Czy uważasz, że dusze nienarodzone będą pozbawione możliwości przebywania z Bogiem skoro idą do nieba?

Nie będą pozbawione, ale nie będą w stanie poznawać Boga w pełni, skoro w ogóle nie mają jeszcze władzy poznania.

Ks M. Sieniatycki "O rzeczach ostatecznych" (Ultramontes" definiuje - nie wszyscy w niebie jednakiej będą doświadczać szczęśliwości.
Teoria Limbusu zakładała właśnie takie niebo dla nieochrzczonych dzieci - szczęśliwość bez możliwości oglądania Boga.

Ks M. Sieniatycki "O rzeczach ostatecznych" (Ultramontes" definiuje - nie wszyscy w niebie jednakiej będą doświadczać szczęśliwości.
Teoria Limbusu zakładała właśnie takie niebo dla nieochrzczonych dzieci - szczęśliwość bez możliwości oglądania Boga.

Nie będą pozbawione, ale nie będą w stanie poznawać Boga w pełni, skoro w ogóle nie mają jeszcze władzy poznania.

Tu masz głos "tradycjonalistów" : Teoria pustego limbusa.
Założenie teologiczne jest takie, ze nieochrzczeni, a więc obciążeni grzechem pierworodnym, idą do piekła. Otchłań dzieci z samego założenia jest częścią piekła. Takim "skrajem".
KRK nauczał, że dzieci nieochrzczone ida do piekła ale w takiej wersji light.

Ta doktryna jawi mi się jako okrutna, czy biedny grzesznik, który dostanie się ledwo do Nieba , będzie przez całą wieczność mniej szczęśliwy niż Maryja czy Jan Paweł II? Mógłbym się zgodzić, że kto mniej wycierpiał, czy miał mniej zasług to będzie miał mniej "chwały", ale nie szczęśliwości!

Myślę że może nienarodzone dzieci rodzą się jeszcze raz. Wprawdzie nie ma reinkarnacji dla kogoś kto przeżył swoje jedno życie, ale może dla kogoś kto przeżył życia jest druga szansa?
Rozwiązywało by to problemy:
- w Niebie byłby dojrzały i miał pełną szczęśliwość
- nie utracił by możliwości przeżycia życia
- miał by możliwość wyboru Niebo albo piekło

Założenie teologiczne tradycjonalistów.....z podanego linku nigdy nie było ono częścią doktryny Kościoła.

Nigdy nie potrafiłam pogodzić teorii o limbusie z ewangelicznym opisem Jezusa nakładającego ręce na głowy dzieci.

Limbus patrum jest częścią piekła. To jedna z najbardziej okrutnych nauk rozpowszechniana w KRK. Skazywała matki zmarłych dzieci na rozpacz, doprowadziła nawet do kultu ... psa, którego proszono o choć chwilowe ożywienie dziecka aby je ochrzcić.
Miała to być nauka "miłosierna", ze choć dzieci sa w piekle, to takim "malutkim", "łagodnym".

A kiedyś tak się zapierałeś, że KRK nikogo do piekła nie posyła, a tylko wskazuje kto będzie zbawiony .... Zmieniłeś zdanie? Wysyłasz dzieci do piekła?

Stopień szczęścia niebieskiego jest różny u różnych świętych stosownie do ich zasług. Dekret dla Greków Sob. Florenckiego (1439) głosi, że dusze świętych widzą Boga pro meritorum tamen diversitate, to znaczy w zależności od zróżnicowanych zasług*. Sob. Tryd. określił, że człowiek usprawiedliwiony zasługuje na wzrost chwały niebieskiej przez swoje dobre uczynki. Przeciwko nauce Kościoła Jowinian pod wpływem stoicyzmu mówił o równości wszystkich cnót. Luter głosił, że zbawieni w sposób tylko zewnętrzny mają imputowaną sprawiedliwość Chrystusa. Z tych dwóch teorii wynika, że dla wszystkich w niebie istnieje równy stopień szczęścia. Pan Jezus jednak mówił: ,,Syn człowieczy odda każdemu według uczynków jego'' (Mt 16,27). Św. Paweł powiada: ,,Każdy otrzymał zapłatę swoją według pracy swojej'' (I Kor. 3,8), ,,Kto skąpo sieje, skąpo też żąć będzie, a kto sieje w błogosławieństwach, w błogosławieństwach też żąć będzie'' /II Kor. 9,6/. Ojcowie Kościoła często wspominają słowa Jezusa o wielu mieszkaniach w domu Ojca, por. Ew. św. Jana 16,2. Tertulian tak mówi: ,,Skąd ta różnorodność mieszkań u Ojca, jak nie z powodu różnicy zasług''. Św. Augustyn tak się wyraża: ,,nie będzie w ogóle zazdrości z powodu nierówności chwały, ponieważ we wszystkich królować będzie równość miłości (In Joannem tractatus 67,2).

Limus patrum to teoria dotycząca ludzi sprzed urodzenia Chrystusa....

A gdzie napisałem, że wysyłam dzieci do piekła?
Nie pisałem niczego o limbusie puerorum tylko o zróżnicowanej szczęśliwości, co jest nauką Kościoła.

Mi nauka o różnych poziomach szczęśliwości wydaje się niesprawiedliwa. Poza tym w przypowieści jest o robotnikach winnicy, z czego wynikało by że ten kto ledwo załapie się na Niebo, będzie równie szczęśliwy co największy święty.