wczoraj byłam u spowiedzi, a dzisiaj ..."pokuciłam" się z mamą. o bzdure- w czym mam pójść(ubrana) na spacer. może to nie była kłótnia, ale ostra wymiana zdań. czy mogę teraz iść do Komunii(bez spowiedzi)? jeśli ma to jakieś znaczenie dodam, że mam 14 lat i żebym mogła cofnąć czas to bym z mamą spokojnie porozmawiała.

Masz 14 lat, więc takich "kłótni" raczej będziesz miała jeszcze sporo. Nie jest to sprawa ubrań, ale naturalnego rozwoju.

Moja rada tak: następnym razem przypomnij sobie to wczorajsze zdarzenie i staraj sie na tyle pochamowywać, by te "kłótnie" mogły być czymś owocnym - wymiana zdań itp. a nie tylko powodem do nawrzeszczenia na siebie.

Co do tematu komunii, to chyba nie powinnaś sie nas o to pytać. Zrób tak byś czuła sie fair z mamą, sobą i oczywiście Bogiem.

Pozdrawiam.

Możesz, jeżeli mamę przeprosisz i się pogodzicie

Wrrrrrrrrrrr! Już na to odpowiadałem. Na innym forum

mmiki, kiedy byłam w twoim wieku i pokłóciłam sie z mamą, przed pójsciem do Komunii sw starałam się ją przeprosić i to ją pytałam, czy mogę przystąpić do Komunii... myślę, że w takich sytuacjach najlepiej będzie, jeśli włąśnie z mamą porozmawiasz, nie z nami

no i nie zapomnij, że grzechy lekkie też sie wyznaje podczas spowiedzi wtedy też możesz spytać spowiednika, co sądzi o takich sytuacjach - spowiedż to nie tylko wyrecytowanie grzechów, ale też i możliwość kształtowania własnego sumienia podczas rozmowy ze spowiednikiem o konkretnych życiowych sytuacjach

Moje zdanie w tym wzgledzie jest nastepujace.Powinnas pogodzic sie z mama i ja przeprosic i oczywiscie przeprosic Pana Jezusa.Popelnilas grzech powszedni i Komunia Sw. gladzi ten grzech.
Staraj sie zawsze traktowac mame i tate z glebokim szacunkiem gdyz przykazanie czci rodzicow jest tez okazaniem milosci Bogu i niesie ze soba obietnice Boze.

Na temat spowiedzi i komunii nie wypowiadam sie, bo to sama powinnas wiedziec gdzie pojsc najpierw. Natomiast nad samym problemem z mama zastanowilbym sie dluzej. Jesli cos nazywac grzechem to nie to, ze sie pokocilyscie tylko to, ze jestescie w stanie sie poklocic o taki drobiazg. Zadaniem, ktore bym sobie postawil byloby zrozumienie i 'przegadanie' do skutku z mama powodow, dla ktorych tak sie dzieje. Jesli to ma zajc pol roku, to niech zajmie, ale jest wazne dla Waszego wspolnego zycia. Warto rozmawiac i godzic sie na dluzej, a nie tylko doraznie.

Makumba

Nauka Kosciola Katolickiego mowi wyraznie, ze grzechy powszednie gladzi Komunia Swieta dlatego najlepiej jest wzbudzic zal, pogodzic sie z mama czy tata i przystapic do Kumini Swietej i sprawa jest zalatwiona.

Pamiętaj, że Bogu zależy bardzo na człowieku. A więc także na tym, aby człowiek karmił się Nim. To chyba (głowy nie dam) nie jest grzech ciężki... Na początku mszy jest przecież akt skruchy - odmów go szczerze

Ja nie wiem czemu do mnie to piszesz. Ja nie prosilem o pomoc. To, ze sie nie wypowiadam na temat spowiedzi to moja sprawa.
A do sensu mojej wypowiedzi masz jakies zastrzezenia, mam cos wyjasnic?

Mialem wrazenie, ze nie rozumiesz tego tematu.Poprostu chcialem przypomniec ci o tym jak bardzo wazne jest przyjmowanie Komuni.Komunia Swieta jest laska nad laski a co najwazniejsze, gladzi grzechy powszednie.

Pozdrawiam

Nie kloce sie. Kazdy ma prawo wierzyc w co chce. Ja natomiast zobaczylem w tym problem, ktory bylby prawdziwym problemm dla mnie. Byc moze nawet po takiej drobnej klotni nie mialbym wyrzutow sumienia (o ile rzeczywiscie swiadomie i aktywnie staralbym sie doprowadzic cala sytuacje do wyjasnienia), bo nawet Sw Pawel powiedzial, zeby sie gniewac, ale nie grzeszyc, zeby Slonce nie zachodzilo nad gniewam naszym. Jesli po klotni mam cieple uczucia dla osoby, z ktora sie poklocilem i staram sie swoim wysilkiem doprowadzic (bez wzgledu na to po czyjej stronie jest racja lub 'wina') do prawdziwego pokoju, to sadze, ze mozna nie mowic o grzechu.

Mmiki
Mysle,ze kazdy z ludzi zdaje sobie sprawe z wypowiedzianych niepotrzebnie slow,ktore bardzo rania.Niestety,wypowiadamy je moze zbyt czesto,a pozniej tego zalujemy,bo minionego czasu nie mozna wrocic,jak piszesz.Mozna natomiast i trzeba sobie wybaczyc i pogodzic sie z bliznim,a Twoja mama jest ta najblizsza Ci osoba.Nie ma wiekszej bliskosci wzgledem drugiego czlowieka,jak matka i dziecko.Mamie tez jest zapewne przykro,ze do tego doszlo,ale jako jej dziecko zobowiazana jestes do przestrzegania IV Przykazania.
Chrystus powiedzial tak:"Jesli wiec przyniesiesz dar swoj przed oltarz i tam wspomnisz,ze brat twoj ma cos przeciw tobie,zostaw tam dar swoj przed oltarzem,a najpierw idz i pojednaj sie z bratem swoim.Potem przyjdz i dar swoj ofiaruj."(Mt 5,23-24)
Pozdrawiam