Witajcie Pomogliście mi już raz, za co dziękuję serdecznie i chciałbym zadać jeszcze jedno pytanie, które mam nadzieję pomoże też innym.

Jak w katolicyźmie wygląda wzór nawrócenia? Tak, wiem - brzmi to technicznie, jakbym chciał odklepać regułki i odhaczyć kolejne punkty na liście. Chciałbym jednak dokładnie dowiedzieć się, jak powinien wyglądać powrót do tego, czego chce od nas Bóg po tych wszystkich błędach i głupotach, które człowiek popełnił. Proszę oczywiście nie tłumaczyć mi, dlaczego katolickie wyznanie jest złe, nieprawidłowe itp, to już mamy dawno za sobą i nie nawracać mnie do wiary w inne pomysły.

Jakie jest stanowisko Kościoła w tej sprawie i gdzie to znaleźć? Czytam katechizm i Biblię, ale oczywiście to praca na miesiące lub lata (bo w końcu teologiem nie jestem i nie mogę 24/7 czytać dwóch ksiąg), dlatego zapytałem Was, być może bardziej doświadczonych i obeznanych. Czy możecie mi pomóc? W pewnym sensie spieszy mi się do tego, bo straciłem już tyle czasu, że głupio mi czekać.

Pozdrawiam

Powrót do tego, czego chce od nas Bóg, to wypełnianie najważniejszej zasady, jaką jest przykazanie miłości: będziesz miłował Pana Boga twego z całego serca swego, z całej duszy swojej i ze wszystkich myśli swoich, a bliźniego swego jak siebie samego. To oznacza umiejętność poświęcenia się dla innych, nie dlatego, że tak Bóg kazał, ale wynikające z troski o drugiego człowieka, nie tylko w wymiarze fizycznym, ale i duchowym. Będziemy sądzeni z miłości, jaką obdarzaliśmy bliźnich i siebie samych, to jest klucz do odczytywania woli Boga. Bóg daje nam wolność do decydowania o tym, jak powinniśmy wykorzystać swój czas na tym świecie, by tą ideę realizować.

Bóg działa w sposób subtelny, niczym lekki powiew wiatru, poznanie jego woli jest ograniczone w zakresie ujętym w ewangelii:

Nie dziw się, że powiedziałem ci: trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha" J 3,8
Wielu ludzi pod wpływem Bożego wiatru nawróciło się, a ich historie nieraz są tak odmienne, że często jesteśmy pod wrażeniem działania Boga w życiu człowieka. Tu nie ma szablonów, ani wojskowych reguł.

Nie wiem czy istnieje tego typu opis. Myślę że to paradoks, gdy osoba nawrócona pyta jak powinno wyglądać nawrócenie. Popatrz na swoje nawrócenie. Ono jest wiążące dla Ciebie. Napewno nawrócenie powinno być świadomą i dobrowolną decyzją, ale też opartą na przekonaniu że to ma sens, że wiara ma sens, że Bóg istnieje. Nawrócenie zatem musi poprzedać jakieś spotkanie z Bogiem. Wtedy chcemy się nawrócić tzn zmienić swoje życie, zrywając z grzechem, z którego się spowiadamy. No i najważniejsze na dalszej drodze życie jest to aby nawracać się codziennie, tzn pamiętać że wybraliśmy pewien proces, codziennego uświadamiania sobie co już robimy dobrze, a co jeszcze źle. Codziennie są sytuacje wymagające zdania sobie pytania w czym tkwi słabość, no i trzeba się spowiadać z tego.

Fakt, nie ma wojskowych reguł, ale pytanie zadałem, żeby nie pominąć czegoś z własnej niewiedzy. Boję się tego braku nadziei, który czasem się pojawia. W zasadzie nie ma ograniczeń (na tyle na ile mi wiadomo), ale jednak człowiek czasem myśli, że ciągle za mało zrobił i zmienił

Być może pomijasz fakt że Ty sam siebie nie zbawisz. A nawrócenie jest czynem w kierunku zbawienia tzn przyjęciem tego daru. Sam sobie go zatem nie wypracujesz, cokolwiek byś nie robił. Myślę że obawa jaką nosisz może być niebezpieczna. To nie jest tak że dziś dostaniesz listę do ręki, żeby tylko czegoś nie zapomnieć. To ma być w pewnym sensie przygoda, sam musisz przeżyć swoje nawrócenie i nie ma drogi na skróty. Jak możesz się uczyć, skoro zawczasu otoczysz się murem, żeby tylko nie popełnić błędu. Istotą nawrócenia nie jest stan doskonałości, ale zwrócenia się ku Bogu. Zbrodniarz może być zbawiony za samo nawrócenie na chwilę przed śmiercią. Czy potrzebuje wtedy, lub ma szansę na listę zasad dobrego nawrócenia? Daj sobie czas aby przeżyć swoje życie i każdy dzień być wpatrzonym w Boga, widzieć Go w drugim człowieku, poznawać siebie, swoje problemy, reakcje, zachowania i oczyszczać w nich to co złe.

