Nieprawda.
Mój pierwszy post w tym temacie był stronę wcześniej:
Nieurodzone dziecko, czy w ogóle nieochrzczone dziecko, albo dziecko, które jeszcze nie osiągnęło wieku używania rozumu, owszem będzie cieszyć się w niebie szczęśliwością, ale naturalną. Ot, taką, jaką jest w stanie jego bezrozumność zaakceptować i go uszczęśliwić.
Osoby, które zmarły już w wieku używania rozumu osiągając zbawienie, w niebie cieszyć się będą szczęściem nadprzyrodzonym polegającym na obcowaniu z Bogiem.

Czyli przez całą wieczność w niebie dziecko będzie nierozwinięte? Nie lepiej było by go najpierw potrzymać w czyśccu aby nauczyło się miłości?

Fakt, jest namieszane. Odnosisz się do komentarza w komentarzu na twój post. Nie rozpoznałem sytuacji. Sorry. Ułatw mi następnym razem, bo wzrok ostatnio trochę mi siada.

Trywializując to każdy z nas wobec nie tylko Boga, ale także i aniołów jest w pewnej mierze "niedorozwinięty". Nagle w niebie nie staniemy się czystymi inteligencjami.
A Ty chcesz niewinne dziecko pchać do czyśćca? Sumienia nie masz?

Miłość jest aktem woli wynikającym z poznania i następującego po poznania wyboru. Jak dziecko nie używające rozumu może dokonywać wyborów?

A Ty wolisz by niewinne dziecko było nierozwinięte w Niebie i nie pojmowało Boga?

Ma zagwarantowaną wieczną, choć naturalną szczęśliwość.

A w Niebie to nie można się już rozwijać?
Weźmy przykład, matka wyskrobała dziecko, wyspowiadała się i poszła do Nieba gdzie ma nadnaturalną szczęśliwość, podczas gdy dziecko przez całą wieczność bez swojej winy ma tylko naturalną szczęśliwość (!)

Jak naprawdę będzie wie jedynie Bóg, a dla nas wskazanie Próżne dociekania pozostaw mędrcom tego świata (Dzienniczek).

Wykaż mi proszę błąd w moim rozumowaniu. (nie kłócę się, tylko chcę zrozumieć, gdzie prawdopodobnie robię błąd)

• Bóg kocha dziecko nienarodzone nieskończenie. Bardziej niż jakikolwiek człowiek. Niewiarygodne się zatem wydaje, by Bóg nie chciał dla takiego dziecka maksymalnej, nadprzyrodzonej, nieskończonej szczęśliwości, polegającej na obcowaniu z Nim.
• Bóg jest wszechmocny. Jest ponad naturą, bo ją stworzył. Niewiarygodne się zatem wydaje, by Bóg nie był jakoś w stanie obejść problemu niedostatecznego rozwoju dziecka. Np. (wymyślam) natychmiast, w momencie śmierci lub tuż przed nią, cudownie podnosząc stopień rozwoju intelektu, świadomości, woli dziecka.
• Boża wszechmoc może być ograniczona przez ludzką odmowę przyjęcia Jego pomocy i Jego woli. Niewiarygodne się wydaje, by takie dziecko dokonało takiej odmowy.

Ergo, skoro dziecko nie ma żadnej własnej winy, Bóg znajdzie jakiś sposób, by obdarzyć go największą szczęśliwością.

Gdzie błąd?


Troszkę szukałem na ten temat, i z tego co pamiętam, to Kościół twierdzi, że nie wie, co się z tymi dziećmi dzieje, że odmawia z tego powodu dania jednoznacznej odpowiedzi, ale radzi ufać Bogu i oddawać te dzieci Bożej miłości. Chyba, że coś źle zrozumiałem.

Wszelkie różnice między ludźmi w niebie nie mogą być niesprawiedliwe, skoro Bóg jest sprawiedliwy.

Pojęcia szczęścia nadprzyrodzonego i szczęścia naturalnego nie są precyzyjnie zdefiniowane i stąd może wydawać się, że jest między nimi większa różnica niż faktycznie występująca.

Różnica jest kolosalna. Szczęście naturalne to na przykład ktoś się ożeni, ma dzieci i żyje w zdrowiu.
Natomiast cierpienie i śmierć na ziemi są po to by uzyskać szczęście nadnaturalne.

@Dotka1898 bardzo współczuję... Tak się składa, że w tym samym miesiącu (dokładnie 17.02.2016) również my z żoną straciliśmy dziecko (7. tydzień ciąży). Wierzę, że Bóg ma dobre rozwiązanie również dla tak małych dzieci. Jezus nie po to cierpiał, umarł na krzyżu, wygrał z grzechem i ze śmiercią, żeby nie móc pomóc w takich sytuacjach. Wierzę, że Bóg ma rozwiązanie i można być spokojnym również o los tak małych dzieci.

Myślę też, że Boże rozwiązanie jest o wiele prostsze, niż można by na pierwszy rzut oka przypuszczać. Chciałbym Ci polecić artykuł, który kiedyś napisałem: "Jest nadzieja" (http://www.biblijny.net/artykuly/jest-nadzieja.html).

Bardzo krótko: jeśli dziecko się poczęło (a skoro była ciąża, to się poczęło), to miało też duszę nieśmiertelną.