Acha, to proszę abyś następnym razem zaznaczała jeśli coś się odnosi do innego tematu, bo ja nie śledzę wszystkich wątków na tym forum (właściwie to jestem tu od bardzo niedawna) i nie jestem w tematyce zorientowany.

Też mi pytanie - oczywiście że tak

No właśnie nie jestem pewien czym jest to "wiadomo co", tzn domyślam się, że chodzi o seks, tylko nie wiem jaki, w jakiej postaci. To, że chłopak chciałby się z Tobą kochać to naturalne i jak najbardziej właściwe w miłości, ważne tylko aby chciał poczekać ze współżyciem do ślubu i był świadomy dlaczego tak trzeba i dlaczego warto.

Jak najbardziej.

W jaki sposób? W jaki sposób nie zawiedziesz się na Jezusie, a na mężczyźnie możesz? Czy chodzi o pomoc/wsparcie? Bóg może Ci go nie udzielić tak samo jak jakiś mężczyzna - przecież i On nie zawsze spełnia to o co się modlimy. Zawód to niespełnienie oczekiwań - masz takie same szanse, że Twoje oczekiwanie względem Boga się nie spełnią, co względem człowieka.

widzisz, wiele kobiet też. dziwne ze tego nie zauważasz. Wygląda na to że odsuwasz od siebie takie sprawy, posługując się do uzasadnienia tego stereotypami.


jak już napisałem wcześniej - łatwo kochać kogoś doskonałego. Żeby to było coś trudnego, trzeba kochac kogoś mimo tego że ma swoje wady. Piszesz ze na mężczyznie możesz się zawieśc - a czy przypadkiem nie pomyślałaś że to na tobie ktoś mógłby się zawieść? Z twoich postów przebija skoncentrowanie na sobie samej. A obok tego tylko Jezus, którego wizerunek jest w dużej mierze taki jaki sami sobie stworzymy. Kochać ideał a kochac człowieka to dwie rózne sprawy. Moim zdaniem ta druga może być czymś wartościowszym.

Osobiste przyjęcie Jezusa jako Pana i Zbawiciela jest aktem wiary. Dokonuje się ono we wspólnotach religijnych np. oazie, odnowie w Duchu Św. Polega ono na zaproszeniu Jezusa do swojego życia i poddania życia Jego kierownictwu, oddaniu Mu wszystkich swych spraw. Dokonuje się to przez modlitwę i potem w codzienności żyje się w bliskiej z Nim więzi.
Więcej przeczytasz o tym na stronie (prawo czwarte)

http://krapkowice.jezus.pl/index1.php?id=4_prawa&art=1

Jeśli ktoś otrzymał powołanie do małżeństwa, to zaprasza Jezusa do życia małżeńskiego i rodzinnego, tak jak o tym napisała plomyk.
Ja napisałam, że gdy zaprosiłam Jezusa do swego życia, to ufam Mu, że w kontakcie z mężczyznami nie stanie się mi nic złego.



Widzisz, ja chcę zachować zasadę czystości przedmałżeńskiej, dlatego, że przyjęłam Jezusa jako Pana i Zbawiciela i On jest najważniejszy w moim życiu i słucham Jego głosu.

Wiem, sam do niedawna byłem w Odnowie. Tylko co to ma do rzeczy? Proszę abyś trzymała się tematu, bo wydaje mi się że od niego uciekasz

ok
ale nie mów że tylko faceci nie stosują tych zasad.
I jeszcze pytanie: słuchasz głosu Jezusa czy Kościoła? Bo Kościól czasem glosi rzeczy o których Jezus nic nie mówił. Czy Jezus mówi ci coś sam czy tylko przez księży? Ufasz jemu czy ludziom, ktorzy twierdzą że gloszą jego slowo i przypisują sobie nieomylnośc w interpretowaniu tego co On powiedział?

Ja słucham głosu sumienia, a sumienie jest miejscem gdzie człowiek spotyka się z Bogiem. I sumienie mówi mi, by zachować czystość przedmałżeńską.
Wierzę, że w Kościele jest Jezus, nie przyjmuję ślepo nauki Kościoła, ale w tych sprawach zgadzam się z nauką Kościoła i myślę podobnie.

tak, też bym tak powiedział. a jeśli komuś (np. mnie) sumienie mówi żeby nie zachowywać? czy to znaczy że nie spotykam Boga?
dobrze nie przyjmuj slepo tylko po zastanowieniu.
Ale co oznacza w Twoim przypadku "nie przyjmuję slepo"? czy są jakieś zasady z którymi się nie zgadzasz? (nie musisz mówić jakie tylko czy są )

Do Enson: Jeśli sumienie nie mówi by to zachowywać, to znaczy, że jest źle uformowane.
Nie chodzi o to, że w czymś nie zgadzam się z nauką Kościoła, tylko w pewnych sprawach nie do końca jej rozumiem.