Może faktycznie masz rację. Dzięki

O ile mi wiadomo to w tej religii nie ma wzorca. Gdyż tam chrześcijaninem staje się z automatu przez chrzest w niemowlęctwie.

Boże wymagania są zapisane na kartach Słowa Bożego czyli Biblii. Niestety nie ma innego sposobu dowiedzenia się czego wymaga od nas Bóg, jak tylko przez studiowanie Biblii.

Zarysowałeś trudną drogę czytania Katechizmu i Biblii. Lecz jest łatwiejsze wyjście, po prostu słuchać tylko tego co mówi ksiądz...ale czy to jest dobre rozwiązanie to musisz sam zdecydować.

To oczywiście, nieprawda...

KKK 1435 Nawrócenie dokonuje się w życiu codziennym przez czyny pojednania, troskę o ubogich, praktykowanie i obronę sprawiedliwości i prawa (Por. Am 5, 24; Iz I, 17). wyznanie win braciom, upomnienie braterskie, rewizję życia, rachunek sumienia, kierownictwo duchowe, przyjmowanie cierpień, znoszenie prześladowania dla sprawiedliwości. Najpewniejszą drogą pokuty jest wzięcie każdego dnia swojego krzyża i pójście za Jezusem (Por. Łk 9, 23).
KKK 1427 Jezus wzywa do nawrócenia. To wezwanie jest istotnym elementem głoszenia Królestwa: "Czas się wypełnił i bliskie jest Królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!" (Mk 1,15). W przepowiadaniu Kościoła to wezwanie jest skierowane najpierw do tych, którzy nie znają jeszcze Chrystusa i Jego Ewangelii. W ten sposób chrzest jest głównym miejscem pierwszego i podstawowego nawrócenia. Przez wiarę w Dobrą Nowinę i przez chrzest (Por. Dz 2, 38. człowiek wyrzeka się zła i uzyskuje zbawienie, to znaczy odpuszczenie wszystkich grzechów i dar nowego życia.

KKK 1428 Wezwanie Chrystusa do nawrócenia nadal jednak rozbrzmiewa w życiu chrześcijan. To drugie nawrócenie jest nieustannym zadaniem dla całego Kościoła, który obejmuje "w łonie swoim grzeszników" i który będąc" święty i zarazem ciągle potrzebujący oczyszczenia, podejmuje ustawicznie pokutę i odnowienie swoje" (Sobór Watykański II, konst. Lumen gentium, 8 ). Ten wysiłek nawrócenia nie jest jedynie dziełem ludzkim. Jest on poruszeniem "skruszonego serca" (Ps 51, 19), pociągniętego i dotkniętego łaską (Por. J 6, 44; 12, 32). pobudzającą do odpowiedzi na miłosierną miłość Boga, który pierwszy nas umiłował (Por. 1 J 4, 10).

A jeszcze lepiej: przez słuchanie Kościoła

I tak i nie. Dla mnie Biblia jest bardziej opowieścią, z której wyciąga się jakieś wnioski, mająca morał, niż zbiorem reguł. Zbiorem jest bardziej katechizm.
W pewnym sensie każdy kto się nawraca, mógłby napisać własną Ewangelię, czyli dobrą nowinę o tym że Jezus żyje w jego życiu i że przyjmując zbawienie wybrał życie wieczne. Była by ona pełna różnych historii, różnych sytuacji, sukcesów i porażek, ale nie wyselekcjonowanym zbiorem prostych reguł.

Doprecyzuj o co dokładnie ci chodzi, bo nie bardzo wiadomo czy chodzi o samo nawracanie się przed Bogiem, czy o powrót do Kościoła np. po wędrówce po wyznaniach protestanckich.

Chociaż adresowałem to do założyciela wątku, ale odpowiem i Tobie.

Czy to poniższe zdanie z KKK 1435 nie jest jednoznaczne ?

"W ten sposób chrzest jest głównym miejscem pierwszego i podstawowego nawrócenia."

