, to zawsze będę miał wobec niej dług wdzięczności.
3. Stoicyzm - Postawa dystansu i realistycznego optymizmu pozwoliła mi przetrwać najgorszy okres. Chrześcijańskie zapewnienia, że Bóg jest z nami i nam pomaga działają tylko tak długo, jak naprawdę nie zaczniemy potrzebować pomocy.

Moje modlitwy nie zostały wysłuchane. Wiem, że są na świecie ludzie, których Bóg wysłuchuje, dlatego wyznaję pogląd, że Bóg jednym pomaga a drugim nie.
Mimo wszystko chcę dalej być chrześcijaninem. Może moje doświadczenie było bolesną lekcją dorosłości, więc na przyszłość moją wiarę zamierzam oprzeć na innych fundamentach. Dzisiaj Bóg jest dla mnie raczej celem niż obecnością. Wcześniej błędnie wierzyłem, że złapałem Boga za nogi, że jest tuż koło mnie i wystarczy zawołać, żeby odpowiedział. Dzisiaj wiem, że moja wędrówka wciąż trwa a chrześcijaństwo jest raczej drogą niż miejscem docelowym.

Może internet, miłość i stoicyzm to właśnie od Boga. On Ci udzielił tej łaski. Gdybyś nie dał Ci samozaparcia może do dziś byłbyś chory.

Nie wierzę, że Bóg każe za swoją łaskę płacić.

I słusznie, bo nie każe.

Hm... bardzo rozległy temat, ogólnie chodzi o to, że większość nas nie ma pojęcia jak działa szatan, nie wiemy jak dzieciństwo wpłynęło na nas, jakie mamy rany, jak je uleczyć...
Polecam "Urzekającą" i "Dzikie Serce" Eldredge'a

głównym powodem depresji jest nieznanie JEZUSA CHRYSTUSA lub niewiara, nieznajomość Jego obietnic. Czytaj Biblię, proś PANA JEZUSA o to aby objawił się Ci przez swoje Słowo.
Epidemia depresji na świecie wzrasta i będzie wzrastać. Trzeba zostawić bezbożne wartości świata, gonitwę za mamoną, marnościami. Trzeba oddać całe życie Chrystusowi i szukać Królestwa Bożego.

"Grzeszników ściga nieszczęście, lecz nagrodą sprawiedliwych jest szczęście." - Księga Przysłów Salomona 13:21_______oto lekarstwo : "Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie. (29) Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. (30) Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie." - Ewangelia Mateusza rozdział 11 wersety : 28-30. Biblia Warszawska

Nie sugeruję że żyjesz dla grzechu, pisze ogólnie. UKOJENIE JEST U CHRYSTUSA a CHRYSTUS UKAZANY JEST W BIBLII i JEST ŻYWYM BOGIEM który chce naszego dobra, oddajmy Mu życie a nie stracimy nic ale zyskamy życie. Stracimy co najwyżej grzeszne pożądliwości, światowe marności ale to wszystko jest zyskiem

wmówiono ludziom że dlatego są nieszczęśliwi bo nie mają większego domu, nowszego samochodu, więcej zer na koncie bielszych zębów, szczuplejszych nóg czy kilku partnerów seksualnych itd itp i ludzie poświęcają siebie aby zdobyć te i inne rzeczy czy pseudowartości aż nadchodzi katastrofa w ich życiu lub śmierć i okazuje się że król jest nagi. wszystko co cielesne i światowe nie może dać trwałego, niezniszczalnego szczęścia - ponieważ ludzie przemijają, umierają więc na człowieku nie zbuduje się trwałego szczęścia. Również ziemskie rzeczy niszczeją, przepadają czy to przez kryzysy, wojny, kradzieże czy same z siebie - więc aby osiągnąć trwałe szczęście i nie popaść w narastającą epidemie m.in depresji należy zbudować na trwałym, wiecznym fundamencie a takim jest tylko Stwórca Jezus Chrystus za wolą Ojca. Kto buduje życie na relacji i naśladowaniu Pana i Boga Jezusa ten znajdzie trwałe, niezniszczalne szczęście bez względu na okoliczności w jego życiu i bez względu na to co się będzie działo na świecie

Widac nigdy na depresje nie chorowales.
Twoje napuszone pouczenia do gwozdz do trumny chorych na depresje. Odpowiesz przed Bogiem za kazdego, ktory popelni samobojstwo po spotkaniu z toba. Bo chory na depresje dokladnie wie, ze to "jego wina" i .... nic nie moze na to poradzic. A Pan Bog nie leczy z automatu kazdego, kto o to prosi.

Jezus dał prostę receptę na szczęście, odpowiadając na pytanie, które z przykazań jest najważniejsze. To MIŁOŚĆ. Miłość do Boga i ludzi. Bezinteresowna, bezgraniczna. To tylko tyle. To aż tyle.

Musisz znaleźć cel w życiu. A naszym nadrzędnym celem jest zbawienie. Wiem, że brzmi to trochę górnolotnie, ale tak w rzeczywistości jest. Jeżeli będziesz żyć z tą myślą i robić co możesz, aby to zbawienie osiągnąć, to poczujesz, że jesteś częścią jakiegoś większego planu.

No i oczywiście udaj się do psychologa lub psychiatry

Oddać się całkowicie Jezusowi i dać się ukrzyżować razem z Nim.

Zgadzam sie w 100%. Nie można chyba nic gorszego powiedzieć choremu na depresję:((
Przede wszystkim rzetelna diagnoza (depresja bywa składową różnych chorób, istnieją poza tym różne typy depresji),
następnie farmakoterapia i psychoterapia.

Właściwie, Kael, to ja się z tobą całkowicie zgadzam. Problem w tym, że twoja wypowiedź jest całkiem nie z tego działu.

Osoba zakładająca wątek szuka uzdrowienia w Bogu i chce Go prosić o szczęście. Wskazuje to, że najwyraźniej nie chodzi o kliniczną depresję, tylko chandrę z końca wakacji, kiedy to dziewczyna przyjeżdża do domu i okazuje się, że chłopak jeszcze nie zalewa jej stosami romantycznych listów.

Tak przy okazji. Założycielka tematu zalogowała się ostatni raz w połowie 2011. Znaczy to, że raczej nie przeczyta tych wypowiedzi...