Do Incognito: Wcale nie uważam że zakon jest ucieczką od małżeństwa. Nie przenoszę też "uczuć damsko-męskich" na Boga, ani nie jestem ślepo zauroczona w Bogu. Wyjaśniłam jaka jest moja relacja z Jezusem jako osobistym Panem i Zbawicielem.
Małżeństwo, owszem, jest podstawową drogą człowieka na ziemi, niemniej nie jest jedyną formą powołania. Część osób Bóg powołał do całkowitego poświęcenia się Bogu w życiu zakonnym.

aha, a kto decyduje o tym czy jest dobrze czy źle uformowane? ty? czy Kościól który zdaniem co niektórycvh nie myli się nigdy?
No widzisz, a ja się nie zgadzam ponieważ w kilku miejscach nie widzę w niej sensu.

Jezus jest Kimś najważniejszym w moim życiu, On nadaje sens mojemu życiu. Kroczę z Nim przez życie, oddaję Mu swoje lęki i zranienia, On dotyka rany mego serca i ją uzdrawia, ufam Mu, że z Nim nie stanie mi się nic złego. On napełnia me serce radością i pokojem. Z Nim podejmuję wszystkie decyzje życiowe. W głębokiej więzi z Nim wybiorę swe powołanie- choć jeszcze nie wiem czy będzie to życie konsekrowane czy założenie rodziny - w którym najpełniej zrealizuję przykazanie miłości i będę blisko Niego.

I nie mieszajcie się do mojej więzi z Jezusem.

"Więc z ufnością w Miłosierdzie Boże, idę przez życie jak dziecko małe, i składam Ci codziennie w ofierze serce swoje, rozpalone miłością o Twoją większą chwałę" (Dzienniczek św. Faustyny, zeszyt 1, 2)

mówisz o tym na forum ale nie chcesz żeby się mieszać... jesli piszesz cos na forum to zwykle ktoś napisze co o tym mysli. przecież nikt cię nie zmusi do zmiany zdania, nikt ci nie zabroni mysleć tak jak chcesz - wyrażenie zdania nie jest mieszaniem się więc nie musisz się tak bronić.

enson, jest różnica między wymianą zdań na różne tematy a składaniem świadectwa o swoim życiu z Bogiem. W przypadku tego drugiego nie podejmuje się dyskusji, bo to jest dzielenie się wiarą a każdy przezywa to inaczej, jest to sprawa bardzo osobista.

Jeśli chcesz być jak najbliżej Chrystusa, to powinnaś poprostu umrzeć - mówię to jak najbardziej poważnie. Małżeństwo zawiera się ze względu na człowieka którego się kocha najbardziej, nie ze względu na Jezusa, więc radzę Ci abyś troszkę zreformowała swoje podejśćie do małżeństwa, bo możesz kogoś w przyszłości zranić.

Incognito

Mysle ze sie mylisz w ocenie av. Jezusa powinna kochac kazda dusza, bo kazda zostala stwozona przez Niego. Wielu to ignoruje i mysle ze Jezus jest bardzo dumny z tych ktorzy chca o Nim pomietac, kochac Go w kazdym momencie i kazdym powolaniu. Kochac Jezusa to byc lepsza zona, lepsza matka. Milosc do Niego upieksza kazdego czlowieka i nigdy nie przynosi zadnej straty czy niepotrzebnego cierpienia.

Zgadzam sie ze trzeba dla Niego umrzec, ale umrzec w duchowy sposob. Umrzec dla przyjemnosci tego swiata po to aby zyc pelnia zycia. Zycie zdala od Niego jest niczym, tylko iluzja. Ja jestem mezatka i nie wyobrazam sobie nawet jednej chwili bez mojego ukochanego Jezusa. Kocham Go mocniej niz swoje wlasne zycie i moj maz dobrze sobie z tego zdaje sprawe i jest z tego bardzo dumny.

Widzialam Go tak jak widze siebie.Chce jeszcze dodac, ze gdybym Go nie widziala tez moje serce nalezaloby tylko do Niego. On zaplacil za nie swoja krwia i nikt Mu dorownac nie moze. Przyszedl z nieba zeby zaplacic za moja wine i oddal samego Siebie.