Albo i to poniżej.
"KKK 1428 Wezwanie Chrystusa do nawrócenia nadal jednak rozbrzmiewa w życiu chrześcijan. To drugie nawrócenie jest nieustannym zadaniem dla całego Kościoła, który obejmuje "w łonie swoim grzeszników" i który będąc" święty i zarazem ciągle potrzebujący oczyszczenia, podejmuje ustawicznie pokutę i odnowienie swoje "

Już w tym pierwszym zdaniu coś czego nie ma w Biblii. Ponieważ Kościołem\Ciałem Jezusa Chrystusa są TYLKO nawróceni i swoim łonie nie mają już grzeszników w potocznym rozumieniu. Są tam jedynie grzesznicy usprawiedliwieni i oczyszczeni Krwią Syna Bożego.
 „Niegdyś bowiem i my byliśmy nierozumni, oporni, błądzący, służyliśmy różnym żądzom i rozkoszom, żyjąc w złości i zawiści, godni obrzydzenia, pełni nienawiści jedni ku drugim. Gdy zaś ukazała się dobroć i miłość Zbawiciela, naszego Boga, do ludzi,  nie ze względu na sprawiedliwe uczynki, jakie spełniliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym,  którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego,  abyśmy, usprawiedliwieni Jego łaską, stali się w nadziei dziedzicami życia wiecznego.
[Tyt 3;3-7 BT].

Odnośnie tezy że pokuta jest ustawiczna, te poniższe zapisy raczej przeczą.
„ Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. „
[J 15;3 BT].
„ Powiedział do niego Jezus: Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy. Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: Nie wszyscy jesteście czyści. „
[J 13;10-11 BT].



Inaczej mówiąc poprzez słuchanie siebie samego. Bo przecież Ciałem Jezusa Chrystusa, czyli Kościołem są żywe kamienie, którymi są ludzie wierzący i ufający Chrystusowi. Jeśli napisałem tutaj nieprawdę, to proszę pokaż to w Słowie Bożym ?
Czy ksiądz = Kościół, czy raczej on nie jest jedynie cząstką ?

Skoro istotnie byłoby tak jak piszesz, to jak należy rozumieć to poniższe ?

„  Rzekł mu Jezus: Że mnie ujrzałeś, uwierzyłeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.  I wiele innych cudów uczynił Jezus wobec uczniów, które nie są spisane w tej księdze; te zaś są spisane, abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Boga, i abyście wierząc mieli żywot w imieniu jego.  „
[J 20;29-31 BW].

„ te zaś są spisane...abyście wierząc mieli żywot w imieniu jego. „

A uważasz, że nie jest?
Stwierdzenie "pierwszego" oznacza, że za nim mają iść kolejne

Wybacz bezpośredniość: mam gdzieś, że tego w Biblii nie ma.
Jeśli rozmawiasz z katolikami, bądź łaskaw przestać powtarzać jak mantrę: tego nie ma w Biblii.
Nikogo to nie interesuje

Dlaczego więc pisze się w Biblii:
Aniołowi Kościoła w Efezie napisz: (...)
Pamiętaj więc, skąd spadłeś, i nawróć się, i pierwsze czyny podejmij! Jeśli zaś nie - przyjdę do ciebie i ruszę świecznik twój z jego miejsca, jeśli się nie nawrócisz.
Ap 2,5

Jak wyżej

Autorem Biblii jest Kościół. Nie można czytać Biblii poza Kościołem.
Nie napisałem: słuchać księdza. Ale : słuchać Kościoła.

W Piśmie Świętym znajduję tylko jedno nawrócenie, jedną pokutę, jedno narodzenie się na nowo. Wzorem tego jest Śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Nie można przecież rodzić się tak długo. Jest to jednorazowy AKT. Analogicznie jak ziemska śmierć i narodziny.
Natomiast czym innym jest DOJRZEWANIE.
To faktycznie jest procesem trwającym całe życie.



Dzięki za tą dosadność, przynajmniej nie mam złudzeń do tego jak niektórzy z Was traktują to jedyne ŹRÓDŁO. Wiem jednak że nie wszyscy tak myślą jak tutaj przedstawiasz, chociaż niekoniecznie o tym mówią.



Chyba zgadzamy się w tym że słowo anioł w tym zapisie jest przenośnią ? Zakładam że potwierdzisz. Więc ten zwrot wskazuje że osoba prowadząca tę społeczność jest cząstką Kościoła. Przynajmniej ja tak to rozumiem.



I tutaj jest przysłowiowy pies pogrzebany. Biblia to podaje tak jak w tym zapisie. Jednak jeśli masz inne zdanie to zmuszony jestem zamilknąć. Z nadzieją że oświeci Cię kiedyś światło Ducha Świętego.

„ Ty natomiast trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci zawierzono, bo wiesz, od kogo się nauczyłeś. Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma święte,  które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jezusie.  Wszelkie Pismo od Boga natchnione /jest/ i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości - aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu.  „
[2 Tym 3;14- 17 BT].

Biblia NIE JEST JEDYNYM zrodlem. Biblia jest spisana czescia Objawienia, ktore jest w Kosciele. Chyba nie uwazasz, ze Ewangelie zostaly spisane dzien, no gora czterdziesci dni po Zmartwychwstaniu i apostolowie mowili tylko to, co przetrwalo w listach?

Jak sobie ten zapis wyjasniasz?


A poza tym robisz offtop, jako niekatolik, bo temat jest zdefiniowany jasno.